Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας δεν διηγείται, δεν περιγράφει, ό,τι παρουσιάζει. Παραθέτει δημοσιεύματα κυρίως του Ρεθεμνιώτικου Τύπου, αλλά και άλλων εντύπων της Κρήτης κι ακόμα των Αθηνών, που αναφέρονται, εκθέτουν, εκφράζουν απόψεις και κάνουν λόγο για τα πρώτα βήματα ίδρυσης και λειτουργίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (βλ. και Γιώργης Κ. Αλεξανδράκης…Μια προσωπική αφήγηση, Ρέθυμνο 2011).
Κάποια από τα δημοσιεύματα του Μαρίνου Σπυρ. Γαλανάκη είναι δικά του και υπογράφονται με το ψευδώνυμό του «Αρκάδιος Πηγαίος» ή είναι ανυπόγραφα. Εκείνη την περίοδο που ασκούσε παράλληλα το διδασκαλικό λειτούργημα και εκείνο του δημοσιογράφου, δεν είχε την άδεια των προϊσταμένων του, γεγονός που τον υπέβαλε στη λογοκρισία. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που αυτή η κατάσταση τον οδηγούσε σε απολογία!
Οι ρουφιάνοι του, που το κατέδιδαν αρχικά και στη συνέχεια παρακολουθούσαν τη δημοσιογραφική του δραστηριότητα και τον «κάρφωναν» στους Επιθεωρητές, στη Νομαρχία, στη Στρατιωτική Διοίκηση και όπου αλλού υπήρχε αυτή η δυνατότητα!
Παρά τις συστάσεις των προϊσταμένων του, τις παρατηρήσεις αυτών και τις ελαφρές ποινές, που του υποβλήθηκαν, ακόμη και απευθείας από το Υπουργείο Παιδείας, συνέχιζε να δημοσιογραφεί, και να γράφει ελεύθερα τη γνώμη του, εκθέτοντας τους κατά καιρούς Επιθεωρητές σε παρατηρήσεις των δικών τους προϊσταμένων και μάλιστα σε πιέσεις ισχυρές που άσκησαν εναντίον τους πολιτικοί παράγοντες, τα συμφέροντα των οποίων έθιγαν.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στο παρουσιαζόμενο πόνημα, θα αναδειχθούν περισσότερο με όσα ακολουθήσουν στο επόμενο βιβλίο, που ετοιμάζεται. Κύριο χαρακτηριστικό όλων είναι ο έλεγχος και η αποκάλυψη της αλήθειας. Αυτή η στάση δηλώνει τις αγνές προθέσεις που έχει ο Μαρίνος Σπυρ. Γαλανάκης σε όλα τα θέματα που αναδεικνύει και προβάλλει. Η ειλικρίνειά του φαίνεται πως ενοχλούσε!
Μιχάλης Τρούλης
Πρόεδρος Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης
Ρεθύμνου
