Ο Γιώργος Χριστοφοράκης είναι ένας νέος καλλιτέχνης που έχει γεννηθεί το 1994 στο Ρέθυμνο. Η καταγωγή από τον πατέρα του είναι από το Ρουσοσπίτι , όπου και κατοικεί και της μητέρας του από το Όρος.
Όταν άκουσε την μελωδία του μαντολίνου για πρώτη φορά στα 16 του χρόνια τον μάγεψε και έτσι από δική του επιλογή χωρίς να έχει ιδιαίτερα ακούσματα από την οικογένεια του αποφάσισε να ξεκινήσει μαθήματα εκμάθησης του συγκεκριμένου οργάνου. Του αγόρασε ο παππούς του , που τον υπεραγαπούσε το μαντολίνο και ξεκίνησε μαθήματα με τον Στράτο Γουνάκη.
Αργότερα όταν σπούδαζε στο Ηράκλειο συνέχισε τα μαθήματα με τον Μιχάλη Κονταξάκη, όπου αυτό τον βοήθησε πολύ στην εξέλιξή του.
'Εχει συνεργαστεί με τους περισσότερους συνομήλικους του καλλιτέχνες, αλλά και με μεγαλύτερους όπως ο Στέλιος Μπικάκης, Γιώργος Βογιατζάκης και Μανόλης Χατζάκης.
'Εχει παίξει σε όλη την Κρήτη αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, σε γάμους πανυγήρια και διάφορες άλλες εκδηλώσεις.
Eκτός από το μαντολίνο παίζει και όλα τα υπόλοιπα μουσικά όργανα και γράφει και στίχους.
Σε πολύ μικρή ηλικία άρχισε να γράφει και μετά που απολύθηκε από τον στρατό μπήκε στο στούντιο για να γράψει για κάποιους άλλους και στην συνέχεια να γράψει το πρώτο δικό του κομμάτι ''Κανέλα και γαρύφαλλο'' πολύ όμορφο τρυφερό τραγούδι και στην συνέχεια ακολούθησαν το ''Της νύχτας'' και οι'' Εφτά πληγές'', εξίσου πολύ όμορφα τραγούδια και ετοιμάζει και άλλα που θα κυλοφορήσουν σύντομα.
Έχει παίξει σε δισκογραφίες άλλων καλιτεχνών και έχει δώσει στίχους στο Μανώλη Χατζάκη, Μιχάλη Ντακάκη, Γιώργο Βογιατζάκη και Γιώργο Στρατάκη από Χανιά.
Επίσης κάνει μαθήματα μαντολίνου σε παιδιά.
Τα ακούσματα του όσο αφορά το μαντολίνο του αρέσει πολύ ο Μιχάλης Κονταξάκης, Μιχάλης Σταυρακάκης, και εκτός μαντολίνου, Ψαρογιώργης , Γιώργος Μυνωλάκης, Στέλιος Μπικάκης, Δημήτρης Σπυριδάκης και εννοείται όλοι οι πρωτομάστορες αλλά μεγαλύτερη αδυναμία έχει στον Κώστα Μουντάκη.
Στο στρατό ήταν στην στρατιωτική μουσική της τρίτης μεραρχίας, όπου εκεί έπαιξαν διάφορες μουσικές μέχρι και ξένα. Εκεί συνεργάστηκαν με τον Αντώνη και Νίκο Ξυλούρη ( παιδιά του Ψαρογιώργη).
Κατασκευαστές των μαντολίνων του είναι ο Νίκος Αγριμάκης και ο Γιάννης Μαθιουδάκης.
Έχει τελειώσει τη σχολή Τεχνικών Γεωπόνων και εξασκεί είδη το επάγγελμα του με πολύ αγάπη.
Στις 8 του Φλεβάρη θα παίξει με τον Μανώλη Χατζάκη που συνεργάζονται σαν συγκρότημα, στα «Πράσσειν Άλογα» και είναι ευκαιρία να τον ακούσει όποιος θέλει.
Τα σχέδια του για το μέλλον είναι να κυκλοφορήσει και άλλα τραγούδια , έχει πολύ υλικό για τον εαυτό του και για άλλους καλλιτέχνες.
