Στο κατάμεστο από κόσμο θέατρο "Νίκος Ξυλούρης" οργανώθηκε από τον Δήμο Ανωγείων πολιτικό μνημόσυνο για τα δέκα χρόνια από την απώλεια του ιστορικού πολιτικού Γιάννη Κεφαλογιάννη. Το καλωσόρισμα έγινε από τον Δήμαρχο Ανωγείων Σωκράτη Κεφαλογιάννη ενώ εκ μέρους της οικογένειας μίλησε η Βουλευτής Α' Αθηνών κ. Όλγα Κεφαλογιάννη. Την κεντρική ομιλία έκανε ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής, ο οποίος έγινε δεκτός με ενθουσιασμό, προκαλώντας δυνατό χειροκρότημα πολλές φορές και ειδικά στην παρέμβαση του για την πολιτική επικαιρότητα και την υπόθεση των παρακολουθήσεων.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
«Με ακεραιότητα, τίποτα άλλο δεν μετράει. Χωρίς ακεραιότητα, τίποτα άλλο δεν μετράει».
Το απόφθεγμα αυτό, που αποδίδεται στον Winston Churchill, από τις κορυφαίες προσωπικότητες του 20ου αιώνα και πατέρα της νίκης, συμπυκνώνει μέσα σε λίγες λέξεις μια μεγάλη αλήθεια: ότι το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της προσωπικότητας και της διαδρομής κάθε ανθρώπου έχει να κάνει με το αν είναι καθαρή η ματιά και τα κίνητρά του, με το αν συναλλάσσεται με τους άλλους με ειλικρίνεια, με το αν η συμπεριφορά του είναι διαυγής και τα αισθήματά του ανυστερόβουλα. Αν τα έχει αυτά, έχει ήδη το μείζον. Αν δεν τα έχει τίποτα δεν μπορεί να αναπληρώσει την έλλειψη. Αν τα έχει θα διαπρέψει και θα αφήσει θετικό αποτύπωμα. Αν όχι θα βλάψει και τους γύρω του και την κοινωνία γενικότερα.
Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης ήταν πάνω απ΄όλα ένας ακέραιος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος ευθύς, ντόμπρος και αληθινός. Ένας πολιτικός, που, αντίθετα με πολυάριθμες άλλες περιπτώσεις, ήταν ξένος στην υποκρισία, την υστεροβουλία και την προσποίηση. Όταν πίστευε κάτι το έλεγε και το υποστήριζε με πάθος. Όταν θύμωνε σκοτείνιαζε ο ουρανός. Όταν χαιρόταν, φωτιζόταν το πρόσωπό του, ενθουσιαζόταν και γέλαγε με τον άδολο τρόπο ενός μικρού παιδιού.
Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος ο Κεφαλογιάννης. Είχε ισχυρές αντιλήψεις τις οποίες υπερασπιζόταν παθιασμένα. Ήταν επίμονος, δεν το έβαζε κάτω ποτέ. Είχε το θάρρος της γνώμης του, ακόμη κι όταν ήξερε ότι αυτή δεν ήταν δημοφιλής ή εκείνη που θα επικρατούσε. Τον θυμάμαι συχνά να υποστηρίζει τις απόψεις του με πείσμα και ζέση, συχνά κόντρα σε όλους τους άλλους. Σε πολλές από αυτές που δεν μπόρεσε να τις επιβάλλει αποδείχτηκε εκ των υστέρων ότι είχε δίκιο.
Η φύση του αυτή τον οδηγούσε όχι σπάνια σε συγκρούσεις, σε αντιπαραθέσεις, σε διαφωνίες και έντονους διαλόγους. Πάντα με ευπρέπεια, αλλά με πάθος και πίστη. Είναι όμως κι αυτό δείγμα ανθρώπου καθαρού και έντιμου, με ξεκάθαρες ιδέες και προσήλωση στα ιδανικά του. Επικαλούμαι και πάλι τον Churchill: « Έχεις εχθρούς; Καλώς. Αυτό σημαίνει ότι ύψωσες το ανάστημά σου για κάτι, τουλάχιστον κάποτε στη ζωή σου».
