Επιμέλεια: Κατερίνα Βοτζάκη
Σπανάκη Δήμητρα (Ηράκλειο)
Να κάτεχα ετσά λοής, πως ήθελα 'ποδώσω
ήθελ' αλλάξω το στρατί, κοντά σου μη σιμώσω.
Καμαράτος Γιώργος (Ηράκλειο)
Με ρόδο που το κόψανε κι' είν' η ζωή του λίγη
ετσά λοής κατάντησα, εδά που έχεις φύγει.
Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)
Ετόσο να μ' επρόδωσες και πόσο δεν κατέχω
ετσά λοής με 'ποδωκες κι' αναπαημό δεν έχω.
Γαγάνης Γιώργης (Ατσιπόπουλο Ρέθεμνος)
Με λίγα να πορεύσαι, γλέντια και φίλους, ζήσε
ετσά λοής περνάς καλά, περαστικός σαν είσαι.
Βασιλείου Ελένη -Αστερόσκονη (Ωρωπός Αθήνα)
Ετσά λοής τ' αντίο σου, δεν το' χα στο μυαλό μου
εγώ να πλέκω όνειρα και συ το μισεμό μου.
Ζαχαριουδάκης Γιάννης (Γαλλιά Μεσσαράς Ηρακλείου)
Δεν τη θυμούμαι ετσά λοής, χάρη και ομορφάδα
κοπέλα φεγγαρόλουστη, στη ζήση δεν ξανάδα.
Γαριπαντώνης (Νύβριτος Μεσσαράς Ηρακλείου)
Ετσά λοής που σ' αγαπώ, Χριστέ μου πως φοβάμαι
μήπως η ευτυχία μας, δυστυχισμένη θα 'ναι.
Μουλουδάκης Γιώγρης (Αλόιδες Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Σα ντο μισόξερο δεντρό, που πολεμά να ζήσει
ετσά λοής επόδωκα, με τούτηνε τη κρίση.
Μουλουδάκης Γιώργης (Αθήνα)
Εχτίκιασα και ΄γίνηκα λιανός ωσά ντη ράπη
ετσά λοής επόδωκα, απ' τη παντέρμη αγάπη.
Μιχελάκης Μανόλης (Κορυδαλλός Αθήνα)
Ετσά λοής που με λαλείς, φονιά θε να με κάμεις
θα σου τη θέσω θέλει 'γω, προτού να με ξεκάμεις.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Εδά και μπλιο κι' α μ-πολεμάς, ανέλπιδα θαρρώπως
μ' ετσά λοής καμώματα, πως είναι τζάμπα κόπος.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Ετσά λοής ποτέ κιανείς, δεν μπόρεσε να ζήσει
να κάνει μια καλή φιλιά και να τηνε κρατήσει.
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)
Ετσά λοής ονείρατα, απού το νου μου δέρνου
βοήθα παναγία μου, βάσανα μπλιο μη φέρνου.
Σηφάκης Λευτέρης (Αθήνα)
Εγώ 'μαθα για τσι δικούς, το αίμα μου να δίνω
κι' ότι κι' αν λένε, ετσά λοής στη ζήση θα 'πομείνω.
Πολιτάκη Χαρούλα (Κάλυβος Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Κονάκι όλος ο ντουνιάς, στο δίκιο αν είχε χτίσει
δε θα μπορούσε ετσά λοής, ποτέ να καταντήσει.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανίων)
Αντισκαρώνει η καρδιά και τσι παλμούς λιγαίνει
ετσά λοής στο φεύγα σου, τον μ-πόνο καταστένει.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Ετσά λογιός που με λαλεί, η μοίρα πως θ' αντέξω
τα βάσανα που μ' έβαλε, εκείνη να παλέψω.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθεμνος)
Ως αγαπώ τα μάτια μου, συνάμα τη ζωή μου
ετσά λοής θα σ' έχω εγώ, παντοτινά μαζί μου.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανίων)
Οσα ντο σκλαβογιαχουντή, ετσά λοής δουλεύει
κ' ήντα κερδίζ' απ' τη ζωή, που μόνο που στερεύει.
γιαχουντής=εβραίος
Φανουράκης Ηλίας (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηρακλείου)
Ετσά λοής που μ' έκαμε, με το κερί να μοιάζω
να στέκω ορθός να καίγομαι, χάμε στη γης να στάζω.
Κιουρτσιδάκη Νίκη (Φρατζεσκιανά Μετόχια Ρέθεμνος)
Δε ξανακάνω στη ζωή, ετσά λοής αγάπη
να σε θωρρώ να μου γελάς και να 'ναι αυταπάτη.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Ετσά λοής μου τα 'φερε στα ξαφνικά η μοίρα
κι' εκειά που δε ντ' ανήμενα, ήρθαν χαρές πλημμύρα.
Μπακιρτζής Δημήτρης -Τζανοδημήτρης (Πεμόνια Αποκορώνου Χανίων)
Παίρνω γαλάζιο τ' ουρανού τση θάλασσας αρμύρα
ετσά λοής ειν' η ομορφιά, τσ' αγάπης τζη απού πήρα.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθεμνος)
Άρχοντα και συμπορευτή και πόνε μου, αφέντη
ετσά λοής κατάντησα, να σε θωρρώ, λεβέντη.
