Ο πρόεδρος του Εθελοντικού Συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων Γιάννης Λιονάκης μιλάει στον 9,80 και το Σταύρο Ρακιντζή για τα θλιβερή πρωτιά του Ρεθύμνου στα τροχαία ατυχήματα, αναφερόμενος τόσο στις αιτίες που οδηγούν σε αυτά τα αποτελέσματα, όσο και στην ανάγκη για τη δημιουργία του νέου ΒΟΑΚ.
Συνέντευξη: Σταύρος Ρακιντζής
Δύσκολη χρονιά το 2024 τελικά, έτσι δεν είναι;
«Πολύ δύσκολη χρονιά, το 2024, πολύ κακή χρονιά, η οποία δυστυχώς έτσι όπως προοιωνιζόταν από την αρχή έτσι εξελίχθηκε, με 64 θανάτους. Να πούμε ότι δυστυχώς η θλιβερή πρωτιά φέτος ανήκει στο Ρέθυμνο με 13 νεκρούς, 156 ανά εκατομμύριο κατοίκων. Αυτό θα καταγραφεί ως μία από τις χειρότερες χρονιές και σε επίπεδο πανελλαδικό μία από τις χειρότερες ενότητες. Πρόκειται για πρωτιά σε όλη την Κρήτη, αφού στους άλλους νομούς, στα Χανιά 23, δηλαδή 148 ανά εκατομμύριο κατοίκων, 23 και το Ηράκλειο είναι 78 ανά εκατομμύριο κατοίκων και το Λασίθι με 5, δηλαδή 69 ανά εκατομμύριο κατοίκων. Το Λασίθι είναι πιο ήρεμη περιοχή στα τροχαία συμβάντα, με λιγότερα περιστατικά. Το Ρέθυμνο υπάρχει περίπτωση να είναι μέσα στους τρεις χειρότερους νόμους στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Μην ξεχνάμε ότι εκεί που υπήρχε θέμα με το Ρέθυμνο ήταν πάντα η πόλη και οι παρυφές της. Εκεί στην περιοχή του Σταυρωμένου, αλλά σε μεγάλο ποσοστό πρέπει να δούμε το ΒΟΑΚ. Είχαμε τα τρία θανατηφόρα από Νοέμβρη, Δεκέμβρη μέσα σε ένα μήνα στην περιοχή Σφακάκι, τα οποία εξακόντισαν το ζήτημα της ασφάλειας στο Ρέθυμνο σε αυτά τα δυσθεώρητα ύψη, τη στιγμή που η Ελλάδα θα κλείσει φέτος περίπου στους 72-73, δηλαδή έχει υπερδιπλάσιους νεκρούς από το μέσο πανελλαδικό όρο και τριπλάσιους από τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο. Αυτά είναι ζητήματα πάρα πολύ σοβαρά και θα πρέπει να σκύψει κάποιος με πολύ μεγάλη προσοχή στο ζήτημα των τροχαίων. Δυστυχώς είναι κάτι το οποίο ταλανίζει την ελληνική κοινωνία. Αυτά είναι ζητήματα τα οποία κάποια στιγμή θα πρέπει να ιδωθούν με μεγαλύτερη προσοχή δε φτάνουν τα ευχολόγια, χρειαζόμαστε πράξεις, χρειαζόμαστε πρόληψη.»
Γιατί κατά την εκτίμησή σας συνέβη αυτό στο Ρέθυμνο το 2024;
«Είχαμε νεκρούς τις πρωινές ώρες, που είναι ένα ζήτημα. Είχαμε το κομμάτι της εξόδου παραδοσιακά, όπου η ανατολική πλευρά του Ρεθύμνου κινούμενη έχει ένα ζήτημα και βέβαια υπάρχει το ζήτημα του ΒΟΑΚ. Είναι ένα κομμάτι το οποίο είναι το πέρασμα Χανιωτών και Ηρακλειωτών, είναι το κομμάτι αυτό που στα όρια του έχει το λιγότερο μήκος διαχωριστικού στηθαίου και βεβαίως έχουμε την κακή οδηγική συμπεριφορά. Ακόμα ένα άλλο πολύ σοβαρό θέμα είναι το θέμα των ελέγχων κατανάλωσης αλκοόλ. Αυτό θεωρώ ότι είναι μείζον θέμα για όλες τις περιοχές, αλλά και στο Ρέθυμνο ακόμα και τις πρωινές ώρες, τις μεσημεριανές ώρες δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα γίνει τροχαίο και δε θα έχουμε έλεγχο κατανάλωσης οινοπνεύματος, ακόμα και την ημέρα. Αναφέρομαι σε αυτό γνωρίζοντας κάποια γεγονότα τα οποία δε συνάδουν με ασφαλή οδήγηση και που οδηγούν σε τραγικά αποτελέσματα πολλές φορές.»
