Οι προσκυνητές, μικροί και μεγάλοι, ακολούθησαν το μονοπάτι που οδηγεί στο ταπεινό ξωκκλήσι, απολαμβάνοντας τη φυσική ομορφιά του τοπίου και το άρωμα της άνοιξης. Η ανάβαση αποτέλεσε πνευματική εμπειρία, προσφέροντας στιγμές περισυλλογής και σύνδεσης με την παράδοση του τόπου.

Στο εκκλησάκι τελέστηκε Θεία Λειτουργία, με τους παρευρισκόμενους να συμμετέχουν με ευλάβεια, τιμώντας τον Άγιο Γεώργιο, προστάτη των γεωργών και των ποιμένων. Το κλίμα ήταν γιορτινό και ταυτόχρονα απλό, με την αγνότητα της ορεινής φύσης να ενισχύει τη μυσταγωγία της ημέρας.

Μετά το πέρας της λειτουργίας, οι συμμετέχοντες άπλωσαν τα φαγητά που είχαν φέρει μαζί τους και στρώθηκε πρόχειρο αλλά πλούσιο τραπέζι, με παραδοσιακά εδέσματα, πίτες, τυριά, ελιές, κρασί και γλυκά. Η συντροφικότητα και το μοίρασμα, χαρακτηριστικά της κρητικής φιλοξενίας, κυριάρχησαν.