«Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ»
Ως ανώριμη και επιθετική χαρακτηρίζει τη οδική συμπεριφορά του Κρητικού οδηγού ο Πρόεδρος του Συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων, Γιάννης Λιονάκης, τονίζοντας ότι τα ερεθίσματα για τη οδική ασφάλεια πρέπει να ξεκινούν από τη βρεφική ηλικία. Στη συνέχεια, αφού υπογράμμισε το σοβαρό ζήτημα των παραβιάσεων της προτεραιότητας, ανέφερε ότι από τις περίπου 80 συγκρούσεις που έχουμε καθημερινά στο νησί μας τουλάχιστον οι 60 οφείλονται σε παραβίαση προτεραιότητας του άλλου. Κλείνοντας έκανε σαφές ότι κανένας δρόμος, ούτε και ο νέος ΒΟΑΚ μπορεί να βελτιώσει τα πράγματα από μόνος του όταν η παιδεία του οδηγού δεν είναι κατάλληλη και σωστή.
- Πως θα χαρακτηρίζατε την οδηγική συμπεριφορά του Κρητικού, δεδομένου ότι ο ΒΟΑΚ δεν είναι ένας σύγχρονος αυτοκινητόδρομος, αλλά αντιθέτως ένας δρόμος γεμάτος παγίδες;
Η συμπεριφορά του Κρητικού χαρακτηρίζεται από τα στοιχεία της ανωριμότητας του ωχαδερφισμού και της επιθετικότητας σε πολύ μεγάλο βαθμό. Παρά το ότι γνωρίζει ότι τα προβλήματα του οδικού δικτύου της Κρήτης είναι μεγάλα, εντούτοις επιδιώκει να κινηθεί στα όρια, με τον πιο επικίνδυνο τρόπο χωρίς να υπολογίζει την ασφάλεια ούτε τη δική του, ούτε των άλλων χρηστών του δρόμου.
- Ποιο είναι αυτό που ευθύνεται περισσότερο για τη «γενοκτονία της ασφάλτου» στο νησί μας: Η οδηγική συμπεριφορά συμπεριλαμβανομένης και της μέθης, η κατάσταση του ΒΟΑΚ, ή η μη συντήρηση των οχημάτων;
Η πρόκληση ενός τροχαίου είναι πολυπαραγοντικό ζήτημα. Ευθύνεται στο μεγαλύτερο βαθμό ο οδηγός στη συνέχεια ο δρόμος, το περιβάλλον και τέλος το αυτοκίνητο. Στην έννοια του περιβάλλοντος εμπεριέχεται και η έννοια της αστυνόμευσης. Θα έλεγα ότι η παράτολμη οδήγηση κυρίως με υψηλή κατανάλωση οινοπνεύματος κατά τους θερινούς μήνες είναι ένα ζήτημα που προβληματίζει ιδιαίτερα. Στη συνέχεια η επιθετική συμπεριφορά του Κρητικού που σημαίνει παραβίαση της προτεραιότητας του άλλου, είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα κατά την εκτίμηση μου το σπουδαιότερο. Ο Κρητικός οδηγός δεν θέλει πουθενά να είναι δεύτερος, θέλει παντού να είναι πρώτος και νομίζει ότι όταν οδηγεί μπορεί να κάνει τα πάντα. Μπορεί να έχει καταναλώσει οινόπνευμα, μπορεί να τρέχει με απίστευτες ταχύτητες σε κακοτράχαλους δρόμους σαν αυτούς τους νησιού μας, μπορεί να μιλάει στο κινητό, να μην τηρεί αποστάσεις να προσπερνάει παντού. Και βέβαια δεν πρέπει κάποιος να παραλείψει να δει την αθλιότητα του βόρειου οδικού άξονα που έχουμε και την μεγαλύτερη πυκνότητα κυκλοφορίας. Ένα άλλο θέμα, εξαιρετικά σημαντικό, είναι ότι η μακριά και βαθιά κρίση που περνάει η χώρα μας την τελευταία δεκαετία έφερε το στόλο των οχημάτων μας να είναι ο πλέον γερασμένος στην Ευρώπη. Η μέση ηλικία τους ξεπερνά τα 15 χρόνια με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ασφάλεια μας. Και βέβαια η συντήρηση των οχημάτων είναι εξαιρετικά πλημμελής.
- Από ποια ηλικία και με ποιον τρόπο πρέπει τα παιδιά να έχουν τα πρώτα ερεθίσματα προκειμένου μεγαλώνοντας να εξελιχθούν σε προσεκτικούς οδηγούς;
Είναι γνωστό παγκοσμίως ότι όποιος δε στόχευσε στην αλλαγή της γνώσης της πεποίθησης, της συνήθειας από την βρεφική ηλικία δεν πέτυχε καλά αποτελέσματα. Συνηθίζω να λέω ότι η οδική ασφάλεια πρέπει να ξεκινάει από το μαιευτήριο. Εδώ στο τόπο μας δεν αγαπάμε σωστά τα παιδιά μας. Για παράδειγμα τους φτιάχνουμε κρεβατάκια με προστατευτικά για να μην πέσουν, καλύπτουμε τα έπιπλα για να μην χτυπήσουν. Τους φωνάζουμε συνέχεια μη, όταν επιχειρήσουν λίγο να τρέξουν ή να κατέβουν μια σκάλα. Και ενώ κάνουμε όλα αυτά την επόμενη στιγμή τα παίρνει η μαμά αγκαλιά στο μπροστινό κάθισμα προκειμένου να τα πάμε στο γιατρό, στα γενέθλια, στην επίσκεψη. Ε! αυτό δεν είναι αγάπη. Είναι γνωστό ότι οι παραστάσεις που παίρνουν τα παιδιά μας θα είναι ο οδηγός τους δια βίου. Και επίσης είναι γνωστό ότι οι προσωπικότητες μας διαμορφώνονται μέχρι τα πέντε το πολύ μέχρι τα εφτά χρόνια μας.
