Η Κυπριακή κουζίνα
Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στην Κύπρο, είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τόσο στο ξενοδοχείο, όσο και σε ταβέρνες της Λεμεσού και της Αγίας Νάπας, των ομολογουμένως εξαιρετικών και νόστιμων πιάτων της Κυπριακής κουζίνας. Μιας κουζίνας με πολλές επιρροές τόσο από την ελληνική, όσο και από την τουρκική κουζίνα, καθώς επίσης και από τη Μέση Ανατολή. Τα φαγητά που μας έμειναν στη μνήμη μας για τη νοστιμιά τους ήταν η Κυπριακή πίτα, το τυρί χαλούμι, το εκπληκτικό σουβλάκι με κρέας ντονέρ κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μας στο κέντρο της Λευκωσίας, το κρασί Κουμανταρία, την τοπική μπύρα (ΚΕΟ) και τέλος το ποτό ζιβανία (αντίστοιχο της δικής ρακής εδώ στην Κρήτη).
Στην Αγία Νάπα – Στο βουνό Τρόοδος και την Ιερά Μονή Κύκκου
Παίρνουμε το τουριστικό λεωφορείο και επισκεπτόμαστε την τουριστική κωμόπολη της Αγίας Νάπας. Η άφιξή μας ήταν νωρίς το μεσημέρι της Δευτέρας 28 Ιουλίου. Το όνομά της σημαίνει Άγιο Δάσος. Η περιοχή πήρε το όνομα της από την εικόνα της Παναγίας της Νάπης, δηλαδή της Αγίας του Δάσους. Για συντομία ονομάστηκε Αγία Νάπα. Η ονομασία αυτή δόθηκε στην περιοχή πριν το 1366, ενώ το Μοναστήρι της Αγίας Νάπας είναι κτίσμα του 15ου αιώνα.
Κατά τη διάρκεια του φαγητού μας στην Αγία Νάπα, το βλέμμα μας πέφτει πάνω σε δύο κάδρα των ηρώων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού των δύο Κυπρίων που δολοφονήθηκαν βάναυσα τον Αύγουστο του 1996 από Τούρκους και αστυνομικούς του ψευδοκράτους, ο μεν Ισαάκ στην διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στην περιοχή της νεκρής ζώνης, στη Δερύνεια της επαρχίας Αμμοχώστου, ο δε Σολωμός Σολωμού κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στο οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκε μια ομάδα «Γκρίζων Λύκων» και άρχισαν τον πετροπόλεμο. Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προσπάθησε ν΄ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν. Tούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από το απέναντι τουρκικό φυλάκιο τον πυροβόλησαν και ο Σολομών Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό. Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Επίσης, αρκετά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Tούρκων στο χώρο του επεισοδίου.
Αναχωρούμε από την Αγία Νάπα και κατευθυνόμαστε προς την ενδοχώρα της Κύπρου και συγκεκριμένα στα χωριά του βουνού Τρόοδος. Το Τρόοδος είναι η κύρια οροσειρά της Κύπρου με κορυφές που φτάνουν σε υψόμετρο τα 1954 μέτρα (κορυφή Όλυμπος ή Χιονίστρα). Ο ορεινός όγκος του Τροόδους καταλαμβάνει το κεντρικό και νοτιοδυτικό μέρος του νησιού, με κορυφογραμμή που εκτείνεται σε κατεύθυνση από τα δυτικά-βορειοδυτικά προς τα ανατολικά-νοτιοανατολικά. Η έκτασή του καλύπτει το 1/3 του νησιού, ενώ αποτελεί το κυρίαρχο μορφολογικό και γεωλογικό γνώρισμα της Κύπρου. Η οροσειρά του Τροόδους καλύπτεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της από δασικές εκτάσεις κωνοφώρων και διαθέτει πλούσια χλωρίδα με σημαντικό αριθμό ενδημικών φυτών. Επίσης παίζει σημαντικότατο ρόλο στην υδατική οικονομία της Κύπρου, καθώς από το Τρόοδος απορρέουν οι κυριότεροι ποταμοί του νησιού, συμβάλλοντας, επιπλέον, ουσιαστικά στον εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων στα παράλια. Λόγω του φυσικού περιβάλλοντος, του κλίματος και της πολιτιστικής κληρονομιάς, το Τρόοδος αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης περιηγητών και τόπο αναψυχής.
Η πρώτη μας στάση πριν τον τελικό προορισμό μας στην Ιερά Μονή Κύκκου ήταν στο χωριό Πεδουλάς της επαρχίας Λευκωσίας, στη γεωγραφική περιφέρεια της Μαραθάσας, περί τα 70 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Λευκωσίας. Εδώ κατά τη σύντομη στάση μας φωτογραφηθήκαμε και μπροστά στο άγαλμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου που υπήρχε σε δρόμο του χωριού. Εν συνεχεία η δεύτερη και τελευταία μας στάση ήταν στον τάφο του προαναφερθέντος Αρχιεπισκόπου και Πρώτου προέδρου της Κύπρου. Ένας στρατιώτης της Εθνικής Φρουράς εκτελεί καθήκοντα σκοπιάς με το όπλο ανά χείρας. Η συγκίνησή μας είναι πολύ μεγάλη.