Ο νεαρός γιατρός από τα Ανώγεια εξελέγη για πρώτη φορά Βουλευτής τον Μάϊο του μακρινού 1958. Γόνος μεγάλης και ιστορικής οικογένειας επιστρατεύθηκε να στελεχώσει το ψηφοδέλτιο τότε της ΕΡΕ και, όπως ο ίδιος διηγείτο με τον εκφραστικό του τρόπο, ήταν μία σειρά συμπτώσεων που οδήγησαν στην εκλογή του. Οι πολλές συμπτώσεις όμως δεν μπορεί να είναι απλές συμπτώσεις, αλλά προμήνυμα της μοίρας.
Αυτός ο πρωτόβγαλτος βουλευτής του ’58 έμελλε να διαγράψει μια από τις μακροβιότερες και πιο αξιοσημείωτες πορείες του δημόσιου βίου της χώρας μας. Μισό αιώνα μέλος του Κοινοβουλίου, έξι φορές μέλος της κυβέρνησης, κορυφαίο ηγετικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας.
Σημαντικό και ανεξίτηλο το έργο του. Αναρίθμητες οι ευεργετικές παρεμβάσεις του προς όφελος της ιδιαίτερης πατρίδας του.
– Καίρια η συμβολή του στον σχεδιασμό και λειτουργία του ΕΚΑΒ, του 166 δηλαδή, ως υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών το 1976.
– Το 1980 συντάσσει το νομικό πλαίσιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως υφυπουργός Εσωτερικών.
– Το 1989 ως υπουργός Δημόσιας Τάξης αποφασίζει την καταστροφή των φακέλων κοινωνικών φρονημάτων, βήμα ουσιαστικό και συμβολικό για την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών και την εθνική συμφιλίωση.
– Με ουσιαστικές πρωτοβουλίες στο Υπουργείο Τουρισμού και αργότερα Εσωτερικών που θήτευσε με επιτυχία το 1990-1991 και 1992-1993 αντίστοιχα.
– Πάντα ασυμβίβαστος σε θέματα αρχών. Όπως ήδη τονίστηκε σε τέτοια ζητήματα δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Όταν διαφώνησε, ως αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών στην Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα το 1989, με την απευθείας ανάθεση των ψηφιακών παροχών του ΟΤΕ παραιτήθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη από την υπουργική του ιδιότητα.
– Αλλά και νωρίτερα, στα χρόνια της απριλιανής δικτατορίας, αντιτάχθηκε ενεργά, ανέπτυξε αντιστασιακή δράση, υποστήριζε με θέρμη την επάνοδο της δημοκρατικής ομαλότητας, με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί ενώπιον του στρατοδικείου.
Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης ανήκε σε μια γενιά πολιτικών που η βασική τους φιλοδοξία ήταν η προσφορά στην πατρίδα και τους συμπολίτες τους. Αντί μακράς ανάλυσης στο σημείο αυτό θα προσφύγω σε ένα απόσπασμα του Γεωργίου Ράλλη, όταν για να αντικρούσει τις συκοφαντίες του δικτατορικού καθεστώτος, συνέγραψε το 1971 μια μελέτη με τίτλο « Η αλήθεια για τους Έλληνες πολιτικούς». Γράφει λοιπόν ο Γεώργιος Ράλλης: «¨…η πολιτική έθελξε από τις πρώτες ημέρες της ιδρύσεως του νέου κράτους τους εκλεκτότερους Έλληνες πολίτες. Και οι εκλεκτοί αυτοί πολίτες που διάλεξαν την πολιτική για να σταδιοδρομήσουν και αδιαφόρησαν για τα επαγγέλματα όπου θα μπορούσαν εύκολα να αναδειχθούν και να πλουτίσουν, αφοσιώθηκαν στο καθήκον με όλη τη δύναμη της ψυχής τους και τερμάτισαν τη σταδιοδρομία τους φτωχότεροι απ΄ότι ήταν όταν για πρώτη φορά αναμίχθηκαν στα κοινά».
Μια γενιά πολιτικών που διακρίνονταν για την ευπρέπεια, την εντιμότητα, την αγάπη για τη χώρα και τον λαό, την αίσθηση του καθήκοντος και της αποστολής τους. Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, Ευάγγελος Αβέρωφ, Γιάννης Αλευράς, Αναστάσιος Πεπονής, Παναγής Παπαληγούρας, Ηλίας Ηλιού και πολλοί άλλοι βεβαίως είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της σχολής που ανήκει και ο Γιάννης Κεφαλογιάννης. Προφανώς δεν ήταν όλα τέλεια, προφανώς δεν είναι όλα μαύρα σήμερα, η σύγκριση όμως δεν είναι ούτε χαρμόσυνη ούτε υποσχόμενη για το μέλλον.