- Πιστεύετε ότι η νομοθεσία πρέπει να αλλάξει για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και προς ποια κατεύθυνση;
Η νομοθεσία χρειάζεται εξορθολογισμό. Το τελευταίο διάστημα έγιναν κάποιες σωστές κινήσεις. Το να μην τιμωρείς οικονομικά κάποιον, να μην του παίρνεις χρήματα αλλά να του στερείς την άδεια οδήγησης είναι νομίζω ένα σημαντικό μετρό περίπου 80 συγκρούσεις που έχουμε καθημερινά στο νησί μας. Από την άλλη, εκείνο που είναι πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα είναι ότι δεν τιμωρούμε σε πολύ μεγάλο βαθμό σοβαρές παραβιάσεις όπως αυτή της προτεραιότητας. Από τις περίπου 80 συγκρούσεις που έχουμε καθημερινά στο νησί μας τουλάχιστον οι 60 οφείλονται σε παραβίαση προτεραιότητας του άλλου. Αυτό πρέπει να τιμωρηθεί αυστηρά. Όπως επίσης πρέπει να τιμωρηθεί η εγκατάλειψη παθόντα συνανθρώπου μας. Αυτή την ώρα αφήνονται ακόμα και πεθαμένοι άνθρωποι στο δρόμο από εγκληματίες οδηγούς και οι πράξεις τους είναι πλημμεληματικές και τιμωρούνται μόλις με έξι μήνες ποινή. Και βέβαια δεν έχει σημασία το ύψος του προστίμου, παρά το ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό ο Κρητικός νοιάζεται για την τσέπη του και όχι για τη ζωή του.
- Θεωρείτε ότι αν οι ποινές για τους παραβάτες του ΚΟΚ να γίνουν ακόμη αυστηρότερες θα υπάρχει θετικό αποτέλεσμα;
Αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας είναι μια μεγάλη παραδοξότητα, ο νόμος τιμωρεί, επιβάλει πρόστιμα και σε ένα ποσοστό που φτάνει ακόμα και στο 60%, αυτά δεν πληρώνονται αλλά βεβαιώνονται στην εφορία με ότι αυτό σημαίνει. Αυτό το σύστημα πρέπει να αλλάξει γιατί παραπέμπει σε ατιμωρησία.
- Πόσο θα βοηθούσε ένας νέος ΒΟΑΚ όταν δεν υπάρχει οδηγική παιδεία;
Κανένας δρόμος ούτε βέβαια ο ΒΟΑΚ μπορεί να βελτιώσει τα πράγματα από μόνος του όταν η παιδεία του οδηγού δεν είναι κατάλληλη και σωστή. Αυτό που ζητάμε και επιμένουμε να φτιάξουμε ένα σωστό ΒΟΑΚ από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη. Εδώ θέλω εδώ να σημειώσω, ότι ιδιαίτερα ο σημερινός πρωθυπουργός σε όλους τους τόνους έχει δηλώσει ότι η Κρήτη τον δικαιούται μια που είμαστε πλέον η μόνη περιφέρεια χωρίς αυτοκινητόδρομο. Και αυτό γιατί ο Κρητικός σαν όλους τους άλλους Συνέλληνές μας δικαιούται να μετακινείται με ποιότητα, με ταχύτητα, ασφάλεια και η οικονομία. Μετακινούμαστε με ανασφάλεια, με απίστευτα χαμηλή ποιότητα εξαιτίας του κακού οδοστρώματος με χαμηλή ταχύτητα γιατί η υψηλή σε όλο το μήκος του ΒΟΑΚ σκοτώνει και χωρίς καμιά οικονομία γιατί οι συχνές εναλλαγές ταχύτητας, το κακό οδόστρωμα και οι φθορές που υφίσταται το όχημα (ελαστικά κλπ.) καθιστούν εξαιρετικά αντιοικονομική τη μετακίνηση μας. Αλλά εκείνο που θα ήθελα να σημειώσω ιδιαίτερα εδώ, είναι ότι ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο πρέπει σε μια δημοκρατική πολιτεία να είναι συγχωρητικό για τον οδηγό που θα κάνει το λάθος και όχι να τον σκοτώνει ή να τον αφήνει να σκοτώσει άλλους. Διαχωριστικά στηθαία ασφαλείας, πλευρικές μπάρες δίιχνος δρόμος, με ΛΕΑ, κλειστός, είναι αυτό που επιβάλλεται να γίνει στο νησί μας. Ένα μικρό παράδειγμα για να καταλάβετε για ποιο πράγμα μιλάμε.
Από Λινοπεράματα έξω από το Ηράκλειο μέχρι το ΚΤΕΟ μια απόσταση περίπου 15χλμ είχαμε κατ’ έτος κατά μέσο όρο τη δεκαετία 1993-2003, 8 νεκρούς. Από το 2003 έως σήμερα, 17 σχεδόν χρόνια έχουμε συνολικά 7 νεκρούς. Αυτή την πραγματικότητα ποιος μπορεί να την αγνοήσει;
