(Το παρόν κείμενο μεταφέρεται τροποποιημένο από την καθαρεύουσα στη δημοτική)*
Δέκα μέρες πριν την εορτή της 14ης Σεπτεμβρίου 1953, εγώ η Κατίνα Βασιλάκη καθόμουν στο προαύλιο της εκκλησίας ώρα 4 το απόγευμα και παρακάλεσα τόσο τον Τίμιο Σταυρό, όσο και τον Άγιο Γεώργιο τον Πεταλιώτη και των Περιβολίων που ήταν αντίκρυ μου να μου φανερώσουν έναν ιερέα για να λειτουργήσει στις 14 Σεπτεμβρίου και έλεγα Άγιε Γεώργιε μου εγώ είμαι αμαρτωλή αλλά στην κόρη μου Γαλάτεια που κόπιασε για το κτίσιμο της εκκλησίας πολύ, δώσε ένα όνειρο ή μια οδηγία να παρηγορηθώ που έχει 3 χρόνια να λειτουργηθεί η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού και αν είναι θέλημα σου να ελευθερωθεί πια, και συ Τίμιε Σταυρέ μου που δεν είσαι κακούργος και σε έχουν φυλακή τόσα χρόνια, δείξε το θαύμα σου.
Αυτή τη στιγμή που εγώ παρακαλούσα βρισκότανε μπροστά μου ένα αγόρι 9 ετών, άκουσα αμέσως ένα κτύπημα στο στήθος μου σαν να μου εκτύπωσε ένα χέρι, δεν είδα όμως τίποτα, το παιδί όμως είδε ένα εικονισματάκι του Αγίου Γεωργίου και ερχότανε από τα Περιβόλια, το οποίο πρώτα έπεσε στο στήθος μου και έπειτα έπεσε κάτω και το παιδί το έπιασε από κάτω με ρώτησε αν είναι δικό μου και του είπα όχι, αλλά αυτό επέμενε ότι είναι δικό μου γιατί το είδε και ερχότανε προς εμένα. Το εικονισματάκι αυτό το προσκύνησα και λιβάνισα και το έχω μέχρι σήμερα κρεμασμένο στο κρεβάτι μου.
Την ίδια βραδιά εγώ η Γαλάτεια κόρη της κ. Κατίνας είδα το εξής όνειρο – οπτασία. Είδα ότι βρισκόμουν σε ένα άγνωστο μέρος και βλέπω ένα μικρό κελί καλογερίστικο με ένα κρεβάτι με στρίποδα στρωμένο με κουβέρτα και μου παρουσιάσθηκε ένας καλόγερος και μου λέει, εγώ είμαι ο πατέρας Αβέρκιος της Ιεράς Μονής Απεζανών Κρήτης Αγίου Γεωργίου, εγώ όμως του απάντησα δεν σε πιστεύω μήπως είσαι δαίμονας και μου παρουσιάζεσαι σαν καλόγερος, γιατί ξέρω πως έχεις δικαίωμα να μεταμορφώνεσαι ακόμη και στο Χριστό. Θέλω να μου δείξεις σημείο για να πιστέψω. Και αμέσως έβγαλε από το στήθος του ένα ωραίο σταυρό που είχε στο ένα μέρος την αγία Γέννηση και στο άλλο την αγία Βάπτιση και του είπα τώρα σε πιστεύω, προσκυνήσαμε τον Σταυρό και εγώ και αυτός και μου είπε Είδα όνειρο και εγώ αυτή τη στιγμή από τον Άγιο Γεώργιο Απεζανών να έρθω στο Ρέθυμνο την 1η Σεπτεμβρίου για να λειτουργήσω στις 14 την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού. Είδα στο κρεβάτι του επάνω 2 βουργιάλια, στο ένα έχω τα ρούχα μου και στο άλλο τα ιερά μου και άνοιξε το βουργιάλι με τα ιερά, έβγαλε ένα τετράγωνο πανί και μου λέει διάβασε τι γράφει το πανί και έγραφε <<ο ευσχήμων Ιωσήφ από του ξύλου καθελών το άχραντόν σου σώμα κ.λπ.>> και μου λέει έπειτα, αυτό παιδί μου είναι το άγιον αντιμήνσιο και έχει τη δύναμη και στο χαράκι απάνω να το θέσω και να αρχίσω λειτουργία και το δωρίζω στη χάρη του Τιμίου Σταυρού. Το δίπλωσε το έβαλε στο βουργιάλι εγώ κοίταξα από πάνω από το κρεβάτι του ανατολικά και είδα μια ωραία εικόνα και έλαβα απάντηση απ’ αυτόν ότι η εικόνα αυτή είναι ο Άγιος Αντώνιος ο Ρώσος ο Θαυματουργός και έπειτα πήρε τα βουργιάλια του, έκανε το σταυρό και μου λέει, τώρα έρχομαι στο Ρέθυμνο όπως με διέταξε ο Άγιος Γεώργιος.