Στη μακρά δημόσια διαδρομή του ο Γιάννης Κεφαλογιάννης , είχε τρία μεγάλα πάθη, όπως ο ίδιος τα ονομάτιζε. Πάθος για την Πατρίδα, πάθος για την Κρήτη και τους ανθρώπους της, πάθος για την παράταξή του.
– Η αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Ανώγεια, το Ρέθυμνο, την Κρήτη συνολικά ήταν παροιμιώδης. Πάντα έτοιμος να στηρίξει προσπάθειες και πρωτοβουλίες για την ανάπτυξή της, την προώθηση έργων υποδομής και επενδύσεων, πάντα πρωτοπόρος σε ιδέες και σχέδια για την πρόοδο του τόπου του. Αναρίθμητα τα έργα στην περιοχή που φέρουν τη σφραγίδα του.
Αυτή η αγάπη απευθυνόταν και στους συμπολίτες του. Παρών, προσιτός και ενεργός στα προβλήματα των απλών ανθρώπων και μάλιστα αδιακρίτως των πολιτικών τους προτιμήσεων. Στην εποχή πριν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα social media, τους επαγγελματίες επικοινωνιολόγους και image makers, ο Γιάννης Κεφαλογιάννης είχε άμεση, προσωπική, αδιαμεσολάβητη σχέση με τους πολίτες. Για περισσότερο από μισό αιώνα τους άκουγε, τους στήριζε, νοιαζόταν γι αυτούς. Ίσως ενίοτε, και σε σημείο υπερβολής. Ήταν πάντα δίπλα τους. Αποδεικνύοντας ότι αυτή η αμεσότητα, το δέσιμο με τους ανθρώπους σε προσωπικό επίπεδο, είναι το ισχυρότερο και σταθερότερο πολιτικό κεφάλαιο που μπορεί να κερδίσει με τη συμπεριφορά του ένα δημόσιο πρόσωπο.
Γράφει ο ίδιος για το βιβλίο του «Το χρονικό μια πορείας. Πενήντα χρόνια αγώνων» που εκδόθηκε ένα μόλις χρόνο πριν φύγει από τη ζωή: « Γράφτηκε κυρίως για να παροτρύνει τους νέους ανθρώπους να μην παρασυρθούν από το γενικότερο κλίμα απαξίωσης της πολιτικής ζωής και αφήσουν την διαχείριση των υποθέσεων του τόπου τους σε ανθρώπους αδιάφορους, ωφελιμιστές ή ‘’επαγγελματίες’’ της πολιτικής. Γράφτηκε για να τους δείξει ότι αν κανείς αγαπά τον τόπο του, μπορεί να αποβεί χρήσιμος σ΄αυτόν και να του προσφέρει πολλά. Και είναι βέβαιο ότι η ανταπόδοση που θα έχει, όχι στον υλικό τομέα, αλλά κυρίως σε επίπεδο αισθημάτων, συγκινήσεων και εμπειριών θα είναι μεγάλη».
– Εξ ίσου παθιασμένος ήταν με την παράταξη που υπηρέτησε με συνέπεια και πίστη όλες αυτές τις δεκαετίες. Στάθηκε πάντα μπροστάρης σε όλους τους αγώνες της, παρών στις καλές και τις δύσκολες ώρες της, υπερασπιζόμενος την ιδεολογία και την ιστορία της. Ακόμα κι όταν κάποτε πικραινόταν, ποτέ δεν έπαψε να αγωνίζεται για την ενότητα και το σφρίγος της. Υπηρέτησε με εντιμότητα όλους τους ηγέτες της, βάζοντας πάντα το συλλογικό καλό πάνω από τις όποιες θεμιτές φιλοδοξίες του. Είχε αυτήν την σπάνια αίσθηση χρέους απέναντι στους πολίτες, τις ιδέες, τις ρίζες και την ιστορική διαδρομή της παράταξης που χαρακτηρίζει μόνο τους ξεχωριστούς ανθρώπους.
– Είχε ακόμα την ασυμβίβαστη προσήλωση στα θέματα διαφάνειας.
