Δεν έχουν τέλος τα περιστατικά κακοποίησης ζώων και στο Ρέθυμνο, αφού λίγες μέρες πριν,  ασυνείδητοι πέταξαν τραυματισμένο σκυλί σε κάδο σκουπιδιών, το οποίο εντοπίστηκε από μέλη της εθελοντικής Φιλοζωικής «Νοιάζομαι». Η ομάδα των εθελοντών κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να το σώσει, αλλά δυστυχώς το άτυχο ζώο ήδη υπέφερε από σηψαιμία και δεν τα κατάφερε.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό μιλήσαμε με την κα Ξένια Ψαθάκη, ένα από τα παλαιότερα μέλη της ομάδας «Νοιάζομαι» που αγωνίζεται εθελοντικά εδώ και χρόνια προκειμένου τα αδέσποτα ζώα να έχουν καλύτερη και «ανθρώπινη» αντιμετώπιση. 

Μιλήστε μας γενικά για το Φιλοζωικό Σωματείο «Νοιάζομαι» και για τη δράση των εθελοντών του, τα χρόνια λειτουργίας του.

«Το εθελοντικό Φιλοζωικό Σωματείο «Νοιάζομαι» δημιουργήθηκε το 2013 από μια ομάδα ανθρώπων που νοιαζόταν για τα αδέσποτα ζώα της πόλης μας. Ένα κάλεσμα που έκανα στο Facebook τότε, έφερε κοντά αγνώστους μεταξύ τους ανθρώπους με ένα κοινό στόχο, καλύτερη ζωή για τα αδέσποτα τις πόλης μας. Με την δημιουργία του «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» οι στόχοι μας ήταν αρχικά να βρεθούν τρόποι περισυλλογής των αδέσποτων, τρόποι περίθαλψης και φιλοξενίας μέχρι την υιοθεσίας τους σε συνεργασία με τον ΔΗΜΟ, όπως ορίζει ο νομός. Σε δεύτερο χρόνο στόχος ήταν η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του Ρεθεμνιώτη όσον αφορά στη στείρωση, στη περίθαλψη, αλλά και στη συμπεριφορά μας προς αυτά. Από το 2013 μέχρι σήμερα, με καθημερινό αγώνα από τα μέλη μας, έχουν σωθεί 1000αδες αδέσποτα από τους δρόμους και έχουν βρει οικογένειες.»

Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει το νομικό πλαίσιο σχετικά με τα ζώα συντροφιάς. Έχει όμως αλλάξει και η στάση του κόσμου σχετικά με τη συμπεριφορά του προς αυτά;

«Θα έλεγα ψέματα αν έλεγα όχι. Μετά από χρόνια φαίνεται «ένα φως στην άκρη του τούνελ», όμως δυστυχώς είμαστε ακόμα μακριά από το προσδοκώμενο. Ωστόσο, κακοποιητικές και απαξιωτικές συμπεριφορές προς τα ζώα είναι χρόνια ριζωμένες στην συμπεριφορά και την αντιμετώπιση κάποιας μερίδας ανθρώπων, που για παράδειγμα εθελοτυφλούν και αδιαφορούν για τα περισσότερα από 4 εκατομμύρια αδέσποτα που υποφέρουν στους δρόμους ή στα καταφύγια στην Ελλάδα. Επίσης, συνεχίζουν να ζευγαρώνουν τα ζώα τους χωρίς να ενδιαφέρονται για το ποια θα είναι η τύχη των κουταβιών που δημιουργεί η ανευθυνότητα τους. Υπάρχουν επίσης και κάποιοι που τα θεωρούν άψυχα εργαλεία και τα κακοποιούν με το χειρότερο τρόπο, όπως τα αφήνουν μόνιμα αλυσοδεμένα, τα χτυπούν κλπ.

Έχετε βοήθεια από το δήμο – πολιτεία, ώστε να γίνει πιο εύκολο το εθελοντικό σας έργο;

«Στο Δήμο μας υπάρχει πρόγραμμα κτηνιατρικής φροντίδας, στείρωσης και σίτισης αδέσποτων γατιών και σκυλιών, οπού οι εθελοντές θα πρέπει να μεταφέρουν τα ζώα που μαζεύουν.»

 Ποια προβλήματα που αντιμετωπίζετε με τη διαχείριση του πληθυσμού αδέσποτων στην πόλη και πως λειτουργείτε στην αντιμετώπιση ακραίων περιστατικών κακοποίησης και εγκατάλειψης ζώων;

