Ακούμε συχνά από ψύχραιμους ανθρώπους ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με το ένα ή το άλλο πράγμα, συνήθως τα κακά που μας συμβαίνουν. Αλλά πόσο εύκολο είναι αυτό; Καθόλου, αν το δεις ρεαλιστικά.
Δείτε, δυο χρόνια σχεδόν τώρα, μας λένε ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε στις νέες συνθήκες που προέκυψαν μετά τον κορονοϊό Covid 19, παίρνοντας τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα και τις μάσκες για να βοηθούμε, άθελα μας στη διασπορά του και για να μην κινδυνεύσει σοβαρά και η δική μας υγεία από αυτή τη θανατηφόρο νόσο. Σωστά;
Και ανεξάρτητα από το πώς το βλέπει κανείς, με υπευθυνότητα προσπαθούμε να υπακούμε στις οδηγίες, χωρίς να ακούμε τα διάφορα σενάρια συνωμοσιολογίας που κάποιοι τους αρέσει να διακινούν στο διαδίκτυο.
Αλλά με τους σεισμούς τι κάνουμε; Πώς, ενώ βιώνουμε την πανδημία του κορονοϊού, μπορείς να αντιμετωπίσεις και τις συνεχείς ισχυρές σεισμικές δονήσεις τον τόπο που μένεις, κάτι που δοκιμάζει την ψυχολογία μας και τις αντοχές μας.
Για την Κρήτη λέω και ιδιαίτερα για τους κατοίκους του νομού Ηρακλείου και της νότιας πλευρά του, καθώς μόλις την περασμένη Δευτέρα είχαμε άλλη μια ισχυρή δόνηση που είχε έναν νεκρό και πολλούς τραυματίες.
Δεν ζω εκεί, αλλά έχοντας τις ρίζες μου και το πατρικό μου στο Θραψανό, είμαι σε θέση να αφουγκράζομαι πολύ περισσότερα από όσα περνάνε και φτάνουν σε μας φιλτραρισμένα, μέσω των ΜΜΕ. Μήνες τώρα το ίδιο βιολί. Μικρές σεισμικές δονήσεις που σε κάνουν να μην εφησυχάζεις και πού και πού ξαφνικά ένας μεγάλος σε τρελαίνει και λες: «Τι γλυτώσαμε κι αυτή φορά, την επομένη όμως;».
Το Αρκαλοχώρι και τα γύρω χωριά έχουν δοκιμαστεί πολύ και συνεχίζουν να δοκιμάζονται. Έχουν έρθει σεισμολόγοι, υπουργοί, ο ίδιος ο πρωθυπουργός και τι; Μήπως σταμάτησε ή πρόκειται να σταματήσει το κακό; Όχι, ένας απλός εφησυχασμός είναι και μετά, άντε πάλι από την αρχή.
Και εντάξει, εύκολο είναι να λες ότι πρέπει να είναι κανείς συνεχώς με τεταμένη την προσοχή του και σε επιφυλακή μπροστά στον κίνδυνο να καταρρεύσει το σπίτι που μένει, αλλά η πρακτική εφαρμογή του είναι πολύ δύσκολη.
Μας έκαναν εντύπωση τα γρήγορα ανακλαστικά του κράτους και των τοπικών φορέων. Έστησαν γρήγορα με τη βοήθεια του στρατού σκηνές, ζητώντας από τους ανθρώπους να απομακρυνθούν από όσα σπίτια κινδύνευαν. Έστειλαν μηνύματα μέσω του 112 στα κινητά τηλέφωνα και ξεκίνησαν τις καταγραφές των επικίνδυνων σπιτιών.
Έτσι πρέπει να λειτουργεί το κράτος, όταν βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Και να πούμε κι ένα καλό λόγο και για τα τοπικά τηλεοπτικά κανάλια που προσάρμοσαν άμεσα το πρόγραμμα τους με έκτακτες ειδησεογραφικές εκπομπές και ζωντανές συνδέσεις, προκειμένου να ενημερώσουν για ότι συνέβαινε.
Σημειώνω στα θετικά την πρωτοβουλία του ΚΡΗΤΗ TV να θέσει άμεσα σε λειτουργία σε λειτουργία, παράλληλα με την ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και πλατφόρμα στρίμνιγκ απ’ όπου μπορούσες, από όπου κι αν ήσουν έξω από τα όρια της Κρήτης να δεις το τηλεοπτικό πρόγραμμα του σταθμού. Προσωπικά παρακολούθησα την πρώτη μέρα για αρκετή ώρα, ικανή να πάρω μια εικόνα πραγματική των όσων συνέβαιναν εκείνη τη στιγμή, στη σεισμόπληκτη περιοχή.
Όπως επίσης και την πρωτοβουλία των εταιριών κινητής τηλεφωνίας, VODAFON, COSMOTE και WIND να δώσουν σε όλους δωρεάν χρόνο ομιλία και data. Ένα πράγμα μόνο θέλω να σημειώσω. Είναι αρκετός ο φόβος και η αγωνία των ανθρώπων από αυτά τα φυσικά φαινόμενα, δεν υπάρχει κανένας λόγο να βγαίνουν συνεχώς στα ΜΜΕ σεισμολόγοι κι αντί να ηρεμούν, αν αυτό είναι δυνατόν, τους ανθρώπους, να δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα με τις προβλέψεις τους.
Οι άνθρωποι αυτή την ώρα θέλουν, έχουν ανάγκη από ηρεμία και λίγη σιγουριά πώς δεν κινδυνεύει η ζωή τους. Και αφού αυτό, μάλλον δεν μπορούν να το κάνουν, δεν είναι κακό να κάτσουν σπίτια τους και στην ιδιωτικότητα τους.
Το πρόβλημα θα συνεχίσει να υπάρχει κατά πως μας λένε. Καθαρό μυαλό χρειάζεται, ψυχραιμία και λογική για να μπορέσει να σκεφτεί κανείς και να τα βγάλει πέρα. Τους σκεφτόμαστε με αγάπη όλους αυτούς τους ανθρώπους.