Διαύγεια και διαφάνεια είναι άλλωστε θεμελιώδη ζητούμενα για σύννομο και ομαλό δημόσιο βίο. Ακόμη περισσότερο όταν προκύπτουν ζητήματα όπως αυτό της παρακολούθησης τηλεφώνου πολιτικού αρχηγού, δημοσιογράφου ή κάθε πολίτη. Σε τέτοιου είδους καταστάσεις η κάθαρση επέρχεται μόνο εφ΄ όσον αποσαφηνιστούν πλήρως. Το θέμα είναι τόσο βαρύ και σοβαρό που δεν επιτρέπεται ούτε αντέχεται να μείνουν σκιές ιοβόλες για την δημοκρατική ομαλότητα. Φως λοιπόν! Άπλετο φως!
Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο. Παραμένει όμως επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοί και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοί και πώς το ενέκριναν. Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Όλα στο φως λοιπόν και από εκεί και πέρα απαραίτητες και με διακομματική συνεργασία οι διορθώσεις του θεσμικού καθεστώτος που διέπει και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου αλλά και την εν γένει λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών. Αυτά τα στοιχειώδη για να αποτραπεί η περαιτέρω απαξίωση των θεσμών.
– Πάνω απ΄ όλα όμως ο Γιάννης Κεφαλογιάννης είχε πάθος με την Ελλάδα, την αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας και την υπεράσπιση των εθνικών της δικαίων. Μεγαλωμένος στα δύσκολα χρόνια του Πολέμου, της Κατοχής και του Εμφυλίου είχε πλήρη επίγνωση και ευαισθησία στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων.
«Στα μεγάλα εθνικά θέματα δεν χωρούν παραχωρήσεις» συνήθιζε να λέει. Ακόμη αντηχεί στ΄ αυτιά μου η μόνιμη επωδός του για την ανάγκη εθνικής ομοψυχίας και ενιαίας εθνικής στρατηγικής.
Η διαχρονικά υπεύθυνη και δικαιωμένη αυτή στάση αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα στις μέρες μας. Το διεθνές σκηνικό έχει εισέλθει σε φάση αβεβαιότητας και αποσταθεροποίησης. Η απαράδεκτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η παράταση του πολέμου εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για τη διεθνή ειρήνη και ευταξία. Ήδη είναι παραπάνω από εμφανής η πιθανότητα εντάσεων, ίσως και αναφλέξεων και σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως η Νοτιοανατολική Ασία, λόγω Ταϊβάν, αλλά και στα γειτονικά μας Βαλκάνια. Και όλα αυτά εν μέσω ενεργειακής, επισιτιστικής και οικονομικής κρίσης που επιβαρύνει δυσβάσταχτα τις ευρωπαϊκές χώρες, πρωτίστως βέβαια τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Η δε εικόνα της Δύσης, μπροστά στο καινοφανές σκηνικό και τις προκλήσεις των αναθεωρητικών δυνάμεων, είναι αποκαρδιωτική. Εμφανές έλλειμμα ηγεσίας, αδύναμες ή υπό κατάρρευση κυβερνήσεις, αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια και απαξίωση των πολιτικών συστημάτων. Ειδικά μάλιστα στην Ευρώπη, που προφανώς μας αφορά και πιο άμεσα. Είναι περισσότερο από ποτέ ανάγκη η Ευρώπη να αφυπνιστεί, να πάρει πρωτοβουλίες, να αντιδράσει συντονισμένα και τολμηρά. Διαφορετικά μας περιμένουν δυσάρεστες εξελίξεις.
Για τη χώρα μας η κατάσταση επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο γιατί αντιμετωπίζει επιπρόσθετα την κλιμάκωση της προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας σε όλα τα μέτωπα, από την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο μέχρι το Αιγαίο και τη Θράκη. Αψηφώντας κάθε έννοια σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συνθηκών, επιχειρεί να ανατρέψει το υφιστάμενο status quo και να επιβάλλει την ηγεμονία της, δυστυχώς άλλοτε με την σύμπραξη και άλλοτε με την ανοχή ή επιτήδεια ουδετερότητα των βασικών πρωταγωνιστών της διεθνούς ζωής. Είναι μέσα στο ζοφερό αυτό σκηνικό που καλείται η χώρα μας να αναδείξει τον καλύτερό της εαυτό, διευρύνοντας τα διεθνή της ερείσματα, βελτιώνοντας διαρκώς την αμυντική και αποτρεπτική της ικανότητα και κυρίως, πάνω απ΄ όλα, διαφυλάσσοντας και σφυρηλατώντας την εθνική ομοψυχία και την αποφασιστικότητα του συνόλου του Ελληνισμού να αποκρούσει παντοιοτρόπως κάθε απόπειρα σφετερισμού των δικαίων του.