Επιτέλους φτάνουμε στην Ιερά Μονή Κύκκου. είναι μια από τις τρεις μεγαλύτερες και ιστορικότερες ανδρικές Ιερές Μονές της Κύπρου. Είναι επίσης μία από τις 5 Σταυροπηγιακές Μονές του νησιού και ο Ηγούμενός της είναι ο εκάστοτε Μητροπολίτης Κύκκου. Στην Μονή υπάρχει και η γνωστή εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας (του Κύκκου) που παρουσιάζει την Παναγία βρεφοκρατούσα από τη δεξιά πλευρά, που κατά την παράδοση φέρεται να είναι αγιογραφημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Η Μονή διαθέτει ένα πολύ αξιόλογο μουσείο με εκκλησιαστικά σκεύη, άμφια, εικόνες, θρησκευτικά φιλοτεχνήματα καθώς και μια σπουδαία βιβλιοθήκη με πολλά χειρόγραφα. Είναι αφιερωμένη στην Παναγία και πανηγυρίζει 2 φορές το χρόνο, στην Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου και στη Γέννηση της Θεοτόκου, στις 8 Σεπτεμβρίου.
Η αναχώρησή μας πίσω στη Λεμεσό αργά το απόγευμα εκείνης της μέρας, μας γέμισε με νέες εμπειρίες και αναμνήσεις από την Κύπρο.
Λευκωσία και Λάρνακα
Τετάρτη 30 Ιουλίου πρωί. Παίρνουμε το ταξί από το ξενοδοχείο για να μεταβούμε στην πρωτεύουσα της Κύπρου, τη Λευκωσία και στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλης της τη Λάρνακα. Δύο διαδρομές συνολικής απόστασης 156 χιλιομέτρων. Καθ’ όλη τη διάρκεια του προορισμού μας προς τις δύο αυτές πόλεις, ο οδηγός μας έκανε πραγματικά μια σωστή ξενάγηση, όπως για τα χωριά που βλέπαμε, περί ιστορίας της Κύπρου κ.ά. Εντύπωση μας έκανε το όνομα μιας πανέμορφης παραλίας που είχε το όνομα η Ακτή του Κυβερνήτη. Το όνομα της όπως μας εξήγησε ο οδηγός, οφείλεται στο ότι την εποχή που η Κύπρος ήταν Βρετανική αποικία, ο εκάστοτε Άγγλος Κυβερνήτης της Κύπρου (1878 – 1959) σ’ αυτή την παραλία έκανε το μπάνιο του.
Φτάνοντας λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λευκωσία βλέπουμε στο βάθος το βουνό Πενταδάκτυλος με τις ζωγραφισμένες σημαίες της Τουρκίας και του ψευδοκράτους. Το ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας σήμερα βρίσκεται μέσα στα μεγάλα μεσαιωνικά τείχη που έκτισαν οι Ενετοί. Τα τείχη αυτά αποτελούν σήμα κατατεθέν της πόλης, με τους προμαχώνες και τις πύλες του να αξιοποιούνται για να στεγάσουν σημαντικά κτήρια της πόλης όπως το Δημαρχείο και άλλα κτήρια. Το βόρειο μέρος της πόλης εξακολουθεί να βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, έτσι η Λευκωσία αποτελεί την μόνη απομένουσα διχοτομημένη πρωτεύουσα στην Ευρώπη. Η πόλη, προσφέρει ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα στον κόσμο. Στη Λευκωσία εδρεύει το Πανεπιστήμιο Κύπρου και ακόμη άλλα τέσσερα πανεπιστήμια, τρία Ιδιωτικά και ένα Δημόσιο. Επισκεφτήκαμε το Κυπριακό Μουσείο στο οποίο δεσπόζει το περίφημο γυμνό άγαλμα της Αφροδίτης (1ος αιώνας π.Χ.), σήμα κατατεθέν στην τουριστική προβολή της Κύπρου. Εν συνεχεία περπατήσαμε την οδό Λήδρας και τη νεκρή ζώνη χωρίς να προχωρήσουμε μέχρι τα φυλάκια της τουρκοκυπριακής πλευράς και επιστρέφουμε για να κάνουμε μια σύντομη περιήγηση στη Λάρνακα με τις περίφημες φοινικούδες και τον Ιερό Ναό του Αγίου Λαζάρου του φίλου του Χριστού που ανέστησε τέσσερις μέρες μετά το θάνατό του. Ο ναός χρονολογείται από το τέλος του 9ου αιώνα και υπάγεται στην αυτοκέφαλη ελληνορθόδοξη εκκλησία της Κύπρου. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ο Λάζαρος μετά την ανάσταση του έφυγε από την Ιουδαία ώστε να μην δολοφονηθεί και κατέφυγε στην Κύπρο. Εκεί οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας τον όρισαν πρώτο επίσκοπο Κιτίου (σημερινή Λάρνακα). Έζησε στην Λάρνακα μέχρι τον θάνατό του και η εκκλησία κτίστηκε πάνω από τον θεωρούμενο ως (δεύτερο) τάφο του.
Η αναχώρηση και επιστροφή στο Ρέθυμνο
Οι διακοπές μας διάρκειας μιας εβδομάδας φτάνουν πλέον στο τέλος τους. Αργά το μεσημέρι της Πέμπτης 31 Ιουλίου, μαζεύουμε τις αποσκευές μας, προκειμένου να αναχωρήσουμε για το αεροδρόμιο της Λάρνακας και να επιστρέψουμε στο Ρέθυμνο. Γεμάτοι αναμνήσεις και εμπειρίες και φυσικά σουβενίρ για τα αγαπημένα μας πρόσωπα αποχαιρετούμε την Κύπρο, επιβιβαζόμαστε στο αεροπλάνο έχοντας πλέον βραδιάσει. Φτάνουμε στο αεροδρόμιο Νίκος Καζαντζάκης γύρω στις 1 τα ξημερώματα. Αφού περάσαμε όλους τους απαραίτητους ελέγχους, οδεύουμε προς το αυτοκίνητό μας και αναχωρούμε για το Ρέθυμνο όπου φτάσαμε στις 3:30 το πρωί. Αυτό το ταξίδι θα είναι για μας μια παντοτινή ανάμνηση.
