Ο δράκος και η πεταλούδα
Η κρεβατίνα είχε πρασινίσει…οι γλάστρες είχαν γεμίσει χρώματα και αρώματα….
Το τραπέζι ήταν στρωμένο με τον πλαστικό μουσαμά με τα τετραγωνάκια…κάθε τετραγωνάκι και ένα φρούτο…
Τα παιδάκια της γειτονιάς ήταν μαζεμένα στην μικρή αυλή της γιαγιάς Αννεζίνας…
<<Γιαγιάκα θα μας πεις παραμύθι;>>την ρώτησαν τα εγγονάκια της…
<<Ναι κι αμέ να σα σε ειπώ μικιά μου, μια που είναι επά και τα άλλα κοπελάκια …να σα σε ειπώ ένα …μα ποιο που τα ‘χουμε ούλα ειπωμένα>>…
<<Να μας σε πεις το δράκο με την πεταλούδα>>…
<<Πάμε το λοιπός κοπελάκια μου>>…
<<Ήτανε μια βολά επαέ κοντά στο δάσος του Άη Γιάννη ένας μεγάλος δράκος… φόβος και τρόμος για ούλους τσι αθρώπους …
…Μόλις εθώργιενε κιανένα γύρω από το σπηλιάρι ντου εγλάκα κατά πάνω ντου να το νε φάει και έβγανε ένα βρούχος κι εσιούντανε τα πλάγια…
Κιανείς δε νε πέρνανε από κεια κοντά…Ούλοι κάνανε απογυρίδα για να μη ντο νε απαντήξουνε….
Μόνο ο Παναής που ήτονε μισομπούνταλος επέρνανε από κεια…και έλεγε πως ο δράκος ήτονε φίλος του και του μίλιενε στη γλώσσα τη ν-αθρώπινη…
Κιανείς δε ντο νε πίστευγενε… λέγανε μπουνταλάς είναι και δε ντου δίδανε σημασία…
Μια ν-ταχινή ακούστηκε μεγάλος μαλιχουλές… Οι μουγκρές του δράκου εξυπνήσανε ούλο το χωριό…
Ο Παναής πετάχτηκε ολόρθος από τη γ-κουλουκιά ντου κι εγλάκα τα ίσια πάνω οθέ ντο σπηλιάρι…
Γιάγυρε οπίσω Παναή του φωνάζανε οι γονέοι ντου, θα σε φάει το πεινασμένο θεργιό…Παναή Παναηηηηηηηή…
Πράμα ο Παναής…ξεγλωσισμένος έφταξε κοντά στο δράκο…
Το θεργιό ήτονε πεσμένο στο χώμα κι εχτύπα τσι γροθές του στο χώμα…και είχανε ανοίξει δυό μεγάλους λάκκους που
χώργιενε δέκα αθρώπους η κάθε τρύπα…η ουρά ντου πήγαινε πέρα πόδε και είχενε ρίξει ούλα τα δεντρά γύρου γύρου….
Ο Παναής του σίμωσενε κι εστάθηνε ομπρός του και τονε ξάνοιγε μέσα στα μάθια…
….Ήντα χεις θεργιουλάκι φίλε κι αδερφέ μου και παραπονάσαι ετσά;
Το θεργιό ανασηκώθηκε… φύσηξενε τα ρθούνια ντου και γεμίσανε οι λάκκοι από τσι μύξες του…και άρχιξε να μιλεί σα ντο μιτσό κοπελουδάκι…
…Πσόφησε το πεταλουδάτσι μου… γιάε γιάε Παναζή …ήντα θα γεννώ εδά τα βλάδια που φοβούμαι θτα θκοτεινά μέθα θτο θπηλιάλι…
…Θα ρχομαι γω και θα σου κάνω συντροφιά και δε θα σκιάζεσαι φίλε μου…και όντε θα βρω κιαμμιά
άλλη πεταλούδα θα στη νε φέρω και θα κάνετε τη γ-καλύτερη παρέα…
…Να μου βλεις μια με μπλέ φτελά σα ντο ν-ουλανό…ε Παναζή μουυυυ;;;;
Ο δράκος έσκυψενε και έδωσενε ένα φιλί του Παναγή στο κούτελο…
Γύρω από το σπηλιάρι είχανε μαζωχτεί οι χωργιανοί με τα ντουφέκια να σκοτώσουνε το θεργιό και εμείνανε με το στόμα ορθάνοιχτο...
