Με καθαρή ψυχή
Τα ξύλα σπίθιζαν στο τζάκι.
Η Αννίκα τα χτύπησε με τη μασιά και το μικρό δωμάτιο φωτίστηκε...
Η Ελπινίκη με τις βελόνες σφιχτά κάτω από τις μασχάλες τελείωνε άλλο ένα ζεστό πλεκτό για τα παιδάκια του ορφανοτροφείου...
Ροζ και άσπρο για το μικρό κοριτσάκι που την φώναζε νονά...
Την είχε βαφτίσει πέρσι το καλοκαίρι και την αγαπούσε πολύ, όμως δεν ξεχώριζε και τα άλλα , ότι έκανε στο ένα έκανε σε όλα...
Δεν είχαν αποχτήσει παιδιά ούτε εκείνη ούτε η Αννίκα που δεν ήταν αδελφές αλλά κάτι παραπάνω...
Φίλες από τα μικράτα τους, μεγαλωμένες μαζί ...αχώριστες ακόμα και όταν η Ελπινίκη παντρεύτηκε τον συχωρεμένο τον άνδρα της τον Γιώργη, ήταν η μια για την άλλη στήριγμα...
Πριν πέντε χρόνια ο Γιώργης άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο.
Οι δυό φίλες αποφάσισαν να μείνουν μαζί στο σπίτι της Αννίκας που ήταν μικρότερο και να δωρίσει η Ελπινίκη το δικό της στην εκκλησία για να γίνει ένα μικρό ίδρυμα για παιδάκια...
Το μικρό ίδρυμα τώρα είχε επεκταθεί με την βοήθεια της εκκλησίας και φιλοξενούσε και άλλους συνανθρώπους που είχαν ανάγκη...
Κάθε βράδυ δίπλα στο τζάκι το χειμώνα και το καλοκαίρι στην μικρή βεραντούλα τους περνούσαν πολλές ώρες κουβεντιάζοντας για τα παλιά και για τα καινούρια...
Απόψε στη χόβολη ψηνόταν οι πατάτες...η Αννίκα το είχε κακό παρατήρημα να κοιμηθούν και να μην έχουν πιει δυο τσικουδιές ...έτσι για να γιορτάσουν για την ημέρα που φεύγει και αξιώθηκαν να την ζήσουν και να την χαρούν...
Οι ελιές και το κρίθινο παξιμάδι που το έφτιαχναν οι ίδιες περίμεναν καρτερικά τις πατάτες να μαλακώσουν μέσα στα κάρβουνα...
<<Ελπινίκη φέρε μου ένα πιατέλο να βάλω τση πατάτες έτοιμες είναι>>...
Τσούγκρισαν τα μικρά ποτηράκια τους και ευχήθηκαν στην αυριανή ημέρα που έρχεται...
<<Βρε Αννίκα μου, είδες πόσα απλή είναι η ζωή τ' αθρώπου, δυό ελιές και μια τσικουδιά αυτό μας σε φτάνει >>...
<< Πάνω από όλα Ελπινίκη μου πρέπει να είναι η ψυχή μας καθαρή, γιατί άμα δεν είναι δεν είμαστε ευχαριστημένοι με πράμα >>...
<<Καμμιά φορά αναστορούμαι μπρε Αννίκα μου τσι παλιού μας που δε μιλιούντανε ο γης με τον άλλο μπορεί και για χρόνους για μια κουβέντα η για αντιζηλία>>...
<<Και ήντα καταλάβανε στο χώμα εκαταλήξανε ούλοι, θαρούσανε πως είναι αθάνατοι
και πως θα φάνε τον κόσμο κι εδά τση πλιά πολλούς κιανείς δε τζη θυμάται>>...
<< Όντε ποθαίνει ο άθρωπος πρέπει να αφήνει καλό όνομα οπίσω ντου και να έχουν όλοι μια καλή κουβέντα να πουν για κείνον, αυτό μετρά κι αυτό μόνο κερδίζουμε και όποιος θέλει ας το καταλάβει, αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε>>...
<<Όφου θαρρώ πως εζαλίστηκα μια ολιά , λέω να την πέσουμε για ύπνο>>...
<<Αύριο λέω να κατεβούμε στη χώρα Ελπινίκη μου να βρούμε το μάστορα να μα σε σιάξει ακόμα μια κάμαρα στο ίδρυμα... πρέπει να φτάνει το κομπόδεμα μας >>...
