Μανώλης Ιωαν. Δριδάκης
Β’ Έκδοση, δίγλωσση, Ρέθυμνο 2023.
Ο Μανώλης Ιωαν. Δριδάκης κατάγεται από τα Σελλιά Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης Κρήτης. Έχει πραγματοποιήσει λαμπρές σπουδές και έχει υπηρετήσει την Οικονομία και τον Πολιτισμό. Είναι ενεργός πολίτης, με πολλές περγαμηνές. Δεν ξέχασε ποτέ τον τόπο του και τους ανθρώπους του. Μας ξεναγεί στην ιστορική και εκκλησιαστική ζωή της γενέθλιας γης. Ειδικότερα μας παρουσιάζει τον ιστορικό οικισμό του Φοινικιά και τη γεραρά μονή Μιχαήλ Αρχαγγέλου. Και επειδή η σεβάσμια Μονή υπάγεται στον οικισμό έκρινε σκόπιμο να αναφερθεί συνοπτικά και στην ιστορία της ευρύτερης περιοχής, που εκτείνεται από τον όρμο της Σούδας ως τη θέση Αντηλάρα, τη βορειότερη πλευρά του ερειπωμένου σήμερα οικισμού, τον Πόδε και τον Πέρα Φοινικιά.
Ο όρμος της Σούδας έχει τη δική του, ιδιαίτερη ιστορία, ναυτική και χερσαία, που εκτείνεται από την περίοδο της ακμής των πόλεων Φοίνιξ και Λάππα και φθάνει ως τη χρήση του από τους Γαυγιώτες, οι οποίοι έβρισκαν καταφυγή και φιλοξενία στο Γαυγιωτόσπιτο, όταν ήθελαν να αλέσουν τα δημητριακά τους στον Πηγαδόμυλο. Σημαντικά ντοκουμέντα, από την ιερά Μονή Ρουστίκων, που χρονολογούνται από τις αρχές του 17ου αιώνα έως τις αρχές του 20ου αιώνα, επιβεβαιώνουν τα παραπάνω αλλά και τη σχέση του Μετοχίου Φοινικιά με την αναφερόμενη Ιερά και σταυροπηγιακή Μονή. Το τοπωνύμιο Φοινικιάς προέρχεται από τον μεγάλο αριθμό αυτοφυών φοινίκων στην περιοχή, ακόμα και επάνω στους βράχους!
Ο ερειπωμένος οικισμός του Πέρα Φοινικιά, καθώς και η Ιερά Μονή Μιχαήλ Αρχαγγέλου με τον περιβάλλοντα χώρο έχουν χαρακτηριστεί ως θέσεις ιδιαίτερου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Η αρμόδια υπηρεσία αναμένεται και επιβάλλεται να δώσει απαντήσεις για τις ακριβείς θέσεις και τις σχέσεις της ελληνορωμαϊκής οικίας, στην ευρύτερη περιοχή της Σούδας, την αρχαία πόλη Φοίνιξ και το ιερό του Απόλλωνα και σίγουρα την αρχαία πόλη Απολλωνία. Ο χώρος έχει καθαγιαστεί από τον Απόστολο Παύλο κατά το ταξίδι του στη Ρώμη.
Φυσικά στο βιβλίο χωρούν και άλλες ιστορίες όπως αυτή του Πηγαδόμυλου, σημείου αναφοράς στην περιοχή, των πρώτων οικογενειών που εγκατέλειψαν τον Οικισμό του Φοινικιά, και, φυσικά των άλλων επτά τελευταίων οικογενειών του ίδιου Οικισμού.
Όλοι μετεγκαταστάθηκαν στα Σελλιά. Το επιβεβαιώνουν και τα υπάρχοντα δημογραφικά στοιχεία. Αρκετά από τα Σελλιανά επώνυμα είναι, επίσης, ενετικής προέλευσης, όπως και αυτό του συγγραφέα που χρονολογείται από το 1583! Στους ακτήμονες Σελλιανούς παραχωρήθηκε και η μοναστηριακή περιουσία του Φοινικιά, σύμφωνα με τον γνωστό Οργανισμό και τον Κανονισμό των Μονών.
Το Μετόχι του Φοινικιά, η Ιερά Μονή Μιχαήλ Αρχαγγέλου, που άλλοτε υπαγόταν στη σταυροπηγιακή Μονή Προφήτη Ηλία Ρουστίκων, έχει τα δικά του ντοκουμέντα που αποδεικνύουν και τη σημαντικότητα του για το ιστορικό Μοναστήρι. Το φανερώνουν τα περιουσιακά του στοιχεία. Η ιστορική διαδρομή και περιγραφή του παλαιού Μοναστηριακού συγκροτήματος. Το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, το πριν και το μετά. Αυτά είναι τα πιο εύγλωττα στοιχεία για τον επισκέπτη του χώρου, αλλά και τα μάτια και η ψυχή του π. Ιωάννη Βάθη του Σελλιανού λεβέντη παππά! Η ένταξη αυτού του θαύματος στα ιστορικά στοιχεία των μοναστηριών της Κρήτης είναι η καλύτερη καταληκτήρια αναφορά!
Παράλληλα, ο συγγραφέας παρουσιάζει τους Σελλιανούς Αρχιερείς, Ηγουμένους, Αρχιμανδρίτες, Ιερείς και Ιερομονάχους, που δεν είναι και λίγοι!
Σημαντική είναι και η εικόνα ηρωικού χωριού Σελλιά! Ο Κάστελλος, η Ακρόπολη, ο ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, τα εξωκλήσια του χωριού, ο Πύργος και τα παγκοσμίως γνωστά και ξεχωριστά θέρετρα του, ο Πλακιάς και η παραλία της Σούδας.
Ο επίλογος καταλήγει στην περιληπτική έστω αναφορά των Μοναστηριών του δήμου Αγίου Βασιλείου, που εμπλουτίζει ακόμα περισσότερο την εκκλησιαστική ιστορία της ομώνυμης Επαρχίας. Σκοπός και αυτού του βιβλίου είναι να φανερώσει, πως υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποδείξουν και οι απόδημοι πόσο θυμούνται και αγαπούν τον τόπο τους.
Μιχάλης Τρούλης Πρόεδρος Δ.K.Β. Ρεθύμνου