Πέρασαν ήδη δέκα χρόνια που ο Γιάννης Κεφαλογιάννης έφυγε από κοντά μας. Δέκα χρόνια δεν είναι λίγα, μοιάζει όμως σαν χθες. Η καθαρή ματιά του, το φωτεινό του χαμόγελο, η λεβεντιά και η ντομπροσύνη του είναι ζωντανά στη μνήμη μας. Πρωτίστως για την οικογένειά του. Την σύζυγό του Ελένη, την τόσο διακριτική, συνάμα όμως, στιβαρή παρουσία δίπλα του. Τις κόρες του Χριστίνα και Δανάη και βέβαια την Όλγα που επάξια βαδίζει στα χνάρια του. Τα εγγόνια και τους συγγενείς του. Τους συγχωριανούς του και συντοπίτες του Ανωγειανούς, Ρεθυμνιώτες, Κρητικούς και πολλούς ακόμη σε όλη την Ελλάδα. Και για όλους εμάς, που είχαμε την τύχη να τον ζήσουμε από κοντά και το προνόμιο να μας τιμήσει με την φιλία του.
Αντί επιλόγου:
« Άλλο το να ΄σαι αετός
και άλλο να τον κάνεις.
Άλλο το να θωρείς κορφές
και άλλο να τις φτάνεις».
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
“Σήμερα για τα Ανώγεια και τους Ανωγειανούς
είναι μία ξεχωριστή μέρα
είναι μέρα μνήμης τιμής και ανταπόδοσης
θυμόμαστε και μνημονεύουμε έναν ξεχωριστό Ανωγειανό, έναν άξιο Ρεθυμνιώτη και Κρητικό, έναν Έλληνα πατριώτη, τον επιστήμονα και πολιτικό αείμνηστο Γιάννη Κωνσταντίνου Κεφαλογιάννη το δικό μας Τσουρογιάννη.
Γεννήθηκε και γαλουχήθηκε πάνω στον αίθριο και ανταριασμένο κακοτράχαλο μα και φιλόξενο Ψηλορείτη, μέσα στα νάματα της μεγάλης Ανωγειανής πολιτιστικής παράδοσης.
Γόνος Ευγενούς Ιστορικής γενιάς των Ανωγείων και της Κρήτης, με αγωνιστική και κοινωνική προσφορά.
Νεότατος επιστήμονας επιστρατεύτηκε στις εκλογές του 1958 και «κατ’ εντολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή» στελέχωσε το ψηφοδέλτιο της ΕΡΕ του νομού και εκλέχτηκε βουλευτής Ρεθύμνου σε ηλικία 25 χρόνων.
Υπήρξε από τους μακροβιότερους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου αφού εκλεγόταν συνεχώς επί 40 χρόνια μέχρι το 2007 συμπληρώνοντας 14 θητείες στην βουλή των Ελλήνων.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δείχνοντας την εκτίμησή του στο νεαρό πολιτικό του προσέφερε τις ευκαιρίες όπου απόδειξε τις πολιτικές και οργανωτικές του ικανότητες. Πυξίδα του το τρίπτυχο του Ανωγειανού αξιακού κώδικα : ελευθερία, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη
Κατόρθωσε να είναι άριστος πολιτικός άνδρας, σπάνιας ευφυΐας και ταυτόχρονα θαυμαστής εντιμότητας και ειλικρίνειας, αρετές που τις αναγνώριζαν και οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Υπήρξε πάντα οπαδός, και μάλιστα στην πράξη, της συναίνεσης στα μεγάλα και τα σημαντικά, ιδίως δε στα εθνικά μας θέματα και το βασικό πολιτικό του χαρακτηριστικό ήταν η πολιτική του συνέπεια. Τίμιος, φιλότιμος, πατριώτης, με συμμετοχή και πλούσια δράση.
Σε όλες τις κυβερνητικές θέσεις που του εμπιστεύτηκαν πέντε πρωθυπουργοί έφερε αποτελέσματα που αναγνωρίστηκαν.
Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης σε κάθε τομέα που αναλάμβανε υπεύθυνα καθήκοντα έφερνε καινοτόμες πολιτικές πρακτικές που ευεργετούν όλους τους συμπατριώτες μας. Δεν ονομάστηκε τυχαία «ο κ. 166». Με την ίδρυση του ΕΚΑΒ
Έζησε σε εποχές μεγάλων δοκιμασιών για τον τόπο και στάθηκε όρθιος, αντάξιος των παππούδων και των πατεράδων μας, που έζησαν τρία ολοκαυτώματα, καταστροφές, προσφυγιές και κατατρεγμούς. Μα παλινόρθωναν την ζωή, δεν γονάτιζαν.
Οι αξίες και οι μνήμες αυτές αποτέλεσαν βασικό συστατικό της πολιτικής σκέψης και δράσης του.
Δάσκαλος της πολιτικής στην υπηρεσία του λαού του, θεωρούσε την επαφή με τον πολίτη κορυφαίο πολιτικό χρέος και καθημερινό μέλημα. Και τούτο γιατί πίστευε πάντοτε ότι ο πολιτικός πρέπει, εξ ορισμού, να τελεί στην υπηρεσία του Λαού.
Υπηρέτησε, όμως, και την Δημοκρατία με δυναμισμό και αμείωτη συνέπεια.
Κατά την διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας 1967-1974, ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση, με συνέπεια την παραπομπή του στο στρατοδικείο.
Όταν στην κυβέρνηση Τζαννετάκη, το 1989, διετέλεσε υπουργός Δημόσιας Τάξης με απόφασή του οδηγήθηκαν στην πυρά οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων της μεταπολεμικής περιόδου
Αν η πολιτική υπήρξε για αυτόν αποστολή, η ιατρική αποτελούσε μέσω προσφοράς για τον άνθρωπο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δέχτηκαν την ανιδιοτελή ιατρική φροντίδα.
Στην προσωπική του ζωή η δημιουργία οικογένειας υπήρξε θεμέλιο της φιλοσοφίας και της δραστηριότητάς του.
Με την άξια σύντροφο του Ελένη Βαρδινογιάννη δημιούργησαν οικογένεια αντάξια τους, που της αφήσαν ακριβό κληροδότημα την αξιοπρέπεια, την εργατικότητα, την ανιδιοτέλεια.
Η Όλγα, η Χριστίνα και η Δανάη.
Η Όλγα, που έχοντας ως πρότυπο τις αρχές και τις αξίες του αείμνηστου πατέρα της συνεχίζει την πολιτική παράδοση της οικογένειας.
Ο Τσουρογιάννης είχε πάθος με τα Ανώγεια.
Την αγάπη του εκδήλωνε με κάθε τρόπο σε κάθε ευκαιρία, όποτε τον είχαμε ανάγκη.
Τα πάθη και οι πληγές των Ανωγείων ήταν πάθη και πληγές και για τον ίδιο.
Έργα πνοής σε όλο το Νομό, αλλά και στην γενέτειρα του τ’Ανώγεια
Η θεμελίωση και η ανέγερση της Μαθητικής Εστίας Ανωγείων,
Η αναβάθμιση σε Κέντρο Υγείας Ανωγείων του υγειονομικού σταθμού,
Η ίδρυση του τομέα ΕΚΑΒ,
Η καθιέρωση της 13ης Αυγούστου, ημέρας Ολοκαυτώματος των Ανωγείων, σε Εθνική Εορτή
Η σημαντική συμβολή του για το ξεκίνημα της νέας οδού Ηράκλειο ορεινό Μαλεβίζι Ανώγεια ορεινό Μυλοπόταμο
ενώ αποτέλεσε καταλυτική η παρέμβαση του για πλειάδα χρηματοδοτήσεων στα Ανώγεια για έργα υποδομών και ανάπτυξης.
Η δωρεάν παραχώρηση των οικιών του πατέρα του Κων/νου Κεφαλογιάννη τσουρόκωστα και των θείων του Βασιλείου και Νικόλα Κεφαλογιάννη, Κουντοβασίλη και Κουντονικόλα, για την ανέγερση του κέντρου αρχαιολογικής πληροφόρησης Γιάννη και Έφη Σακελλαράκη
είναι ενδείξεις της Μεγάλης του προσφοράς.
Κυρίες και κύριοι
Οι Ανωγειανοί δεν ξεχνούν ότι πρέπει και οφείλουν να θυμούνται.
Και δεν θα ξεχάσουν ποτέ τις υπηρεσίες που αυτός ο διαπρεπής Ανωγειανός προσέφερε στους πολίτες του γενέθλιου τόπου του.
