Σεργιάνι στο Ρέθεμνος
Στο Ρέθεμνος στον Πλάτανο, θα βγω να σεργιανίσω
και θ' ανεβώ στο μιναρέ, τον κόσμο ν' αντικρύσω!
Να δω την Πόλη την τρανή, την πολυπαινεμένη!
που 'ναι η Ιστορία της, μ' ολόχρυσα γραμμένη!
και ν' αγναντέψω από ψηλά, του Ευληγιά τα Πλάγια!
Ν' ακούσω την οχλοβοή, του κόσμου την τραβάγια!
Την χιονισμένη την κορφή, να ιδώ του Ψηλορείτη,
μα και τη Φλόγα τ' Αρκαδιού, που δόξασε την Κρήτη!
Να ιδώ τον κόσμο να' ρχεται, στην Καστροπολιτεία!
κι' άλλους να κατεβαίνουνε, στ' Αγνώστου την Πλατεία!
Να πάρω δίπλα τα στενά, θύμησες να με σέρνουν,
κι' οι μυρωδιές του γιασεμιού, το νου μου να ξεσέρνουν!
Να βρω τσι πόρτες τσι παλιές και γνωστικούς ανθρώπους,
που κάμανε περήφανους, τσ' αντρειωμένους τόπους!
Και στη Φορτέτζα να βρεθώ, σαν παίρνει να βραδιάζει
να νοιώσω, απ' τη γαλήνη της, τη σκέψη μου ν' αδειάζει.
Ν' ακούσω το Καμπαναριό, την ώρα να σημαίνει!
και στο Ηλιοβασίλεμα, ο νους μου ν' απομένει!
Να ιδώ, του Κόσμου τσ' ομορφιές, τριγύρω μου πλημμύρα
κι' απ' τον αέρα, να 'ρχεται, γλυκόλαλη η λύρα!
Λαγό, Μουντάκη, Σκορδαλό, Γεράσιμο και άλλους,
τον Κλάδο, το Ροδάμανθο, τση λύρας τους Δασκάλους!
Τον Σηφογιώργη, τον Σκουλά, Ξυλούρη, Κατσαμάδες,
να σέρνουνε γλυκούς σκοπούς, μ' όμορφες μαντινάδες!
Όσο βαρούν τα σίδερα, ν' ακούω Φουσταλιέρη
και κοντυλιές του Ροδινού, αθάνατες στ' αέρι!
Και τον Μπαξέ, να τραγουδεί, τον ψεύτη κόσμο ετούτο,
τον Μαρκογιάννη, το Μανιά και τον Κακλή, λαούτο!
Να 'ρχονται τα τραγούδια τους, με την πνοή τ' ανέμου,
με πρώτο τον Σταφιδιανό κι' ύστερα την Νενέ μου!
Καλλέργης Ι.Γ.Κωστής -Κ.Ι.Γ.Κ (Λούτρα Ρέθεμνος)
Τσ' αγάπης
Η αγάπη δε φυτεύγεται, μ' ουδέ κι' απλώνει κλώνους
μόνο φυτρώνει στη καρδιά και παγουδιά τση πόνους.
Χωρίς αγάπη η ζωή, καμμιά δεν έχει αξία
γοργοποθαίνει ο άθρωπος, κι' αυτό 'ναι η αιτία
Η αγάπη είναι ποταμός, που μας επαρασέρνει
κι' όποιος κι' αν πέσει μέσα ντου, ξοπίσω δε γιαγιέρνει
Ο άθρωπος α' π' αγαπά κι' έχει καρδιά μεγάλη
δεν έχει ανάγκη στη ζωή, τα πλούτη και τα κάλλη.
Η αγάπη είναι χάρισμα, που ο θιός μόνο το δίνει
ούλους τσ' αθρώπους ν' αγαπάς κι' ας σε μισούν εκείνοι.
Αν αγαπήσεις στη ζωή, τη δόξα και το χρήμα
επέταξες τη, την καρδιά, στο χώμα και στο μνήμα.
Άνε γνωρίσεις στη ζωή, άθρωπ' απ' αγαπάει
νοιώθεις πως η αγάπη ντου, στον ουρανό σε πάει.
Αγάπη φίλε μου καλέ, δεν είναι ν' αγαπιέσαι
μα είναι ν' αγαπάς εσύ απ' ούλους κι' αν μισιέσαι.