Ο Γιώργος Χριστοφοράκης , είναι ένα παιδί που όλοι τον αγαπούν γιατί είναι καλός, ευγενικός , πάντα με το χαμόγελο και πάντα έχει να πει ένα καλό λόγο για όλους.
Όταν παίζει γεμίζει το μαγαζί και η πίστα δεν αδειάζει.
Είναι ευαίσθητος και ρομαντικός, άλλωστε αυτό βγαίνει στα τραγούδια και στον τρόπο που τραγουδάει γι αυτό έχει δημιουργήσει ένα δικό του μοναδικό στυλ.
Γιώργο μου ότι και να κάνεις στη ζωή σου θα έχεις επιτυχία γιατί είσαι ένας θετικός και γλυκός νέος με πολλά ταλέντα.
Να έχεις υγεία και να εκπληρώσεις όλους τους στόχους σου.
Να είσαι πάντα καλά.
Κατερίνα Βοτζάκη
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με το ελεύθερο θέμα μας.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Χίλιες σιωπές κρατώ μα μια αν τύχει και μου φύγει
μπορεί να σπάσει δυο βουνά την ώρα που τα σμίγει.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Κάθε λουλούδι του μπαξέ απ' τ' άλλο ξεχωρίζει
άλλο 'χει χρώματα πολλά κι άλλο μοσχομυρίζει.
Μονιάκης Στάθης (Ηράκλειο)
Ήρθε η νέα η χρονιά και μού 'πε η θειά μου η Λενιά
που όλα τα προβλέπει...αλλάξανε οι εποχές
δέ φτάνουμε οι προσευχές για τση ζωής τα πρέπει...
Μού 'πε πολλά και διάφορα σημαντικά κι αδιάφορα
για τη χρονιά ετούτη... μη ψάχνομε εδώ κι εκεί
χαθήκανε η λογική και τσή ψυχής τα πλούτη...
Αυτή τη ζόρικη χρονιά μού 'πε η θειά μου η Λενιά
αν θές να κάμεις φίλο... και τονε θέλεις μπιστικό
πού να κρατάει μυστικό ψάξε για ένα σκύλο...
Θά είναι δύσκολη χρονιά για όλους είπε η Λενιά
και είπε κάτι ακόμη... έχουν αλλάξει οι καιροί
θά ψάχνομε με το κερί να βρούμε μιά συγγνώμη...
Είναι ένας άνθρωπος σοφός και είπε τ' ουρανού το φως
άν θέλομε να δούμε μία κουβέντα όμορφη στο διπλανό να πούμε
κι αγάπη να χαρίζομε αντί να τη ζητούμε...
Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)
Θέ μου να μ’ έκοβες στα δυό το ίδιο θ’ αγαπούσα·
κι αν μ’ έκανες στα χίλια δυό πάλι ’θελα 'μπορούσα.
Φανουράκης Ηλίας - Κουρσάρος (Άγιοι Δέκα Ηράκλειο)
Βουνό σαφή κακοτοπιές ειν' η ζωή μου όλη
γι' αυτό και στση χαράς ποτέ δε μπήκα το περβόλι.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Χανίων)
Δύναμη θέλ' ο χρισιανός να 'ναι σε μοναστήρι
να προσκυνά να σχετ' η γης και να χαλά το χτίρι.
χτίρι=χατίρι....... σχετ' η γης= σείεται η γη
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Στιβγιάζει ο πόνος βάσανα σ' ένα κορμί απάνω
κ' ανε σιμώσει μ-νιά χαρά στο νού μου δε ν-το βάνω.
Καπετανάκης Γιάννης (Θεσσαλονίκη)
Το κρύο συνεχίζεται η παγωνιά τ' αγιάζι
μα η δική σ' αθιβολή ούλα αυτά τ' αλλάζει.
Γύπαρη Π.Γεωργία (Ασή Γωνιά Χανίων)
Πολλές φορές η σκέψη μου φεύγει και ταξιδεύει
αναστορούμε τα παλιά κι΄ είμαι ευτυχισμένη.
Σηφάκης Γιώργος -Σημισακός (Ρέθυμνο)
'Ηθελα να παλέψουμε χρόνε να σε νικήσω
να καταλείς τα νιάτα μου άλλο να μη σ΄ αφήσω.
