Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η μόνη φορά που αισθανόμαστε απροστάτευτοι ως χρήστες της τηλεφωνίας από τα διάφορά δίκτυα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην υπόθεση της απόπειρα παρακολούθησης του τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Όχι πως και αυτό δεν έχει τη σοβαρότητα του, αλλά ήδη εκείνος κατέθεσε αναφορά στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Οπότε έχουμε δρόμο μπροστά μας…
Μιλάω για πιο απλά, καθημερινά πράγματα, που βιώνουμε όλοι οι χρήστες των έξυπνων – ψηφιακών τηλεφώνων. Την αρχή ξεκίνησαν με μια μέθοδο υπερχρέωσης στα κινητά τηλέφωνα με αριθμούς που αποτυπώνονταν με τη μορφή 004937222466.
Το έκαναν απλά. Εκείνοι τηλεφωνούσαν στο κινητό σου. Και δεν χρειάζονταν τίποτα άλλο να γίνει, από την ώρα που εσύ σήκωνες τη συσκευή κι έλεγες «παρακαλώ». Στην ουσία «έδινες» τη συναίνεση σου στο να σε χρεώσουν γι’ αυτή την κλήση και για κάθε επόμενη.
Παλιό το κόλπο, έγινε γνωστό από τα ΜΜΕ και οι άνθρωποι ήταν υποψιασμένοι με αποτέλεσμα να μη σηκώνουν άγνωστα διεθνή νούμερα που εμφανίζονταν με την κλήση στο τηλέφωνο τους. Το να βάζεις στη συσκευή σου στο «κόκκινο» το συγκεκριμένο αριθμό, θα μπορούσε να τον αποκλείσει από το να επιχειρήσει να ξαναπάρει. Αλλά αυτό πια δεν είχε καμιά πρακτική αξία, αφού οι απατεώνας διέθεταν λογισμικό που άλλαζε συνεχώς τα νούμερα ώστε να μη μπορεί να αποκλειστεί.
Αυτά με τα κινητά. Τώρα η ίδια μέθοδος χρησιμοποιείται και με τα σταθερά τηλέφωνα. Το ίδιο κόλπο εκτιμούν ότι θα τους αποφέρει καρπούς και τρελά κέρδη από την κλοπή ανυποψίαστων ανθρώπων που απλά σηκώνουν το ακουστικό για αν απαντήσουν σε μια κλήση στο τηλέφωνο του σπιτιού τους!
Συνέβη και σε μας που εξυπηρετούμαστε από το δίκτυο της VODAFON και ήταν φυσικό από την πρώτη στιγμή να επικοινωνήσουμε με τον φορέα και να καταγγείλουμε το γεγονός.
Η αντιμετώπιση; Επιεικώς απαράδεκτη. Σήκωσαν τα χέρια ψηλά και είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν, απολύτως τίποτα. Τίποτα; Ναι, έτσι ακριβώς…
Δική μας, λέει, είναι η ευθύνη να προσέχουμε τα τηλέφωνα μας και να κρίνουμε ποια πρέπει να σηκώνουμε. Τέτοιο θράσος από έναν πάροχο που έχει επιλεγεί από το κράτος να προσφέρει τηλεφωνικές υπηρεσίες σε πανελλαδικό επίπεδο.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, πού θα έπρεπε να προσφύγω εγώ, ο κάθε απλός χρήστης υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας, για να προστατευτώ; Υπάρχει μια τέτοια υπηρεσία κι αν ναι, τι πρέπει να κάνει κάποιος για να πει τον… πόνο του και να βρει, όχι ένα χτύπημα κατανόησης στην πλάτη, αλλά να βρει λύση, ώστε να νοιώσει ότι προστατεύεται;
Δεν ξέρω αν το έχετε αισθανθεί κι εσείς, αλλά εγώ προσωπικά, πολλές φορές έχω νοιώσει εντελώς απροστάτευτος σε ένα κράτος, υποτίθεται επαρκώς εξοπλισμένο για να παρέχει τέτοιες υπηρεσίες στον πολίτη. Κάτι πρέπει να γίνει και σύντομα, άμεσα αν είναι δυνατόν.
Δεν αρκεί βέβαια για κάθε πρόβλημα που προκύπτει να «στήνεται» μια νέα αστυνομία. Όχι, δεν βοηθάει και πολύ κάτι τέτοιο, πέρα από το να μαζεύει έναν ολόκληρο στρατό ανειδίκευτων ένστολων νεαρών, ανίκανων να προσφέρουν οτιδήποτε. Κι επίσης δεν ξέρω τι ρόλο παίζει η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν θα έπρεπε να ελέγχει τους παρόχους ώστε να παίρνουν επαρκή μέτρα για την προστασία των πολιτών; Λέω τώρα εγώ, καθώς προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου.
Είναι απίστευτο, τις δύσκολες από πλευράς υψηλών θερμοκρασιών τελευταίες ημέρες του Ιουλίου, να ζούμε και τέτοια προκλητικά περιστατικά. Ας παίξει επιτέλους το κράτος σωστά το ρόλο του για να νοιώσει προστατευμένος ο πολίτης. Υποχρεωμένο είναι!