Σιγά σιγά αρχίξανε και σιμώνανε κοντά στο σπηλιάρι από περιέργεια να δούνε αυτό το τεράστιο πράσινο θεργιό…
Ο καλός δράκος είδε τόσο γ-κόσμο χαμήλωσε τα αυθιά ντου σαν ντο δαρμένο κουλούκι και τα δακρυσμένα
μάθια ντου ελάψανε από χαρά που απόχτησε τόσους φίλους και τονε χαϊδεύανε από γύρου γύρου…
… Από κείνηνα τη ν-ημέρα ο δράκος ήτονε φίλος με ούλους και οι χωριανοί νοιώσανε άσκημα που βγάλανε βιαστικά τα συμπεράσματα ντονε
Και είχανε παραπεταμένο τον καλό το δράκο και τα κοπελάκια ήτονε ούλη τη ν-ώρα πάνω στη μ-πλάτη ντου και τα πήγαινε βόλτες από πα και από κει…
Και ζήσανε αυτοί καλά και μεις πλιο καλιά…και αγαπούσανε ούλο το γ-κόσμο και ούλα τα ζωντανά τση γης>>…
Κατερίνα Βοτζάκη
Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με τη λέξη ...σαλεύγω...εσάλεψα κλπ...
Γαρεφαλάκης Γιώργης (Άγιος Νικόλαος)
Δεν έχω πόδια να μπορώ σαν τσ' άλλους να σαλεύω
μα με θαυμάζει η μοίρα μου που και μισός παλεύω
Σπυριδάκης Μιχάλης (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Άμα δεν έχεις στο Θεό πίστη και δε πιστεύγεις
θαύμα πως είναι δε θα πεις πως ζεις και πως σαλεύγεις.
Γαριπαντώνης (Νίβρυτος Ζαρός Ηράκλειο)
Σαλεύγω, στέκω , κάθομαι εσένα συλλογούμαι
Κι όπου κι αν πάω ο δυστυχής, θέτω και δεν κοιμούμαι.
Καζά Μαρία (Χίος)
Έφυγες και σκοτείνιασαν της στράτας μου οι δρόμοι
κι' εσάλεψε η λογική θεριέψανε οι πόνοι.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Δυό πέτρες χτίζω στη μαθιά που 'χω και περισσεύει
για σένα και το σ' αγαπώ πάνω στη μια σαλεύει.
Νερατζούλη Χρυσούλα (Ηράκλειο)
Σαλεύγει η μοίρα κι αφουγκρά μεσ' στση καρδιά τους χτύπους
και κλαίει που η αθρωπιά επόμεινε στους τύπους.
Γύπαρη Κατερίνα (Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανιά)
Σαλεύγω μες στα κύματα μέσα στην τρικυμία
έχω βοήθεια Χριστού μα και την Παναγία.
Αυγουστάκη Χαρά (Ρέθυμνο)
Έχει ο νους κρατήματα, μη φύγει και σαλέψει
γιατί 'χει τόσα μύρια, στον κόσμο να παλέψει.
Ζερβουδάκης Προκόπης (Καμπανός Σελίνου Χανιά)
Σάλευγε μοίρα αλάργο μου μη με ξανοίγεις άλλο
δεν έχει τόπο η καρδιά τση πόνους για να βάλω.
Δανδουλάκη Ελευθερία (Νίθαυρη Αμαρίου Ρέθυμνο)
Στο μονοπάτι του σεβντά σαλεύγω με τη σκέψη
μα είσαι αλάργο και θωρώ ο ήλιος να μισέψει.
Μίχαλος (Χανιά)
Ανοίγει στράτες η καρδιά κι' ο νους παρακατσεύγει
σα με παντίξει ο σεβντάς, τρίχα δε μου σαλεύγει.