Ζερβουδάκης Προκόπης (Καμπανός Σελίνου Χανιά)
Η αγάπη η αληθινή δεν θέλει ευκές και δώρα
θέλει να λες το σ' αγαπώ χίλιες φορές τη ν- ώρα.
Δρακάκη Ειρήνη (Ρέθυμνο)
Την πόρτα των ονείρων μου πέρνα την ποτέ ποτέ
για να θυμούμαι τσ' όμορφες στιγμές μας από τότε.
Σγουράκης Βασίλης (Παλαιά Ρούματα Κισσάμου Χανιά)
Ποια καταιγίδα ποια βροχή ποια μαγική σταγόνα
γραίνει μαι και με ξεδιψά στση ζήσης τον αγώνα.
Μαρκετάκη Ελένη (Χανιά)
Στάλες νερού τ' σ' αγαπώ τα έκανα φαντάσου
κι απόψε τα 'ρίξε ο Θεός βροχή στη γειτονιά σου.
Καζά Μαρία (Χίος)
Στην ακρογιαλιά καθόμουν, και στο κύμα μίλαγα
του 'πα πίσω να σε φέρει να γυρίσεις γρήγορα...
Μα με κοίταξε στα μάτια και μου λεει γιατί κλαις
σίγουρα σ' έχει ξεχάσει κι' άλλη αγάπη ψάξε βρες.
Και του λέγω πως το ξέρεις και μιλάς με σιγουρια...
και μ' απάντησε πως σ' είδε σε μια ακροθαλασσιά .
'Ησουν λέει με μια άλλη, την κρατούσες αγκαλιά
κι όρκους έδινες αγάπης και στα χείλη της φιλάς.
Τότε είπα σ' άλλο κύμα αν γνωρίζει να μου πει
μα κι αυτό τα ίδια μου 'πε η αγάπη μας δεν ζει.
Μαυρουδή Μαρία (Μοίρες Ηρακλείου)
Έχω ένα παράπονο και θα το πω στη μοίρα
γιατί αλλού δίδει χαρές μα ' γω ποτέ δεν πήρα.
Λουλουδάκης Μαρίνος (Ηράκλειο)
Είσαι τσ' αγάπης η λαλιά τ' ονείρου μου η σκέψη
βασίλισσα τσ' αγάπης μου μοναδική μου έλξη.
Παλμός ζωής και έρωτας μοναδική μου βιόλα
με σένανε στο πλάι μου τα έχω ζήσει όλα.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)
Μέλισσα θέλω να γενώ τη γύρη σου να παίρνω
μα 'γω βασιλικό πολτό θα σου τηνε γιαγέρνω.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Ανέ ζυγιάσεις τη χαρά τη λύπη 'πο την άλλη
μοιαζ' η χαρά του πούπουλου κι η λύπη με βουβάλι.
Γαριπαντώνης (Νύβριτος Καινουρίου Ηράκλειο)
Που να φυτέψω το δεντρό τσ' αγάπης να ριζώσει
να μην μπορεί κανείς βοριάς να μου το ξεπατώσει.
Μπούτζουκα Μαρία (Σχολή Ασωμάτων Ρέθυμνο)
Σα ν-το ν- αητό απού διψά στσ' αρόλιθους σκαλίζω
μια στάλα απ' τη ν- αγάπη σου να βρω για να ελπίζω.
Ζουρμπάκης Γιώργος (Ρέθυμνο)
Μια αστραπή 'ναι η ζωή άμα το ντουσουντίσεις
μα προλαβαίνεις τσ' ομορφιές του κόσμου να γνωρίσεις.
Σταυρουλάκης Νικήτας (Ρέθυμνο)
Θέλω να βλέπω θάλασσα και να αναστορούμαι
τις πρώτες αναμνήσεις μου που σαν πουλιά πετούνε.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Κάμε το Θέ μου μια φορά και πες πως είσαι θαύμα
να τηνε δω στο ν-ύπνο μου μα δε στοιχίζει πράμα.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Φεγγάρι μου πανσέληνο στη σκοτεινιά μου φέξε
κι' απόης με τα σύννεφα σα ν-το κοπέλι παίξε.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη γλακώ.
Τηλ. επικοινωνίας 6981572714.