<< Ναι μπρε Αννίκα μου και μακάρι να αξιωθούμαι μια μέρα να μην υπάρχουνε κοπέλια και αθρώποι που να έχουνε την ανάγκη του ιδρύματος>>...
<<Και ήντα θα το κάμουμε φιλενάδα ύστερις κοτέτσι;
<<Μα ήντα λες εδά εκειά τροζάθηκες, γεροκομείο θα το κάμουμε να μαζευούμαστε οι γερόντοι να ροζονάρουμε>>...
<<ΧΑΧΑΧΑ πλάκα θα 'χει Ελπινίκη μου για φαντάσου το στα γεράματα να κάνουμε ετσά δουλειές>>...
Κι έτσι με το χαμόγελο τις πήρε ο ύπνος γαλήνιες και με καθαρή ψυχή...
Κατερίνα Βοτζάκη
Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με την λέξη, Ξαμώνω:
Σκουντριδάκης Σήφης ( Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά )
Ξαμών' ο γης με πύραυλο κι άλλος με πεταχτήρια
κι' άλλος με πέτρες ζώνεται και κυνηγά τα στείρα.
Χτυπώ τη πόρτα τσι χαράς κι μοίρα με ζυγώνει
με το μπιστόλι του καημού απάνω μου ξαμώνε.ι
Νερατζούλη Χρυσούλα ( Αθήνα )
Ξαμώνει η μοίρα σαιτιές μα 'γώ την ντουχιουντίζω
σε κάθε της κατσιποδιά ποτές δεν γονατίζω.
Σπυριδάκης Μιχάλης ( Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Θωρώ γεμάτο πέρδικες στο γ-κάμπο και θολώνω
γιατί 'χω μια μες το κλουβί κι έπαψα να ξαμώνω.
Μπιρικάκη Κατερίνα ( Ρέθυμνο )
Ότι κι αν κάνει ο άνθρωπος ποτέ του δε γλιτώνει
σα σημαδέψει ο έρωτας κι απάνω του ξαμώνει.
Κουκουμπεδάκη Χαριστή ( Γαλιά Ηράκλειο )
Να μην ξαμώνεις των πουλιώ να τα ξεζευγαρώνεις
γιατί θα ν-έρθει ο καιρός το κρίμα να πλερώνεις.
Κουκλινός Αντώνης ( Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Εγώ ξαμώνω τση χαράς μα πόνο πετυχαίνω
ετσά το θέλει η μοίρα μου να μη καλομαθαίνω.
Αυγουστάκη Χαρά ( Ρέθυμνο )
Ξαμώνει πάλι ο έρωτας ευθεία στην καρδιά μου
για νά 'ναι οι έννοιες στο μυαλό όσοι οι κόκκοι άμμου.
Δανδουλάκη Ελευθερία ( Νίθαυρη Αμαρίου Ρέθυμνο )
Ξαμώνω πάλι πέρδικα απάνω σου και φεύγεις
χωρίς να θέλεις σ' αγαπώ και πάψε να μισεύγεις.
Καλλιτσουάκη Γιάννα ( Ασκύφου Σφακίων Χανιά )
Να σου ξαμώσω 'θελα 'γω μοίρα μα δε μπαντίδει
να σου γενούν οι μέρες σου μαύρες σαν το σκοτίδι.
Λεουνάκης Νεκτάριος ( Συρίλι Χανιά )
Είν' η στραθιά μου πλάι σου μιαν εκδρομή στο χρόνο
τόπος που στο χατίρι σου τσι πεθυμιές ξαμώνω.
Λεώνης Γιάννης ( Αθήνα )
Αρέ και που κι ο έρωντας σαν ατζαμής ξαμώνει
παίζει τ' αέρα μπαλωτές τ' ανέμου ξεματώνει.
Τσαφαντάκη Πελαγία ( Ρέθυμνο )
Εξάμωσε μου ο σεβντάς και χτύπησε με η μοίρα
και ακόμα από τα χείλη σου ένα φιλί δε πήρα.
Σφυράκη Πόπη ( Ηράκλειο )
Μην τον ξαμώνεις έρωτα κι άμε αλλού να παίξεις
σε 'κεινον δύσκολα θα βρεις καρδιά να σημαδέψεις.
Ζερβουδάκης Προκόπης ( Καμπανός Σελίνου Χανιά )
Ξαμώνει με η μοίρα μου θέλει να με σκοτώσει
μα βρίχνω τρόπους χίλιους δυό κι έχω εγώ γλιτώσει.