Μπακιρτζής Δημήτρης -Τζανοδημήτρης (Πεμόνια Αποκορώνου)
Ο κύκλος της ζωής
Πάντα ο κύκλος της ζωής, αρχίζει από το ένα
γιατί 'χει η μοίρα απ' την αρχή, τα ζάλα μετρημένα.
Και ξεκινάς καμαρωτά, μα όντε στραβοπατήσεις
σου βάνει η μοίρα στο μηδέν, τη ρόδα να γυρίσεις.
Και μία πάλη η ζωή, που 'χει χαρές και πόνο
κι' όλο γυρεύεις τα καλά, κάθε καινούριο χρόνο.
Από χαρές και βάσανα, λυγίζει το κορμί σου
και παίρνεις τα μηδενικά, στο διάβα της ζωής σου.
Από το ένα ξεκινάς, μα η μοίρα σου το παίρνει
κλείνει ο κύκλος της ζωής και το μηδέν πομένει.
Έτσι είναι ο κύκλος της ζωής, τίποτα δεν αλλάζει
άλλος γλεντά και χαίρεται κι' άλλος αναστενάζει.
Μπορεί ο κύκλος της ζωής κάπου να ξετελεύγει
κι' αν θέλεις άφησε καλό, αφού το σώμα φεύγει.
Φανουράκης Ηλίας -Κουρσάρος (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με το θέμα, τροζός - κουζουλός:
Κυδωνάκη Ελένη (Αμάρι Ρέθεμνος)
Μη μου το παίζεις κουζουλός, γιατί 'σαι αθρωπάκι
και δε λογάσαι με ψευθιές, άντρας, μα μόνο, αντράκι.
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)
Δεν εν' μονάχα ο τροζός που κουζουλό το λέσι
είναι και ο παράτολμος, κερδαίσει δε κερδαίσει.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)
Εκέρδισεν ο Πλατανιάς κι' από χαρά ετροζάθη
και τάξε πως ενίκησε, Δαβίδ, το Γολιάθη.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανίων)
Στην στράτα των τροζών καιρών, εμπήκα και διαβαίνω
σε τόπο που 'χει σήμερα, το ψέμα ξεχασμένο.
Σηφάκης Λευτέρης (Αθήνα)
Καλιά 'ναι οι ολότροζοι, μ' ότι εκείνοι κάνουν
στη ζήση αυτή κι' οι λογικοί, το δίκιο τους το χάνουν.
Κιουρτσιδάκη Νίκη (Φρατζεσκιανα Μετόχια Ρέθεμνος)
Το σώμα κάποιου κουζουλού, κρύβει καρδιά θλιμμένη
κι' ειν' έξυπνος γιατί άθρωπος, δεν το καταλαβαίνει.
Αραπλή Βούλα (Ρέθεμνος)
Και με τη σκέψη μου τροζή, πάλι δε θα ξεχάσω
τα μάτια που με κάμανε, τη λογική να χάσω.
Βεργετάκη Κατερίνα (Βόλος)
Και ποιος τροζός το φάρμακο, δεν ψάχνει για να γιάνει
μόνον εκείνος π' αγαπά κι επίτηδες το χάνει.
Σπαντιδάκης Γιώργος (Αθήνα)
Να κάτεχα, ποιος σ' αγαπά, κερά μου σαν και μένα
για δεν την είδα εγώ τροζή, την μάνα σου για σένα.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Πολλοί με λένε κουζουλό, μα αυτοί θα τρεζαθούνε
και χαρακιές του φεγγαριού, θα δεις πως θα πετούνε.
Πλοκαμάκη Χρυσούλα (Αθήνα)
Eγώ τροζός λογίζομαι, για κουζουλός περνιέμαι
αφού για την αγάπη σου, αδίκως τυρρανιέμαι.
Φανουράκης Ηλίας (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Δεν είμαι φως μου κουζουλός, μα κουζουλάδεςς κάνω
όντε περάσεις και σε δω, τη λογική μου χάνω.
Γερεφαλάκης Γιώργης (Άγιος Νικόλαος)
Σαν το τροζό, το κουζουλό και το πιομένο είμαι
απ' όταν γνωριστήκαμε, μελαχροινέ μου κρίνε.
Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)
Ήθελα να 'μουν κουζουλός, ο πιο τροζός του κόσμου
ως ειν' ο πόνος μου κουφός, να τον αντέχω φως μου.
Γλυνιαδάκη Δήμητρα (Χανιά)
Πόσο θ' αντέξω, άγνωστο, τροζός να μη δηλώσω
απ' τα χαράτσια συνεχώς, που πρέπει να πλερώσω.
