Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Την κόψη τ' αναστεναγμού στο τεντωμένο όχι
έκαμα για χατήρι σου, τσι λογικής, μετόχι.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Αυτή ρωτά με, στη ζωή γιάντα αναστενάζω
μα είν' αιτία κι' αφορμή, στο κλάμα που σπαράζω.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)
Άσπρο ποκάμισο φορώ στα μαύρα ρούχα πάνω
κόντρα να πάω στσοι καυμούς τους στεναγμούς να γιάνω.
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)
Πολλά μακράν εμίσεψες, δε βρίχνεσαι κοντά μου
και δε σ' ακούει να γροικάς τ' αναστενάγματά μου.
δε σ' ακούει=δε μπορείς
Αναστενάζουν τα δεντρά όντ' οι καιροί φυσσούνε
ωσάν τσ' αθρώπους που' χουνε ξεχωρισμούς να ζούνε.
Σηφάκης Λευτέρης (Αθήνα)
Αναστενάζω κι' η καρδιά βγάζει σα βρούχο τ' άχι
παραπονούμαι τση ζωής βάσανα γιάντα να 'χει.
Πολιτάκη Χαρούλα(Κάλυβος Μυλοποτάμου)
Δε μου ξελείπουν στεναγμοί μες στη παντέρμη ζήση
θε μου και τόσα βάσανα ποιος θα τα κουλαντρίσει.
Χριστίνα (Χαλκίδα)
Πάντα τσι αναστεναγμούς στο μπέτη μου τση χώνω
για δε μπορώ να δείχνω το κάθε που έχω πόνο.
Καλλέργης Γ. Κωστής Κ.Ι.Γ.Κ. (Λούτρα Ρέθυμνο)
Αναστενάζω κι' η καρδιά, ξιπάται και μου κάνει
ετέτοιος αναστεναγμός, μπορεί να σε ξεκάνει.
Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώργης (Ρέθυμνο)
Μέσα στο τζάκι έκαψα του πόνου μαντινάδα
κι' οι στεναγμοί πορίσανε από την καμινάδα.
Γαριπαντώνης (Νύβριτος Ζαρός Ηράκλειο)
Μακριά απ' τ' άλλα μνήματα το θέλω το δικό μου
να μη γροικούναι οι νεκροί , τον αναστεναγμό μου.
Κρητικόπουλος Δράκος (Ηράκλειο)
Αναστενάζω και θαρρείς πως είναι για καλό μου
φαίνεται δεν κατάλαβες ποτέ το στεναγμό μου.
Μαρία (Ψαρά)
Τα χείλη μου καθημερνά το όνομα σου, λέει
κι' όταν αναστενάζω 'γω ,ως και οι πέτρες , κλαίνε.
Διγαλάκη Αργυρώ ( Χανιά)
Αναστενάζω σαν θωρρώ να σε φιλάει, άλλη
και να αφήνεις αδειανή την εδική μου αγκάλη.
Σγουράκης Βασίλης (Παλιά Ρούματα Χανιά)
Θε μου , θαρρώ πως μπέρδεψες τη λέξη σομοιράζω
κι' έκαμες τσ' άλλους να γελούν κι' εμένα να στενάζω.
Μπούτζουκα Μαρία (Σχολή Ασωμάτων Ρέθυμνο)
Ποιος στεναγμός θα συγκριθεί με το δικό μου πόνο
που απ' τα γεννοφάσκια μου, τον αγκαλιάζω ,μόνο.
Έμαθα 'γω στα βάσανα και δεν αναστενάζω
με κλάμα και με δάκρυα , τίποτα δεν αλλάζω.
Μουλουδάκης Γιάννης (Αθήνα)
Σε κάθε αναστεναγμό που βγάνω αλαφρώνω
γιατί το όφου και το άχ, μου παγουδιούν , το πόνο.
Αναστενάζουνε πολλοί, μα ΄γω σαν τση θυμούμαι
θέτω στη γης ανάσκελα και τζαγκουρνομαδιούμαι.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Αναστενάζω στα κρουφά και με κεντούνε τ' άχι
κι' η μια φωθιά κλουθά τσ΄αλλής, εις του σεβντά τη μάχη.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανίων)
Εκειά που διάγου ντα θεριά θα πάω να ξωμείνω
κι' 'οντε θα σέρνουνε μουγκρές , το στεναγμό θ' αφήνω.
Σπυριδάκης Μιχάλης (Άγιοι Δέκα Μεσσαρά Ηράκλειο)
Ν' αναστενάζω, να πονώ, μοίρα με θες , ωστόσο
εγώ γελώ και το γλεντώ, χαρά να μη σου δώσω.
Μουλουδάκης Γιώργης (Αλόιδες Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Αναστενάζω και φωθιά βγαίνει απ' τη καρδιά μου
φύγε μακριά να μην καείς στη φλόγα τζη, κερά μου.
Ο στεναγμός μου 'γινηκε, βουνό και τ' ανεβαίνω
ελπίζω πως θα βρω χαρές όντε θα κατεβαίνω.
Δήμητρα (Ρέθυμνο)
Αναστενάζω και βρουχιώ από το μπέτη βγάνω
σα ντο θεριό απού πατεί εις τη φωθιά απάνω.
Αναστενάζω και βροντά, γροικώ τη γης και τρίζει
κι' όντε θα βγάλω δάκρυα , ο κόσμος πλυμμυρίζει.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Δε θέλω να' ναι ο πόνος μου ενός σεισμού αιτία
μα ανε στενάξω θα γεννεί ο κόσμος , Πομπηία.
Διόρθωση μαντινάδας κ.Χατζόπουλου:
Πα΄στη πλαγιάδα του βουνιού του ασφεντιλομούρη
δρυγιάδες βαθιοπράσινες του λείβαδου το νούρι.
Σας υπενθυμίζουμε το επόμενό μας θέμα που είναι η λέξη συργουλεύ(γ)ω και το μεθεπόμενο
συνορίζομαι και στείλτε στα τηλ. 6977185491 6981572714.