Πυρουνάκης Μιχάλης ( Αθήνα )
Ελάβωσές με πέρδικα μα ’γώ δεν σου ξαμώνω
τη χάρη σου σαν εύρηκα ποθώ και καμαρώνω.
Καζά Μαρία ( Χίος )
Βέλος κρατεί ο έρωτας που γράφει τ' ονομά σου
και σημαδεύει μονομιάς στο μέρος της καρδιάς σου .
Γύπαρη Κατερίνα ( Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανιά )
Εξάμωσα του έρωτα μα δεν εβρήκα στόχο
δεν έχουν συναισθήματα τα στήθη των αθρώπω.
Γύπαρη Π.Γεωργία ( Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανιά )
Σ' αυτή την ψεύτρα τη ζωή μόνο χαρές ξαμώνω
για να ξορίζω μακριά την πίκρα και τον πόνο.
Σηφάκης Γιώργος - Σιμισακογιώργης ( Ρέθυμνο )
Πολλές φορές σε ξάμωσα πόνε ανάθεμα σου
αλλά ποτέ δε μάτωσες γιατί δε βάρηκα σου.
Μαρινάκης Γιάννης ( Ρέθυμνο )
Κάμε Θεε να μην μπορεΊ ο πόνος να ξαμώνει
κοπέλια, απλά να κάθετε να τ' αποκαμαρώνει.
Ψαθάκη Ελένη ( Ρέθυμνο )
Ο αετός απού πετά, ψηλά στον Ψηλορείτη
εξάμωσε μου την καρδιά που έχω μες στα στήθη.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας ( Αθήνα )
Έχει και πάθη ο σεβντάς γι' αυτό καλά ξαμώνω
και βέλη αγάπης παίζω του που παγουδιούν τον πόνο.
Νικηφόρος Νικόλαος ( Αξός Μυλοποτάμου Ρέθυμνο )
Καρτέρι έστεσα οψές σε ριζιμιό χαράκι
κι εξάμωσα μιας πέρδικας και έπεσε γεράκι.
Μαυρουδή Μαρία ( Μοίρες Ηρακλείου )
Ξαμώνει με η θύμηση όντε σ' αναστορούμαι
γι' αυτό σαν θέτω δεν μπορώ τη νύχτα να κοιμούμαι.
Γαριπαντώνης (Νίβρυτος Ζαρός Ηράκλειο )
Να μην πετάξεις πέρδικα γιατί θα σου ξαμώσω
κι απάνω στη ν-τροζάδα μου μπορεί να σε σκοτώσω.
Εξάμωσες μου στη γ-καρδιά και μου 'ριξες το βέλος
σημάδι πως εσίμωσε τσ' αγάπη μας το τέλος.
Λιονής Γιάννης ( Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο )
Σημάδι βάνω μια καρδιά ξαμώνω και τη βρίχνω
και φταίνε σκάγια του σεβντά απ' τα πολλά που ρίχνω.
Μπούτζουκα Μαρία ( Σχολή Ασωμάτων Ρέθυμνο )
Απ' όνταν εγγενήθηκα ξαμώνει μου η μοίρα
κι από κοπέλι μια χαρά ποτές μου δεν επήρα.
Διαλέγω τσι τσοι φίλους μου κατέχω που ξαμώνω
κι ότι κι αν θενε δίδω το χωρίς να μετανιώνω.
Δρακάκη Ζωή ( Ρέθυμνο )
Ξαμώνω εγώ και συ γυρνάς και μου φωνάζεις φύγε
και σε ρωτάω δυνατά η αγάπη μας που πήγε.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα ( Μεγαλούπολη Αρκαδίας )
Χρόνους και χρόνους καρτερώ μπας και χαρά πετύχω
καλοξαμώνω μα σαφή βρίχνω σε πόνων τοίχο.
Ζουρμπάκης Γιώργος ( Ρέθυμνο )
Ο Ερδογάν και ο Μεχμέτ, αμέτι μουχαμέτι
ξαμώνουν να μας κάνουνε τούρκικο βιλαέτι.
Σταυρουλάκης Νικήτας ( Ρέθυμνο )
Μ' αρέσει η σκοποβολή και στόχους να ξαμώνω
μα όχι ζώα και πουλιά στο δάσος να σκοτώνω.
Βοτζάκη Κατερίνα ( Ρέθυμνο )
Θα του ξαμώσω του οχτρού στ' αστέρι του κουτέλου
που θέλει την πατρίδα μου στη μέση του πιατέλου.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη σιμώνω (πλησιάζω).
Επικοινωνία στο τηλέφωνο 6981572714.