Και το όνειρο τελείωσε. Πράγματι ήρθε ο πατήρ Αβέρκιος στις 10 Σεπτεμβρίου και λειτούργησε στις 14. Την παραμονή μετά τον Εσπερινό και περί ώρα 3 μετά μεσονύκτιο (σ.σ. τα ξημερώματα) είδαμε όλοι ένα περιστέρι έξω από την εκκλησία και πετούσε κατακόρυφα από το μέσον του θόλου της εκκλησίας και από πάνω από το ιερό φάνηκαν 3 φώτα, ένα κίτρινο, ένα πράσινο και ένα κόκκινο και τα τρία ενώθηκαν σε ένα, πέρασαν από μέσα από το καμπαναριό και κατευθύνθηκαν προς τη θάλασσα και τα βλέπαμε σε όλο τον ορίζοντα, τα είδε όλος ο κόσμος και τα είδαν και από μέσα από την πόλη της Ρεθύμνης, συγχρόνως δε την ίδια στιγμή έγιναν τα εξής θαύματα: 1) ένα παραλυτικό παιδί από την Τύλισσο έγινε καλά 2) ένα παιδί τριών ετών τυφλό εκ γενετής είδε το φως του 3) ένας στρατιώτης με δαιμόνια θεραπεύθηκε και 4) από την δαιμονισμένη Χ. Ξ.** φεύγοντας ένας δαίμονας χαστούκισε τον Σ. Π.** που έκανε πρόχειρο καφενείο εκείνο το βράδυ, τον άφησε αναίσθητο και έτρεξα εγώ η κυρία Στεφάνενα και τον θεράπευσα με αγίασμα και με επίθεση του Τιμίου Σταυρού. Η λειτουργία άρχισε 3:30 νύκτα και τελείωσε στις 7 το πρωί και οι πάντες ευχαριστήθηκαν.
*Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από πολύφυλλο τετράδιο με καταγεγραμμένα θαύματα του Τιμίου Σταυρού της Στεφάνενας που υπαγόρευε η ίδια σε ηλικιωμένο γείτονά της που ήξερε γραφή και ανάγνωση. Το 1985 δακτυλογραφήθηκε, εκτυπώθηκε και κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τον Χανιώτη εκπαιδευτικό Κωνσταντίνο Κωστουράκη
Οι φωτογραφίες προέρχονται από τα βιβλία: Τα Κεραμιανά
Κωνσταντίνου Κωστουράκη
‘Έκδοση 3η Θεσσαλονίκη 1982
και την εφημερίδα Κρητική Επιθεώρηση
**Καθότι στο αυθεντικό κείμενο αναγράφονται κανονικά τα ονοματεπώνυμα, στην παρούσα τροποποιημένη αναδημοσίευση τηρήθηκε η προστασία των προσωπικών δεδομένων χωρίς την ολοκληρωμένη αναγραφή τους.