Μπούτζουκα Μαρία (Σχολή Ασωμάτων Ρέθυμνο)
Σαλεύγει ο νους μου σε παλιές,, άσχημες αναμνήσεις.
και πάνω σου βασίζομαι, χρόνε για να τσι σβήσεις.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)
Τ' αθρώπω νους εσάλεψε που 'νε τσι πολιτείες
μουδέ χωράφια πχιάνουνε μουδέ και τσι πλατιές.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Στο σκέρτσο και στο πάσο σου ο νους μου θα σαλέψει
άχι τα καλλιμέντα σου και πως θα τα παλέψει.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Πάντα σαλεύγω σκεφτικός στο μ-πόνο ζάλο ζάλο
ια δε μ' αφήνει η μοίρα μου τα δύσκολα να βγάλω.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Και στη στερνή μου αναπνιά ακόμα θα σαλεύγω
αφού θα ζω στις σκέψεις της τη ζήση να παλεύγω.
Ξενιτεμένος (Αμάρι)
Κάνε μου το χατίρι μου μην έρθεις μες στη σκέψη
γιατί γροικώ κάθε φορά το νου μου να σαλέψει.
Δρακάκη Ζωή (Ρέθυμνο)
Σάλευγε πόνε στο καλό και μη ξανάρθεις πίσω
ήρθ' η χαρά για μια φορά και θέλω να την ζήσω.
Καλλιτσουνάκη Αθανασία (Ρέθυμνο)
Εγύρευα το δίκιο μου πάντα σε λάθος τόπους
σάλευε φύγε αλάργο μου μη σιχαθώ τσ' ανθρώπους.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Έκανες ετόσους σας εχθρούς καρδιά κι ας μην τσι θώριες
σάλεψ' ο νους σου κι έδιδες αγάπη όσο εμπόριες.
Καλλέργης Κωστής Κ.Ι.Γ.Κ. (Λούτρα Ρέθυμνο)
Ανάθεμα σε για ρακί γιατί μου φέρνεις ζάλη
κι όντε σαλεύωω ατζοπατώ και πάω μπάντα κι άλλη.
Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώργης (Ρέθυμνο)
Σαλεύω μια ζωή σκυφτός μα δε γυρεύγω κάτι
προσέχω απ' της αθρωπιάς μη βγω το μονοπάτι.
Γύπαρη Π.Γεωργία (Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανιά)
Σαλεύωω δεν παραπατώ και το σταυρό μου κάνω
να μη με βρει 'κανα κακό στον κόσμο τον απάνω.
Μαυρουδή Μαρία (Μοίρες Ηρακλείου)
Σαλεύγει η σκέψη για να 'ρθει και να σε ανταμώσει
να σ' αγκαλιάσει τρυφερά λίγη χαρά να δώσει.
Στεφανάκης Μιχάλης (Γάλλου Ρέθυμνο)
Σαλεύγω και παραμιλώ κοιμούμαι και θυμάμαι
όσο κι αν ειμ' αλάργο τζη πάντα κοντά τζη θα 'μαι.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Δεντρού που δε σαλεύγει μπλιο στο φύσημα τ' ανέμου
μοιάζω απ' όντε ν-έφυγες μακρά μου ακριβέ μου.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)
Με ντομπροσύνη και πρεπειά θα πορπατώ τη ζήση
και θα κρατώ τη ν-αθρωπιά μέχρ' η ζωή να σβύσει.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Σαλεύγω στση ψιλές κορφές θωρώ το γ-κόσμο ούλο
να μάζωνα την ν-ομορφιά να μπει σ΄ ένα μπαούλο...
Να τη θωρώ κάθε στιγμή που πάει η καρδιά να γύρει
και να 'ναι ούλη μ' η ζωή χαρά και πανηγύρι.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη: ήντα...Μέχρι Τετάρτη βράδυ
θα πρέπει να έχετε στείλει τις μαντινάδες σας στα τηλέφωνα
6981572714 και 2831053791...Ευχαριστώ πολύ!
