Οι ευχές της Αγίας όταν οδηγούνταν στον τόπο του μαρτυρίου
«’Άναρχε Θεέ, ό τόν ουρανόν τείνας ώσεί κάμαραν, την δε γην έφ’ ύδάτων έδράσας, νεφέλαις ΰειν προστάττων, ήλιον τε φωταγωγόν πάσι παραστησάμενος καί τάς κοινάς ταύτας απολαύσεις δικαίοις τε καί άδίκοις, άγαθοΐς άμα καί πονηροϊς χορηγών, αυτός καί νϋν, έμοϋ δεομένης, είσάκουσον, Βασιλεύ, καί ός άν του Σοϋ ονόματος καί τής έμής άθλήσεως τω οί'κω αύτοϋ έπισκήφειε, μη άλλο τι μηδέν τω λωβάσθαι σώματα καί λυπεΐν δυναμένων. Οιδας γάρ, Κύριε, δτι σαρξ ημάς καί αίμα, ποίημα των Σών άχράντων χειρών καί είκόνι Σή καί ομοιώσει τετιμημένοι. Αμήν».[1]
«"Αναρχε, αχειροποίητε, μαρτύρων στέφανε, Κύριε ’Ιησού Χριστέ, ό τόν ουρανόν εκτείνας καί τήν γήν θεμελιώσας· ό τάς αβύσσους συγκλείσας καί τήν θάλασσαν τειχίσας· ό προστάξας τάς όμβροτόκους νεφέλας βρέχειν έπί πονηρούς καί αγαθούς* ό επί θαλάσσης περιπατήσας ώς επ’ εδάφους καί τούς πόδας μή βρέξας* ό έπιτιμήσας τώ άνέμω καί τή θαλάσση καί εις γαλήνην μεταβαλών πάντα γάρ υπακούει, Κύριέ μου ’Ιησού Χριστέ, τώ Σώ προστάγματι, ότι ποιήματά Σού έστιν παράσχου μοι, Κύριε, τήν αΐτησιν ταύτην τών ημερών τής μαρτυρίας μου,Κύριε, μη μνησθής τών αμαρτιών αυτών έν ήμέρα κρίσεως, άλλ’ ιλεως γενοϋ αύτοις. Γινώσχεις γάρ, Κύριε, διότι σαρξ καί αίμα έσμέν, ποίημα τών άχράντων χειρών Σου. Αμήν».[2]
«Κύριε, ο Θεός τών δυνάμεων, ό πάσης πνοής καί σαρκός Δημιουργός, ό ίασάμενος πάσαν νόσον, παράσχου τή δούλη Σου χάριν, ινα όσοι αν προσέλθωσιν τώ τόπω, ένθα τό λείφανόν μου άπόκειται καί είσί τά ηγιασμένα υδατα, δώρισε αύτοις ιασιν φυχής καί σώματος, ινα εν τού-τοις δοξάζηται τό πανάγιον όνομά Σου, άμα τώ Πατρί καί τώ 'Αγίω Πνεύματι· Αμήν».[3]
Απολυτίκια της Αγίας
Ήχος δ’
Βαρβάραν τὴν Ἁγίαν τιμήσωμεν· ἐχθροῦ γὰρ τὰς παγίδας συνέτριψε, καὶ ὡς στρουθίον ἐῤῥύσθη ἐξ αὐτῶν, βοηθείᾳ καὶ ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ πάνσεμνος.
Απολυτίκιο της Αγίας Ποίημα Ιεροθέου Μπραουδάκη[4] στην πανήγυρη του Ρεθύμνου
Ήχος πλ’ α’
Τον συνάναρχον Λόγον
Δεύτε παίδες Ρεθύμνης ύμνοις τιμήσωμεν την πανεύφημον νύμφην Χριστού και μάρτυρα, την αντίληψιν ημών και βοήθειαν, εκβοώντες προς αυτήν μετά πίστεως θερμής, Βαρβάρα Χριστού αγία, πρεσβεύουσα μη ελλίπης υπέρ των δεδμημένων το ιερόν Σου τούτο τέμενος.
Χαιρετισμοί στην Αγία Βαρβάρα (Του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού που συνεορτάζει με την Αγία την ίδια μέρα 4 Δεκεμβρίου)
Χαίρε, που έτρεξες γενναία το στάδιο των αγώνων.
Χαίρε, γιατί επάξια των άθλων σου κέρδισες τα έπαθλα.
Χαίρε, εσύ που σου οφείλονται πολλά βραβεία για τα πολλά σου αγωνίσματα.
Χαίρε, που της σάρκας τ’ αμαρτωλά σκιρτήματα κράτησες με φρόνιμο λογισμό.
Χαίρε, εσύ που τις σωματικές σου αισθήσεις στης νιότης την ακμή κυβέρνησες γεροντικά και φρόνιμα.
Χαίρε, εσύ που υποσχόσουν και πριν απ’ το μαρτύριό σου να φυλάξεις για τον Χριστό άχραντη κι αμίαντη την παρθενία σου.
Χαίρε, εσύ που με τα πάθη δε λέκιασες την ομορφιά σου τη σωματική, αλλά την πρόσφερες και την απέθεσες ανέπαφη στα χέρια του Δημιουργού.
Χαίρε, εσύ που μέσα στον πύργο, ωσάν σε ασφαλισμένο κάστρο και προσευχητάριο παρθένων, έστελνες πυκνές και καθαρές στο Θεό τις προσευχές σου, που υψώθηκες προς τον ποιητή με την ασφαλή θέαση των όντων και κατατρύφησες αχόρταγα τον μόνο αληθινά ωραίο κι αγαπητό.
Χαίρε, εσύ που στο καθαρτήριο λουτρό του σωματικού ρύπου εξεικόνισες συμβολικά την Τριάδα με τις θυρίδες της τριπλής φωταγωγίας, διαγράφοντας τον μυστικό και σωτήριο τύπο του βαπτίσματος με την τριπλή φωτοδοσία των ψυχών.
[1] Από τον βίο της Αγίας κατά τον Συμεών τον Μεταφραστή
[2] Από το Εγκώμιο στην Αγία Βαρβάρα από τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό
[3] Από το Εγκώμιο στην Αγία Βαρβάρα από τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό
[4] Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου από το 1882 μέχρι το 1896
