Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης κατάγεται από τα Τρίκαλα, σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα, ειδικεύτηκε στη χειρουργική, εργάστηκε ως Διευθυντής χειρουργικής κυρίως στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου και ασχολήθηκε παράλληλα με την ιστορία της ιατρικής, τον πολιτισμό και τη λαογραφία άλλων λαών, που γνώριζε με τα ταξίδια του, που αγαπούσε και πραγματοποιούσε συχνά.
Το συγγραφικό του έργο εστιάζεται κυρίως στην ιστορία της ιατρικής, στην ταξιδιωτική λογοτεχνία, στην αφροαμερικανική ιστορία, την αρθρογραφία και τη βιβλιοκριτική. Τα περισσότερα από τα βιβλία του έχουν εκδοθεί από τις Εκδόσεις Οδός Πανός και έχουν ως αντικείμενο τον πολιτισμό. Τα τελευταία χρόνια γράφει και δημοσιεύει τακτικά στον έντυπο τύπο, καθώς και στον ηλεκτρονικό… και ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Οι Ανατρεπτικοί λογοτεχνικοί έρωτες προέρχονται από κριτικά σημειώματα του 2020, που φθάνουν τα 67…
Προηγούνται Οι αρχάριοι ή Γιατί πράγματα μιλάμε, όταν μιλάμε για αγάπη; Ακολουθεί: Η δεκαετία του 1920 ως κρίσιμο εφαλτήριο σε μια νέα εποχή. Ο Γιόζεφ Ροτ: Ένας πατριώτης των ξενοδοχείων. Με μια διαπίστωση, πως όλα εξουσιάζονται τελικά από τις ύπουλες και εύθραυστες αναμνήσεις.
Ο σκλάβος, του Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ (Μετάφραση από τα αγγλικά), Δεκαέξι χρόνια μετά τη δημοσίευση του (1978), κέρδισε το βραβείο Νόμπελ για τη λογοτεχνία. Ζωντανεύουν οι επίγειες περιπέτειες ενός νεαρού Εβραίου, ο οποίος ζούσε σ’ ένα μικρό οικισμό της Πολωνίας.
Το Ξαναταξιδεύοντας στο Ρέθυμνο βασίζεται στο σκεπτικό πως όποιος επισκεφθεί ένα τόπο πιθανόν του δημιουργεί την επιθυμία να επιστρέψει…
Το τανγκό του σατανά, με ορόσημο την Ουγγαρία, που η οικουμενική του διάσταση ξεφεύγει αναγκαστικά από τα στενά πλαίσια αυτής της χώρας.
Οι αντισυμβατικοί και ανατρεπτικοί έρωτες του Χρήστου Αργυρού έχουν πάντα τις δικιές του ενδιαφέρουσες ιστορίες, που ο αδηφάγος δεν μπορεί να τις αγγίξει.
Ο Καμιλλέρι και οι γυναίκες του αλληλοεξυφαίνονται ιταλικά, γυναικεία, μεσογειακά πάθη, ίδιο κι αυτό των Σικελών συγγραφέων. Αυταπάτες, ειρωνείες και αποδοχές στις, Σκηνές καθημερινότητας του κόμη Αλεξίου Ντε Λα Βέγα, στις στιγμές και τις επανακάμψεις του τόπου και του χρόνου.
Στο πλαίσιο αυτής της γραφής εντάσσεται και η κοινωνική και πολιτική κριτική, με όχημα την αστυνομική λογοτεχνία, όπου έχει τη θέση του και το Νυχτοδάσος ως θέατρο ειπωμένων και ανείπωτων μυστικών, υπεράνω τόπων και χρόνων, αναζητώντας στην αμερικανική ηθική της προτεσταντικής εργασίας τον εαυτό της, πίσω από την κατασκοπεία και τη σάτιρα, στον απόηχο της Κουβανικής Επανάστασης, ως και διακόσια χρόνια κομμάτια! Φωτίζοντας την ανικανότητα της επιστήμης στις επιλογές της ίδιας της ζωής, στην πρώτη εθελούσια επίσκεψη στην καταραμένη γη των ερειπίων.
Η υποβλητικότητα των ανατολικών μύθων και η αναπόδραστη σύγκρουση τους με το δυτικό όριο παραπέμπουν στο μυστήριο των Ταρτάρων, που ταυτίζεται με το ομώνυμο μυθιστόρημα: η έρημος των Ταρτάρων.