Άρα το θέμα του Βόρειου οδικού άξονα Κρήτης πρέπει να συνεχίσει να είναι προτεραιότητα.
«Έχουν περάσει πολλά χρόνια και έχουμε στερηθεί αυτό το δρόμο, να μην ξεχνάμε ότι έχουμε εξαγγελίες πρωθυπουργών και άλλων πολιτικών παραγόντων ότι ο δρόμος θα φτιαχτεί. Δυστυχώς όμως, βλέπουμε ότι είμαστε ακόμα στα χαρτιά και μακάρι φέτος να είναι μία χρονιά που θα μπει το νερό στο αυλάκι. Στο Λασίθι έχουν ξεκινήσει κάποια πράγματα να γίνονται, υπάρχουν κι εκεί κάποια ζητήματα. Δεν μπορεί να περιμένει άλλο ο κόσμος. Φέτος ήταν η χειρότερη χρονιά της τελευταίας δεκαπενταετίας στο ΒΟΑΚ. Αν δεν υπήρχε δηλαδή και η αστυνόμευση από το 2011 και μετά του Βόρειου Οδικού Άξονα, της Τροχαίας τι θα γινόμασταν. Γιατί ένα φόβο και μία επιτήρηση τη χρειαζόμαστε. Ευτυχώς, υπάρχει αυτή η υπηρεσία και λειτουργεί. Δεν μπορούμε όμως να περιμένουμε από την αστυνομία τα πράγματα. Η πολιτεία να μας δώσει δρόμο, να φτιάξει αυτό το κομμάτι.»
Πρέπει όμως να γίνουν και έργα στον υφιστάμενο ΒΟΑΚ.
«Επειδή θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να έχουμε ένα δρόμο, καλό θα ήταν αυτές οι παρεμβάσεις να γίνουν το δυνατό γρηγορότερα μακριά από υψηλές γραφειοκρατικές διαδικασίες, μήπως και γλίτωσε κανένας. Γιατί η κατάσταση είναι τραγική. Εγώ μπαίνω 45 χρόνια σε αυτό το δρόμο τώρα και δυστυχώς φοβάμαι το ίδιο όπως την πρώτη μέρα. Δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν μπορεί να συνεχίζεται έτσι, όταν όλη η υπόλοιπη Ελλάδα έχει αλλάξει την εικόνα της στο συγκεκριμένο ζήτημα και εμείς συνεχίζουμε τα ίδια. Χρειάζονται τρία πράγματα. Η πολιτεία να σκύψει πάνω στο πρόβλημα και να το δει σαν σχολείο, σαν μάθημα, σαν εκπαίδευση, σαν υποδομές. Εμείς να διορθώσουμε τις παραστάσεις μας, οι νέοι γονείς, εκεί είναι το μεγάλο ζήτημα, από εκεί ξεκινούν όλα. Να σταματήσουμε τη μαγκιά με την υπερβολική ταχύτητα σε άθλιους δρόμους και την οινοποσία. Δε γίνεται να πίνουμε του σκοτωμού και να βγαίνουμε στο δρόμο. Θα σκοτωθούμε ή θα σκοτώσουμε. Αν μόνο αυτά τα τρία πράγματα κάνουμε τότε θα έχουμε γλιτώσει πάρα πολλά και επιτέλους οι μοτοσικλετιστές θα πρέπει να βάλουν κράνος. Δεν μπορεί στους 30 νεκρούς που είχε φέτος η Κρήτη οι 2 μόνο να φορούσαν κράνος. Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Κράνος, οινόπνευμα, ταχύτητα και σωστές παραστάσεις στα παιδιά. Το μεγάλο πρόβλημα είναι στο επαρχιακό οδικό δίκτυο, εκεί είναι το πρόβλημα και εκεί θέλει παρεμβάσεις. Έχουν γίνει από την Περιφέρεια κάποιες παρεμβάσεις τα τελευταία 10 χρόνια, χρειάζονται ακόμα περισσότερες.»
