Η ιστορία διάλεξε τα στενά σου Σαλαμίνα
για τη μεγάλη ναυμαχία των αιώνων
ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι
στο ανθρώπινο και το ζωώδες
στο «ευ ζην» και το απλώς «ζην»
στο δημιουργικό πνεύμα και το μεσσιανισμό
στη δημοκρατία και τον ανατολίτικο δεσποτισμό
στον ελεύθερο πολίτη και τον ανελεύθερο υπήκοο
στο έλλογο θάρρος και την αφιονισμένη τόλμη
στην ευπείθεια και την εξ ανάγκης πειθαρχία
στον ανθρωποκεντρισμό και στη θεοκρατία
στο στρατηγικό νου και στον υπερφίαλο
στον πατριωτισμό και τον ιμπεριαλισμό
στη μετριοφροσύνη και στην «ύβριν»
στην απομυθοποίηση και στον μύθο
στη θεοσέβεια και τη θρησκοληψία
στο ευάριθμο και το πολυάριθμο
στο ηρωικό και στο τερατώδες
στο ποιοτικό και το ποσοτικό
στο μέτρο και στο άμετρο
στο λογικό και το άλογο
στο δίκαιο και το άδικο
στις μεγάλες ουσίες της ζωής
και τις ανούσιες ματαιοδοξίες!
* * *
Δεν έλειψαν κι εδώ οι αντιθέσεις,
όπως αυτών που θέλανε τη μάχη στ’ ανοιχτά
ή της Πυθίας το χρησμό τοις μετρητοίς επήραν
και κλείστηκαν στα «ξύλινα τα τείχη» της Αθήνας
που γκρέμισε το ποδοβολητό της περσικής στρατιάς
κι έκανε στάχτη η καταστροφική μανία της διαστροφής!
Όμως οι πλείστοι πήγανε στη σύσκεψη της Συμμαχίας
όχι τη γνώμη τους να σώσουν αλλά την αλήθεια!
Και συν-αποφασίσανε σωστά!...
* * *
Γη, ουρανό και θάλασσα
συντάραξε ό παιάνας του Αισχύλου:
«Ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε, νῦν ὑπὲρ πάντων ο ἀγών»!
Κι ατσαλωθήκαν οι ψυχές, χαλύβδωσαν τα σώματα
κι έσπερναν μαύρο θάνατο στα πλοία των βαρβάρων
μπροστά στα θολωμένα μάτια του υπερφίαλου ηγεμόνα τους
σώζοντας τον πολιτισμό της Δύσης από τη δύση του πολιτισμού,
μέχρι που ακούστηκε του Σοφοκλή ο επινίκιος παιάνας
μα και το κλάμα απ’ τη γέννα του Ευριπίδη!
-Τρανό της Αθηνάς σημάδι!
* * *
Χωρίς εσένα, Σαλαμίνα,
τι θα ’ταν η Ελλάδα,
τι θα ’ταν η Ευρώπη
και τι ο κόσμος όλος;
* * *
Εσένα διάλεξε η Ιστορία, Σαλαμίνα,
για να διδάσκει στους αιώνας των αιώνων ότι
«Μηδέν της τύχης, αλλά τα πάντα ευβουλίας και προνοίας»,
ότι «Η μεγαλοσύνη εις τα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα,
αλλά με της καρδιάς το πύρωμα και με το αίμα»
και πάνω απ’ όλα ότι: «Η ισχύς εν τη ενώσει»!
Και κάθε τέτοια μέρα οι Σαλαμινομάχοι δροσουλίτες
κάνουν αναπαράσταση της θρυλικής τους ναυμαχίας
και αντηχεί απ’ τις τριήρεις πέρα ως πέρα
ο εθνεγερτήριος παιάνας του Αισχύλου!
Όμως τα μυστικά και τα εξαίσια
τα βλέπουν και τ’ ακούνε μόνο
όσοι έχουν ώριμη ματιά
και καθαρή ακοή!...
Πηγή: Γιώργος Φρυγανάκης: «Αντι-ποιητικά», Αθήνα 2016, σελ. 198-199.
Αφορ μ ή αναδημοσίευσης: Η συμπλήρωση φέτος, (29 Σεπτεμβρίου 2020), 2.500 χρόνων από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, η πραγματοποίηση σχετικών εκδηλώσεων στην Αθήνα από την Πολιτεία και άλλους φορείς (Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020) και η καθιέρωση από φέτος από το Υπουργείο Παιδείας της 29ης Σεπτεμβρίου ως Σχολικής Ημέρας Μνήμης και Τιμής για την ενημέρωση των μαθητών και ευρύτερα της εκπαιδευτικής κοινότητας σχετικά με την Ναυμαχία της Σαλαμίνας.
