Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα κάποιος στη τηλεόραση είπε ότι όταν ο αγρότης είναι σωστός, είναι ο καλύτερος πυροσβέστης. Ουσιαστικά είναι εκείνος, ο οποίος ενεργεί με μέτρα πρόληψης καθώς η ίδια η εργασία του αποβαίνει χρήσιμη για την προστασία της χλωρίδας και της πανίδας ενός τόπου.
Ο καθαρισμός των γραμμών στις ελαιοκαλλιέργειες, το αμπέλι αλλά στα όρια των αγροκτημάτων δημιουργεί εξ ορισμού αντιπυρικές ζώνες όπως επίσης και το όργωμα. Το ίδιο συμβαίνει όταν βόσκουν ελεγχόμενα τα κοπάδια τους οι κτηνοτρόφοι.
Και είναι εκείνοι, οι οποίοι πρώτοι θα τρέξουν με τα τρακτέρ, αγροτικά αυτοκίνητα με βυτία και κάθε πρόσφορο μέσο να συντρέξουν στην κατάσβεση κάθε πυρκαγιάς σε κρίσιμο χρόνο.
Όχι πως δεν υπάρχουν και αρνητικά παραδείγματα. Όμως κατά βάση οι άνθρωποι του πρωτογενή τομέα είναι οι πιο ευαισθητοποιημένοι και είναι εκείνοι που πραγματικά αποτελούν το χρήσιμο εργαλείο στον κρίσιμο τομέα της πρόληψης. Γι’ αυτό ίσως θα πρέπει να υπάρχουν κίνητρα για να μην εγκαταλειφθούν οι μικρές αγροτικές καλλιέργειες.