Εκφράζοντας τα αισθήματα της κοινωνίας μας,
το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ανωγείων αποφάσισε Ομόφωνα, την πραγματοποίηση της αποψινής πολιτικής βραδιάς
και ως αντίδωρο στον Γιάννη Κωνσταντίνου Κεφαλογιάννη να τοποθετηθεί προτομή του, στο πάρκο των Ανωγειανών προσωπικοτήτων.
Γιατί εμείς δεν ξεχνούμε,
πως η ενθύμηση και η τιμή μιας κοινωνίας
για ανθρώπους που την ευεργέτησαν
προσδίδει τιμή στους τιμόντες
και αναδεικνύει μια πατροπαράδοτη αξία του Ελληνισμού,
την Μνήμη
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΟΛΓΑΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
«Νιώθω μεγάλη συγκίνηση
που βρίσκομαι σήμερα εδώ,
σε αυτόν το μοναδικό χώρο ….
Νιώθω τιμή που βρίσκομαι αναμεσά σας …
Ανάμεσα σε όλους και όλες εσάς που μοιραζόμαστε τις ίδιες ρίζες …
Τις ίδιες αξίες …
Τα ίδια ιδανικά …
Νιώθω τιμή που βρίσκομαι στην πατρίδα μου …
Στον τόπο που γεννήθηκε,
μεγάλωσε και πολιτεύτηκε ο Ιωάννης Κεφαλογιάννης.
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον Δήμαρχο Ανωγείων
Σωκράτη Κεφαλογιάννη,
για την πρωτοβουλία αυτής της ξεχωριστής εκδήλωσης,
στη μνήμη του Ιωάννη Κεφαλογιάννη,
με αφορμή τη συμπλήρωση 10 ετών από τότε που έφυγε από κοντά μας.
Να ευχαριστήσω ιδιαίτερα,
μέσα από την καρδιά μου,
τον πρώην πρωθυπουργό,
τον Πρόεδρο Κώστα Καραμανλή,
που τιμά τη σημερινή εκδήλωση ως κεντρικός ομιλητής.
Η παρουσία του, ο λόγος, το ήθος του,
προσδίδουν μια μοναδική αξία στη συνάντησή μας …
Αποτελούν ένα διαρκές σημείο αναφοράς …
Υπενθυμίζουν μια σχέση εμπιστοσύνης και αποδοχής,
που αγγίζει την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Είναι γνωστό ότι με τον Γιάννη Κεφαλογιάννη
τους συνέδεαν στενοί δεσμοί φιλίας,
εκτίμησης και αλληλοσεβασμού.
Μα πάνω από όλα τους συνέδεε ένας ακόμα ισχυρός δεσμός.
Η βαθιά τους αγάπη για την πατρίδα και τον ελληνικό λαό.
Γι’ αυτό άλλωστε, ο πάντα διορατικός Ιωάννης Κεφαλογιάννης,
πίστεψε, πρότεινε και στήριξε το 1997,
την ανάδειξη του Κώστα Καραμανλή
ως προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.
Και δικαιώθηκε απόλυτα για αυτή του την πολιτική
Θα πρέπει όμως να ευχαριστήσω όλους και όλες εσάς,
που ανταποκριθήκατε σε αυτό το κάλεσμα τιμής.
Γιατί εσείς, είστε η ζωντανή μνήμη,
του ανθρώπου που με κάθε τρόπο,
ως γιατρός, βουλευτής, υπουργός,
υπηρέτησε και τίμησε τον λαό και τον τόπο του.
Χτίζοντας μία πανίσχυρη σχέση σεβασμού και αφοσίωσης.
Εσείς, είστε αυτοί που γνωρίζετε καλύτερα απ’ όλους…
Την πορεία, το έργο, το πάθος, την προσφορά του …
Γνωρίζετε ότι από τις 11 Μαΐου του 1958,
την ημέρα που οι πολίτες του Νομού Ρεθύμνης
εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους τον Ιωάννη Κεφαλογιάννη,
εκείνος δεν σταμάτησε ούτε στιγμή,
να δίνει ανένδοτες πολιτικές μάχες…
Μάχες – σταθμούς για την πατρίδα και τη Δημοκρατία.
Για το κοινό καλό του τόπου του και του συνόλου του ελληνικού λαού.
