Θυμάμαι για χρόνια κατηύθυνα έτσι τα πράγματα, όσο περνούσε από το χέρι μου ώστε να παίρνω την άδεια μου τον Ιούλιο. Και δεν το έκανα αυτό τυχαία. Μελετημένο ήταν το πράγμα.
Σ’ εκείνους τους καιρούς, αλλά και σήμερα, τον Αύγουστο προτιμούσαν οι περισσότεροι. Τότε έκλειναν τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις. Είχα λοιπόν ένα διπλό αβαντάζ. Έκανα την άδεια μου στο χωριό μου, συνήθως που μου άρεσε και μετά έκανα μια… δεύτερη άδεια στην Αθήνα!
Έτσι τότε… Τώρα; Τα δυο χρόνια της πανδημίας έχουν αλλάξει πολλά γύρω μας, μέσα μας. Οι μόνοι που συνεχίζουν να λειτουργούν σα να μη συμβαίνει τίποτα είναι οι τουριστικοί προορισμοί.
Τα πολύ υψηλά ενοίκια με το σκεπτικό της φουλ τουριστικής σεζόν και τα ακριβά εισιτήρια στις συγκοινωνίες, αλλά και τα καύσιμα λειτουργούν ως απαγορευτικά για τον μέσο καταναλωτή ή πολίτη αυτής της χώρας.
Παρ’ όλα αυτά στα ΜΜΕ θα δείτε κατευθυνόμενα ρεπορτάζ και «ειδήσεις» που καμώνονται ότι δεν συμβαίνει τίποτα, ώστε η βαριά βιομηχανία του τουρισμού, να αποδώσει, φέτος. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Οι άνθρωποι είναι «κουμπωμένοι» και αναποφάσιστοι. Θέλουν να πάνε να ξεκουραστούν, να φορτίσουν τις μπαταρίες τους για να αντιμετωπίσουν τον χειμώνα που δεν ξέρουμε πώς θα είναι, ούτε μπορούμε να φανταστούμε, διαβάζοντας τις καθημερινές απογευματινές ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ με το μεγάλο αριθμό των κρουσμάτων.
Κι από την άλλη, υπάρχει μια οικονομική δυσπραγία και μια ξέφρενη ακρίβεια στα είδη βασική ανάγκης, στα τιμολόγια ενέργειας και στις τιμές των καυσίμων που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντισταθμίσουν με τα διάφορα επιδόματα με τα οποία προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση η κυβέρνηση, καθώς παρακολουθεί, αποσβολωμένη, τις εξελίξεις.
Τι σχέδια, τι όνειρα, τι σκέψεις να κάνει για καλοκαιρινές διακοπές; Δύσκολοι καιροί, πρωτόγνωροι, χρειάζεται προσοχή, ψυχραιμία και λογικότητα για να αντιμετωπίσει κανείς τα ζητήματα, χωρίς να αποκάμει.
Φυσικά εσείς θα συνεχίσετε να βλέπετε σε διάφορα έντυπα σελέμπριτι να κάνουν τις διακοπές τους ανέμελοι στα φημισμένα νησιά που για να πας στις παραλίες τους, όπως στην Ψαρού, στη Μύκονο χρειάζεται να ξεπαραδιαστείς.
Ξεχωρίζουμε λοιπόν την αλήθεια από το ψέμα. Την υπερβολή από το… δόλωμα. Και βλέποντας ρεαλιστικά πώς έχουν τα πράγματα, θα προσπαθήσουμε και φέτος να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για τον εαυτό μας και τους ανθρώπους μας.
Όχι ξιπασμένα πράγματα, αλλά ως εκεί που φτάνει το χέρι μας και οι δυνατότητες μας. Όλο και κάτι θα βρεθεί να καλύψει τις ανάγκες μας, ως ένα βαθμό. Και με προσοχή και υπευθυνότητα, αφού τίποτα δεν έχει τελειώσει σε σχέση με τον κορονοϊό Covid-19 και τις απίθανες μεταλλάξεις του.
Ας τους αφήσουμε να κρατούν στα ύψη τις τιμές των τουριστικών καταλυμάτων τους. Άδεια θα είναι στη φουλ σεζόν. Διότι είναι φυσικό να το παθαίνει αυτό, όποιος, έχοντας τσίμπλα στο μάτι και παραπληροφόρηση δεν είναι σε θέση να διακρίνει την πραγματικότητα, πέρα από τη μύτη του.
Θα περάσει όλο αυτό το κακό που ζούμε και θα έρθουν καλύτερες μέρες, όχι γιατί ελπίζουμε στις ανθρώπινες κυβερνήσεις, ότι είναι σε θέση να το κάνουν, αλλά επειδή το υπόσχεται Εκείνος που μπορεί.
Ας μη λιποψυχούμε με όσα ζούμε και ας μην τρελαινόμαστε αν, ούτε και φέτος δεν μπορέσουμε να κάνουμε τις καλοκαιρινές διακοπές μας. Δεν είμαστε μόνοι μας. Στη μεριά μας βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης. Και είναι πολύ φυσιολογικό να συμβαίνει έτσι, σ’ αυτό το άδικο, από κάθε άποψη, σύστημα πραγμάτων.
Ας είμαστε βέβαιοι ότι κάποια στιγμή, όχι πολύ μακριά, όλο αυτό θα αλλάξει. Και η ίδια η ζωή επίσης. Θα έχει πραγματικό νόημα, ενώ το χαμόγελο μας θα είναι αληθινό και από καρδιάς. Εκεί, έχουμε επικεντρώσει την προσοχή μας και το ενδιαφέρον μας και όχι στο καλοκαίρι που έτσι κι αλλιώς, όσο ωραίο κι αν είναι περνάει γρήγορα αφήνοντας πίσω του μόνο νοσταλγία.