«Από την στιγμή που γίνεται από τον Δήμο στο Ρέθυμνο η περίθαλψη και καλύπτονται τα βασικά κτηνιατρικά έξοδα, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας εθελοντής στην διαχείριση ενός αδέσποτου που βρίσκει στο δρόμο είναι η προσωρινή φιλοξενία, μέχρι την υιοθεσία του. Περισσότερα ζώα θα είχαν σωθεί και στειρωθεί αν υπήρχε χώρος να φιλοξενηθούν με ασφάλεια. Εμείς σαν εθελοντές με τις δυνατότητες που έχουμε πάντα, κάνουμε ότι μπορούμε να σώσουμε περισσότερα, δυστυχώς δεν είναι εύκολο, δίνουμε προτεραιότητα σε μικρά κουταβάκια που δεν θα επιβιώσουν στις ερημίες που τα παρατάνε, σε θηλυκά που μπορεί να ζευγαρώσουν, ζητάμε φιλοξενίες και κοινοποιούμε μέσω των σελίδων που έχουμε στα social για υιοθεσία κλπ. Πιο δύσκολες περίπτωσης διαχείρισης είναι δυστυχώς τα κακοποιημένα όπως ο «Φοίνιξ» που πρόσφατα βρέθηκε με κομμένο λαιμό. Εκεί γίνεται πραγματικά μεγάλος αγώνας να τα καταφέρουν τα ζώα. Ευτυχώς ο κόσμος της πόλης μας έχει βοηθήσει σε κάθε τέτοιο περιστατικό.»

Τι θα πρέπει να έχει κάποιος κατά νου πριν πάρει απόφαση να υιοθετήσει ή να αποκτήσει ένα ζώο συντροφιάς;

«Ότι θα είναι άλλο ένα μέλος της οικογένειας του που θα πρέπει να του φερθεί ισότιμα. Φροντίδα και αγάπη θέλουν. Όπως δεν θα εγκατέλειπε κάποιος τα παιδιά του, έτσι δεν θα πρέπει να κάνει και με το ζώο ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ του.»

Η ευκολία του να υιοθετηθεί ένα αδέσποτο ζώο θεωρείτε ότι αποτελεί αιτία για την αύξηση των εγκαταλείψεων;

«Δεν θα έλεγα ότι είναι αυτός ο λόγος, άλλωστε δεν είναι τόσο εύκολο πια από την στιγμή που θα πρέπει να τηρηθεί ο νόμος όπως π.χ. για να υιοθετήσεις από Σωματείο ένα ζώο θα πρέπει να καταχωρηθούν τα στοιχεία του κηδεμόνα στο τσιπ του ζώου, με ότι αυτό συνεπάγεται σε περίπτωση εγκατάλειψης κλπ. Συνήθως τα ζώα που εγκαταλείπονται είναι από γέννες ιδιόκτητων ζωών χωρίς τσιπ ή αδήλωτα τσιπ ή από γέννες αδέσποτων που δεν έχουν εντοπιστεί να στειρωθούν.»

Ποιος είναι ο ρόλος των φιλόζωων - εθελοντών και ποιος ο ρόλος της πολιτείας, σχετικά με τη διαχείριση των αδέσποτων, καθώς πολύς κόσμος έχει παρανοήσει ποιος έχει τις αρμοδιότητες;

«Ισχύει αυτό, καθημερινά καλούμαστε οι εθελοντές να μαζέψουμε αδέσποτα από τους δρόμους, να περιθάλψουμε κλπ και μάλιστα συχνά με άσχημη απαιτητική συμπεριφορά σαν να είμαστε κάποια υπηρεσία. Ανταποκρινόμαστε οπού μπορούμε να βοηθήσουμε και με όποιο τρόπο μπορούμε. Υπάρχουν όμως και φορές που δεν μπορούμε, δεν έχουμε τα μέσα να το κάνουμε. Δεν είμαστε όμως υποχρεωμένοι, ο ρόλος μας είναι βοηθητικός. Και εδώ πρέπει να πω ότι τόσα χρόνια στον εθελοντισμό, έχω δει πολλούς εθελοντές να σταματούν γιατί έχουν εξαντληθεί σωματικά, ψυχικά και οικονομικά στην προσπάθειά τους να σώσουν αδέσποτα σκυλιά και γατιά, φιλοξενώντας περισσότερα από ότι μπορούν στα σπίτια τους. Ο νόμος ορίζει τον κάθε ΔΗΜΟ υπεύθυνο να διαχειριστεί τα αδέσποτα της πόλης του.»

Στο Ρέθυμνο αλλά και σε ολόκληρη την Κρήτη συχνά καταγράφονται περιστατικά κακοποίησης ζώων. Ποιοι θεωρείτε ότι είναι οι λόγοι που συμβαίνει αυτό και πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί;

«Οι λόγοι είναι πολλοί και θέλουν την ανάλογη αντιμετώπιση. Είναι η έλλειψη παιδείας, , ενσυναίσθησης. Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ κάνει συχνά επισκέψεις σε σχολεία για να ευαισθητοποιήσει τα μικρά παιδιά να σέβονται κάθε μορφή ζωής και να αγαπάνε τα ζώα. Το σίγουρο πάντως είναι ότι η βία στα ζώα, αργότερα μπορεί να γίνει και σε άνθρωπο και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει όλους ανεξάρτητα αν αγαπάνε η όχι τα ζώα.»

Κλείνοντας, η κα Ψαθάκη αναφέρθηκε σε τρόπους όπου μπορεί όποιος θέλει να βοηθήσει το Νοιάζομαι στο έργο του. «Είναι σημαντικό να έρθει σε επικοινωνία μαζί μας και να ενημερωθεί για τις ανάγκες μας. Σημαντική βοήθεια είναι και η φιλοξενία κάποιων ζώων μέχρι την οριστική τους υιοθεσία.»