Ως βουλευτής 14ων συναπτών κοινοβουλευτικών θητειών
και ως υπουργός των κυβερνήσεων της παράταξής μας,
πορεύθηκε πάντα με όραμα, πίστη και πάθος.
Συνώνυμα της ισχυρής του προσωπικότητάς …
Απόλυτα ευθυγραμμισμένος,
με τη συνέπεια και την υπευθυνότητα που τον διέκριναν …
Μα πάνω από όλα σταθερός στις ηθικές του αξίες,
για αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, πρόοδο και προκοπή.
Αξίες με τις οποίες περιέβαλλε και την πολυαγαπημένη του οικογένεια ….
Τη σύζυγό του Ελένη και εμάς, τις τρείς του κόρες …
Θέλοντας πάντα να πορευτούμε στη ζωή μας με εφόδια τη μόρφωση,
τη συγκρότηση και την εντιμότητa.
Ως πατέρας, μας δίδαξε τον σεβασμό με αυστηρότητα,
αλλά πάντα με απεριόριστη στοργικότητα και αγάπη.
Η ζωή του Ιωάννη Κεφαλογιάννη είχε ως επίκεντρο τον άνθρωπο.
Γι’ αυτό και παρά τη μεγάλη πολιτική του διαδρομή,
παρέμεινε ο γιατρός που νοιαζόταν για τον συνάνθρωπο του.
Παρέμεινε, επίσης, αμετακίνητα, βαθιά δημοκράτης,
αφοσιωμένος στις αρχές και τις αξίες της παράταξης
την οποία πίστευε και αγαπούσε.
Πρώτα της ΕΡΕ και κατόπιν, μεταπολιτευτικά,
της ΝΔ, ακολουθώντας πάντα και συνειδητά
τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τις αξίες του.
Γιατί ήταν απόλυτα βέβαιος,
ότι αυτές οι αξίες, ήταν είναι και θα είναι πάντα η μόνη εγγύηση …
για την ανάπτυξη, τη δικαιοσύνη,
την πρόοδο και την ευημερία του τόπου.
Είναι οι ίδιες, διαχρονικές αξίες
γύρω από τις οποίες συγκροτείται και το σύγχρονο όραμα
της κεντροδεξιάς παράταξης.
Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις νέες, σύνθετες προκλήσεις.
Μέσα σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας αποσταθεροποίησης,
θα πρέπει να δείξουμε ισχυρά αντανακλαστικά,
πάντοτε όμως με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Γιατί αυτή είναι η παράταξη μας.
Είναι ο εκφραστής όλων των δημιουργικών δυνάμεων
της ελληνικής κοινωνίας,
Ο υπερασπιστής της συλλογικής αλληλεγγύης,
ο θεματοφύλακας του κοινωνικού κράτους,
ο εγγυητής του κράτους δικαίου.
Είναι η δύναμη της προόδου και της ευημερίας.
Ο αμετακίνητος εκφραστής του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας.
Όπως αυτός διατυπώθηκε από τον ιδρυτή Κωνσταντίνο Καραμανλή,
και όπως αυτός ορίζεται σήμερα,
μέσα στις νέες, επικίνδυνες συνθήκες ανακατάταξης.
Θα πρέπει λοιπόν, να στεκόμαστε διαρκώς στο ύψος των περιστάσεων.
Να τολμάμε να κοιτάμε πάντα στα μάτια τον ελληνικό λαό.
Προστατεύοντας πάνω από όλα,
τους θεσμούς της Δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο.
Γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να κοιτάξουμε το μέλλον με αισιοδοξία.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος να ξεπεράσουμε και αυτή τη δύσκολη συγκυρία.
Το παρελθόν μας διδάσκει …
Οι άνθρωποί του μας εμπνέουν …
Η μνήμη, ο αγώνας κόντρα στη λήθη,
η απόδοση τιμών σε πολιτικούς
που σημάδεψαν το δημόσιο βίο με το πέρασμά τους,
αποκτά σήμερα μοναδική αξία.
Τιμή λοιπόν, σε όσους αγωνίστηκαν για τον άνθρωπο,
την πατρίδα και τη Δημοκρατία.
Η μνήμη τους οφείλει να εμπνέει το σήμερα για ένα καλύτερο αύριο.
Τιμή στον πολιτικό, τον οικογενειάρχη
τον Ανωγειανό, Ιωάννη Κεφαλογιάννη …»
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΩ ΓΗ
