Δεν είναι και το καλύτερο καλοκαίρι που έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια… Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Και το χειρότερο είναι ότι δεν είναι κάτι που το επιδιώκουμε εμείς, ούτε και είμαστε σε θέση να το αλλάξουμε. Είναι έξω και μακριά από εμάς.
Τι να κάνεις για τις φωτιές, πέρα από το να προσέχεις, για να μη γίνεις πρόξενος μια νέας εστίας, εσύ; Ζεις όμως αυτό το χαμό της καταστροφής, την αποφορά της μυρωδιάς του καμένου και τα αποκαΐδια με τις καύτρες στην ατμόσφαιρα… Να είναι Αύγουστος στην πόλη, με έντονα υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες και να μην μπορείς να ανοίξεις τα παράθυρα με το πρωινό ξύπνημα, επειδή η μυρωδιά είναι πολύ δυνατή…
Κι αυτές οι εικόνες με τις φωτιές από τις εστίες και τις ζωντανές τηλεοπτικές συνδέσεις, δεν ξέρω αν εσάς βοηθούν στην ενημέρωση σας, αλλά εμένα με τρομάζουν. Καταλαβαίνω, όσο μπορώ, την αγωνία των ανθρώπων που έχασαν σπίτια, ζώα, περιουσίες, αντιλαμβάνομαι το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής, αλλά μέχρι εκεί.
Ύστερα, είναι και η έξαρση του κορονοϊού. Και όλο αυτό μέσα σε θερμοκρασίες που φτάνουν στα όρια του καύσωνα… Το βλέπεις στις απογευματινές ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ με τα κρούσματα, τους διασωληνομένους και τους νεκρούς. Αλλά φοβάμαι ότι όλα αυτό κατάντησε ρουτίνα. Ένα σχόλιο που ίσως να εκφράζει μια αγωνία και πάμε γι’ άλλα.
Και το γεγονός ότι οι ανεμβολίαστοι συνεχίζουν ακάθεκτοι να υπερασπίζονται σιωπηλά ή με επιχειρήματα που έρχονται από Fake News δημοσιεύσεις στα social media, με ξεπερνά. Σηκώνω τα χέρια, ψηλά! Αδυνατώ να κατανοήσω πώς σκέφτονται και αντιδρούν με αυτόν τον ανεύθυνο τρόπο.
Και άντε τώρα μέσα σε όλα αυτά να θες να κάνεις μικρές διακοπές τον Αύγουστο! Αλλά αν δεν έχεις άλλη επιλογή, όπως οι συντάκτες, το τεχνικό και το διοικητικό προσωπικό αυτής της εφημερίδας, τότε κάνεις όπως – όπως τις διακοπές σου. Κι αυτό μπορεί και να σημαίνει κάτι απλό, ήρεμο, όμορφο χωρίς το άγχος της έκδοσης. Και είναι κάτι κι αυτό, προκειμένου να επιστρέψουν με περισσότερο κέφι, όρεξη και διάθεση στη δουλειά τους.
Θα τα ξαναπούμε λοιπόν σε δεκαπέντε μέρες. Στο μεταξύ να προσέχετε την υγεία σας. Όπου κι αν πάτε, ότι κι αν κάνετε, μακριά από συνωστισμούς, λιγότερα «γλέντια» και μεθύσια που δεν βοηθούν, αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε χειρότερες καταστάσεις που μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτες.
Να θυμάστε ότι το καλοκαίρι, κουτσά – στραβά θα περάσει. Αλλά έχουμε μόνο μια ζωή με συγκεκριμένα όρια σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων. Και οφείλουμε στον εαυτό μας, στους ανθρώπους μας και τους φίλους μας, να την προσέχουμε.
Το ρίσκο είναι μια ανοησία και αν το δείτε λίγο πιο σοβαρά, θα το αντιληφθείτε. Προσοχή λοιπόν, αυτό πρέπει να είναι το κοινό μυστικό μας γι’ αυτή την εβδομάδα και όλο τον καιρό που έχουμε μπροστά μας για το φετινό καυτό, από την άποψη των θερμοκρασιών και επικίνδυνο καλοκαίρι.
Μακάρι να είχαμε έναν λόγο για να είμαστε αισιόδοξοι και να μεταφέρουμε και σε σας μια νότα. Αλλά δεν έχουμε. Μπροστά μας είναι ορατή η μαυρίλα και οι τεράστιες δυσκολίες της επόμενη μέρας. Σε όλα τα επίπεδα, κοινωνικά, οικονομικά, συναισθηματικής σταθερότητας.
Ζούμε πρωτόγνωρους καιρούς και γι’ αυτό είναι καλό να ερμηνεύουμε καθαρά τα σημάδια που είναι πια τόσο ορατά, ακόμα και σε «τυφλούς». Δεν ωφελεί να κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε, ούτε εμάς σε προσωπικό επίπεδο, ούτε και τους γύρω μας.
Ναι, θα βρούμε λόγους από την καθημερινότητα μας για να γελάσουμε, να αστειευτούμε, να χαλαρώσουμε λίγο, αφού το έχουμε τόσο ανάγκη. Αλλά είπαμε, προσεκτικά και υποψιασμένα. Τίποτα δεν υπάρχει στον ορίζοντα που να μας πείθει ότι νιώθουμε ή είμαστε ασφαλείς. Ούτε καν το γεγονός ότι σπεύσαμε με υπευθυνότητα να εμβολιαστούμε. Διότι απλά, δεν είμαστε. Τελεία και παύλα. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…
