Ακούσετε με να σας πω κάλαντα από μένα
που δε θα τ’ απαντήξετε αλλού ποθές γραμμένα.
Και δα απού ’ρχουντ’ οι γιορτές, χρόνια πολλά σε ούλους
πολιτικούς κι άρχοντες, αφεντικά και δούλους.
Να τσι ’χει ο Θεός καλά ζωή μην αφαιρέσει
μα να ’ρθουν οι πολιτικοί εις του φτωχού τη θέση.
Να τσι ’χει ο Θεός καλά κιανένα να μη βλάψει
το μ-Παπαντρέου ήθελα να τόνε δω να κλάψει.
Από τον Ελληνικό λαό συγνώμη να γυρέψει,
απού τονέ κατάντησε να βγει να διακονέψει.
Ξυπόλητος ο Σαμαράς να ’ναι και να κρυγιώνει,
να δούμε και το μ-Παγκαλό με δίχως παντελόνι.
Του Άκη εις τη φυλακή φιλέτο και χαβιάρι
γιατί τον εχ’ η μάνα του ένα και κανακάρη.
Το Σμπώκο μη μαλώνετε, μη ν-τονε βλαστημάτε
γιατί δε ν-έφαε πολλά και θα στεναχωράται.
Και το Βενζέλο νηστικό με άδεια τη γ-κοιλιά ντου
να δούμε ανέ νταγιαντά τη μ-πείνα η αφεδιά ντου.
Γερόντους θέλω να τσι δω φάρμακα να μην έχουν
και να ’ναι δίχως θέρμανση να δούμε πως αντέχουν.
Την εφορία απλέρωτη να ’χουν και το χαράτσι
και για φαΐ στο σπίτι τους αμόναχο αλάτσι.
Να ’χουν ωζά ν’ αρμέγουνε και να τυροκομούνε
και να μη βρίχνουν το τυρί, το κρέας να πουλούνε.
Και να μαζώνουνε ελές απ’ το πρωί ως το βράδυ
και να πουλιέται πυρ-μπαρά στην αγορά το λάδι.
Ετουτανά συμβαίνουνε εις την Ελλάδα όλη
να δούμεν’ ήντα γίνεται και στη μικρή μας πόλη.
Να ’χει ο Δήμος μας λεφτά, κόσμο μην απολύσει
γιατί το μαγαζάκι μου ως το θωρώ θα κλείσει.
Ο χρόνος τούτος που θα ’ρθει το μ-πόνο μας να γιάνει
κι ένα γ-καράβι να ’χομε να μπαίνει στο λιμάνι.
Να φέρ’ η νέα η χρονιά ευνοϊκό αέρα
για να μη μ-πιάσει γρήγορα πάτο στη φαλκονέρα.
Και όσοι λεν πως νοιάζονται για τούτηνε τη μ-πόλη
δεν είν’ οι μόνοι εραστές την αγαπούμε όλοι.
Και πρέπει τσ’ αποδέλοιπους λιγάκι να γροικούνε
πριν μάθουνε να περπατούν θέλουνε να γλακούνε.
Τσ’ αστυνομίας η σχολή θέλουμε να γυρίσει
γιατί με γράμματα χρυσά έχει ιστορία ’φήσει.
Και στο νοσοκομείο μας γιατρούς και νοσοκόμους
για να γιατροπορεύουναι, να διώχνουνε τσι πόνους.
Και το Πανεπιστήμιο θέλει πολύ αγώνα
να μη ν-το δούμε σύντομα κι αυτό περιστεριώνα.
Δε θέμε το στρατόπεδο να φύγει και να κλείσει
θέμε το Ρέθεμνος μπροστά οπίσω μη γυρίσει.
Τα ήθη και τα έθιμα που ’χομε μη ξεχνούμε
α-θέμενε περήφανοι σαν Έλληνες να ζούμε.
Πολλά τα έτη άρχοντες καλά και ευτυχισμένα
αυτά ’ναι τα μελλούμενα τση μοίρας τα γραμμένα.
Να ’ναι το Ρέθεμνος καλά κι οι Ρεθεμνιώτες ούλοι
την ευλογιά του Θεού καθημερνή και σκόλη.
Ότι σας είπα εύχομαι μη ν-το παρεξηγείτε
και με υγεία και χαρά το χρόνο να δεχτείτε.
Κοντογιάννης Κωστής