Γιώργης (Ατσιπόπουλο Ρέθεμνος)
Αν μας χωρίζει το πρεπό, τροζάδα βρες και μείνε
μα η μπουνταλέ κι' λογική, πρώτα ξαδέρφια είναι.
Αλεβυζάκη Ειρήνη (Αλώνες Ρέθεμνος)
Πρέπει να φύγεις απ' το νου, το σώμα μη λυγίσει
γιατί 'χω κουζουλή καρδιά κι' οπίσω θα γυρίσει.
Σγουράκης Βασίλης (Παλιά Ρούματα Χανιά)
Καλλιά 'χω να 'μαι κουζουλός και να φορώ και φέσι
παρά ένας τάχα κύριος, στου πουθενά τη μέση.
Μυντηλάκη Μαρία (Χανιά)
Αφού το πίνω το κρασί, μέχρι κι απ' τη κανάτα
δεν είμαι μόνο κουζουλή, μα και κρασοκανάτα.
Ζαχαριουδάκης Γιάννης (Γαλιά Μεσσαράς Ηρακλείου)
Δε με ταράσει όντε θωρρώ, του κουζουλού το βλέμμα
μα ταραχούμαι όντε γροικώ, του λογικού το ψέμα.
Λαζάρου Ευγενία (Αθήνα)
Τροζό με εκατάντησε, ο έρωτας που σου 'χω
μα πάλιωσε και θύμισε, ξεθωριασμένο ρούχο.
Βίκτωρας - Ξενιτεμένος (Βυζάρι Αμαρίου Ρέθεμνος)
Δεν φαίνετε ο πόνος μου, μα κάποιος απού 'το 'δε
πήρε το ζάλο του τροζού, που πάει πέρα πώδε.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Kοπέλι θεοκούζουλο, τα κάλλη σου με κάμα
και με φωνάζουν μπουνταλά μα και τρεζό συνάμα.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Για το χατίρι μιας καλής φιλιάς, τροζός δηλώνω
και δε λογιάζω όρια, κι' αν χρειαστεί σκοτώνω.
Μπρικάκη Μαρία (Φιλιατρά Μεσσηνίας)
Εμάς μας λένε κουζουλός, ούλοι Παλιολλαδίτες
τον πρώτο όμως πολιτισμό, τον είχαμε οι Κρήτες.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Τη μια μου λύνει τ' άλυτα, την άλλη τα μπερδένει
αναθεμά το ζόρε μου, ώρες που με τροζαίνει.
Σκυβάλου Κορνάρου Κατερίνα (Μουρτζανά Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Βάλε με φαμεγιούρι σου, για να μη καταντήσω
τροζός στσι στράτες να περνώ, μέχρι να ξεψυχήσω.
Γαριπαντώνης (Νύβριτος Μεσσαράς Ηράκλειο)
Η κουζουλάδα του σεβντά, ούλο το γ-κόσμο πιάνει
γιατί 'ναι ένα παγκόσμο, τσ' αγάπης το φιντάνι.
Ζουρμπάκης Γιώργος (Ρέθυμνο)
Όντε θα δουν οι λογικοί, το γ-κουζουλό γελούνε
δίχως να συλλογίζονται, στο διάβα τι θα βρούνε.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθεμνος)
Τση κουζουλάδες στη ζωή, μια μέρα θα πλερώσεις
θ' αναστενάζεις θα πονείς, και θα το μετανοιώσεις.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Λένε πως είναι οι τροζοί, στον εδικό τως, κόσμο
και θα 'θελα εκειά να ζω, αμα δεν νοιώθεις πόνο.
Καλλέργης Ι.Γ.Κωστής (Λούτρα Ρέθεμνος)
Άμα φωνάξω σ' αγαπώ, σαν τη κραυγή θα μοιάζει
γιατί εγώ τροζαίνομαι, κι' εσύ με κάνεις χάζι.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθεμνος)
Καθημερνώς πυροβολεί, το γ-κουζουλό η μοίρα
κι' αυτός το μ-πρώτο το συρτό, τση παίζει με τη λύρα.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη, ψακώνω, ψακωμένος, ψακί (εννοώ το δηλητήριο η και το πικραμένος) και το μεθεπόμενο ντελόγο (αμέσως).
Τα τηλέφωνα επικοινωνίας είναι 6981572714 6977185491.
Της Κατερίνας Βοτζάκη