Απλές Αμερικάνικες καθημερινές ιστορίες, όπως ο κολυμβητής, το ταξίδι της προσωπικής εξιλέωσης, ο κατά συρροή δολοφόνος κ.ά. δίνουν το δικό τους στίγμα πίσω από τα χαρακώματα του πρώτου μεγάλου πολέμου, και δημιουργούν ζυμώσεις καθημερινότητας στη φορτισμένη δεκαετία του ’60.
Στο Μπέργκαμο, με τις αναπόφευκτες αναμνήσεις και τα μετατραυματικά αθεράπευτα μεταπολεμικά σύνδρομα και τη χαμένη ευκαιρία μιας άλλης ταυτότητας…
Η μετεγχειρητική ανάδυση και εξάλειψη του παρελθόντος, με αστυνομικές πινελιές σε καταπιεσμένα συναισθήματα και κοινωνικές συμβατικότητες, αναζητώντας και τη δική της ταυτότητα.
Η εμβύθιση στον άγνωστο κόσμο του Ομάν, ακολουθώντας τον ρου της ζωής και των ποταμών, μαζί με ακαδημαϊκές ίντριγκες και διαπλοκές, αναζητώντας τα αίτια της εμφάνισης του ναζισμού μορφώματος.
Στην πρωτόγονη επιθετικότητα στα χρόνια της ωρίμανσης, κάποιοι νεκροί ξεθάβονται και θάβονται… εξαρχής! Κανένας δεν μπορεί να μείνει για πάντα στον κήπο της Εδέμ! Μικρή αναφορά στους παραμορφωτικούς αντικατοπτρισμούς της εποχής μας…
Ισορροπία ανάμεσα στην Πορτογαλία και την Μοζαμβίκη, με χρόνιες υποβόσκουσες νευρώσεις και ενσυναίσθηση της τελευταίας δεκαετίας.
Καινούργιες μαρτυρίες αλλότριων χωμάτων, σε αναμέτρηση με τον παντοδύναμο χρόνο και την ανελέητη πραγματικότητα.
Επιστρέφονται φορτωμένοι εμπειρίες, μνήμες και σύνδρομα. Βρετανικές παραπαίουσες ιστορίες μέσα από τα αδιέξοδα των ηρώων τους. Στη συνέχεια, ακόμα μια αστυνομική νουβέλα.
Ανεπιτυχές απόπειρες απόδρασης από έναν ταραγμένο κόσμο. Στιγμιότυπα του Κλάουντιο Μάγκρις, δρομολογώντας το λογοτεχνικό είδος της ασυγκράτητης «καταδίωξης», στον σιωπηλό αστερισμό του παράδοξου.
Η λογοτεχνία στον αριστερό των απόλυτων μορφών εξουσίας, ανασυγκροτώντας μνήμες και ζωές. Ενδόμυχες προβληματικές σκέψεις και ποιητική πραγματικότητα. Αρχαίοι θρύλοι, απόκοσμα τέρατα και μυστικιστική βρετανική ατμόσφαιρα, στον αστερισμό της εξουθενωτικής ξηρασίας. Μια «πολυεθνική» άποψη για τα κινέζικα φαντάσματα.
Η επιστροφή του βαρόνου Βένχαϊμ, του Λάσλο Κρασνχαρκάι και οι γραφιάδες του εγκλεισμού. Αμήχανη οικειότητα στο ξεκίνημα της ισραηλινής ανεξαρτησίας, ζωγραφίζοντας την ακατάλυτη ενότητα του Ουκρανικού και Ρωσικού λαού.
Δύσκολες σχέσεις και ακόμα δυσκολότεροι έρωτες, σπαράγματα ενός ευαίσθητου συγγραφέα.
«Αν η Brale Street μπορούσε να μιλήσει» του Τζέιμς Μπόλντουιν, όταν καταρρέουν εκείνα που πίστευες, διασχίζοντας τον αστερισμό των πεπερασμένων.
Σημαντικό ντοκουμέντο αγώνων για ελευθερία και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ένα νοσταλγικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης, ωδή στους σύγχρονους κρεολούς των λιμανιών.
Πάντα τα κριτικά σημειώματα μπορούν να κτίσουν κι άλλες δομές και να φέρουν πολλά αποτελέσματα, που έχουν την δικιά τους τεχνική, ίσως και διαφορετική!
Μιχάλης Τρούλης,
Πρόεδρος Δ. Κ. Β. Ρεθύμνου
