Είναι τραγική η εικόνα που παρουσίασε ο πρωθυπουργός αμέσως μετά το Βίλνιους και τις συζητήσεις, ίσως και μυστικές συμφωνίες,στις οποίες φαίνεται να προχώρησε εκεί. Η εικόνα του, σε μια δήθεν «συνέντευξη» σε φίλιο προς εκείνον τηλεοπτικό κανάλι, να κάνει σαφείς αναφορές περί υποχωρήσεων στις οποίες θα προχωρήσει η Ελλάδα, χωρίς αιδώ και χωρίς να ενημερώσει προηγουμένως ούτε το κοινοβούλιο, ούτε τον ελληνικό λαό με διάγγελμα, μόνο τυχαίο δεν είναι. Εμπερικλείει ένα σωρό σημειολογίες, που άλλες από αυτές τις γνωρίζουμε δεκαετίες (ανυπαρξία αίσθησης λογοδοσίας στον λαό, συγκοινωνούντα δοχεία πολιτικής και δημοσιογραφικής εξουσίας κτλ.), κι άλλες είναι καινοφανείς (πλήρης απαξίωση της κοινοβουλευτικής ομάδας, της Βουλής, του στρατού, του υπουργείου εξωτερικών, του υπουργείου άμυνας, των θεσμών του κράτους). Άραγε, δεν γνωρίζει ο κατά τα άλλα σώφρων και ευγενής πρωθυπουργός, ότι θα πρέπει για τέτοια, όχι απλώς σοβαρά θέματα, μα θέματα κυριαρχίας,που δεν έχει καμιά δικαιοδοσία να τα συζητήσει με προσωπικές απόψεις, καθώς πρόκειται για την ραχοκοκαλιά της υπόστασης του έθνους μας, να ενημερώσει τους εκπροσώπους του ελληνικού λαού; Να γνωρίζει ο κύριος πρωθυπουργός ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους, οποιουδήποτε κράτους όχι μόνον του δικού μας, τα εκχωρούν ή δεν τα εκχωρούν αποκλειστικά και μόνο οιπολίτες με την ψήφο τους σε δημοψήφισμα, ενώ την κυριαρχία την χάνει ένα κράτος μόνο μέσω πολεμικής σύρραξης. Δε μπορεί να μιλά για υποχωρήσεις από κυριαρχικά δικαιώματα, καθώς είναι ηθικά υποχρεωμένος και προβλέπεται από το Σύνταγμα να προσφύγει στην λαϊκήετυμηγορία μέσω δημοψηφίσματος.Αναρωτιόμαστε, δεν έχει καμία αιδώ, λίγες εβδομάδες μόλις μετά τις εκλογές, να αλλάζει την πάγια θέση της εξωτερικής πολιτικής μας και τις προεκλογικέςδεσμεύσεις του κόμματός του και να χαράσσει μια αδιανόητη πορεία, πέρα όχι μόνο από την εθνική στρατηγική, μα μακριά και από την ίδια την κομματική γραμμή της δεξιάς στην Ελλάδα; Θα πρέπει επίσης να θυμάται όταν μιλά για υποχωρήσεις, ότι δενείναι σχετικήη έννοια της κυριαρχίας. Είναι απόλυτη και σαφής έννοια, τόσο για το διεθνές δίκαιο εν γένει, όσο και για το δίκαιο της θάλασσας, καθώς και για το δίκαιο της ελληνικής μνήμης και καρδιάς.
Η Κυπριακή Δημοκρατία που αμφισβητείται η ύπαρξή της από την Τουρκία, ενώ παράλληλα η τελευταία κατέχει παράνομα μεγάλο τμήμα της, στο Βίλνιους μετατράπηκε σε στίγμα και συντεταγμένες. Τα στενά των Δαρδανελίων μετονομάζονται σε Τουρκικά Στενά. Έκλεισε ο καταυλισμός των μεταναστών στο Λαύριο, πράγμα που δείχνει την πλήρη υποταγή της χώρας μας στις όποιες παράλογες απαιτήσεις σε ανυπόστατα σενάρια που μπορεί τώρα ή στο μέλλον να προβάλλει η Τουρκία. Το γεγονός αυτό είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι πράγματι οι κατηγορίες της Τουρκίας υφίστατο. Επίσης ο πρόεδρος των Η.Π.Α. συμφώνησε να προωθήσει την πώληση των F-16 στην Τουρκία. Κι αυτά είναι μόνο η αρχή. Θα θέλαμε όμως να ρωτήσουμε τον κ. Μητσοτάκη κάποια πράγματα.
Το θέμα της κατοχής της Κύπρου τέθηκε στις διαπραγματεύσεις με τους τούρκους;Το θέμα του τουρκικού στρατού που ολοένα μεγαλώνει στα Κατεχόμενα τέθηκε;Το θέμα της απόσυρσης του τουρκικού στρατού από την Κύπρο, ως προϋπόθεση για συζήτηση και λύση του Κυπριακού αλλά και των ελληνοτουρκικών νομικών διαφορών της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τέθηκε από τον επικεφαλής της ελληνικής αποστολής;Το θέμα του προξενείου στην Κομοτηνή, που έπρεπε από χθεςνα έχει κλείσει,συζητήθηκε;Κι αν ναι, τι ειπώθηκε γι’ αυτό;Το θέμα της εργαλειοποίησης των μεταναστών το έθεσε ο πρωθυπουργός; Το θέμα του casusbelli και της άμεσης άρσης του,προτού ξεκινήσει αυτός ο καλόπιστος διάλογοςπου πολύ-διαφημίζεται, το έθεσε; Το θέμα του διεθνούς δικαίου και της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων κυριαρχικά στα 12 ναυτικά μίλια παντού, το ανέφερε;
Επιπλέον, το ζήτημα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης τέθηκε από τον δεξιό πρωθυπουργό μας; Το θέμα της καταπίεσης που υφίσταται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μήπως αυτό θυμήθηκε να το συζητήσει; Το θέμα της προστασίας της ζωής και των περιουσιών των Ορθοδόξων Ρωμιών της Πόλης; Το θέμα της βεβήλωσης της Αγίας Σοφίας εξ επόψεωςθρησκευτικής και πολιτιστικής,μήπως τέθηκε από τον επανεκλεγέντα με μεγάλη πλειοψηφία από τον καλόπιστο ελληνικό λαό πρωθυπουργό μας;
Τέθηκε μήπως το θέμα των απειλών, που με το στόμα του έχει πολλάκις κάνει το τελευταίο χρονικό διάστημα ο αιμοσταγής Ερντογάν, περί πυραυλικής επίθεσης στην ελληνική πρωτεύουσα;Η τουρκική Στρατιά του Αιγαίου και ο τουρκικός αποβατικός στόλος που έχουν στρατοπεδεύσει στην αρχέγονη κοιτίδα του ελληνισμού, στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, απέναντι από τα αιγιακά νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους και σε απόσταση αναπνοής από αυτά, τέθηκε ως ζήτημα στις συζητήσεις που έκανε ο κ. Μητσοτάκης;Διεμήνυσε ο πρωθυπουργός ότι ο εξοπλισμός των νησιών μας είναι εσωτερικό ζήτημα της πατρίδας μας, ειδικά όταν αυτά απροκάλυπτα απειλούνται καθημερινά, και καλό είναι να μην ασχολείται ο εχθρός της Ελλάδας με αυτό;Διεμήνυσε στον κ. Ερντογαν ότι το τουρκολυβικό μνημόνιο είναι ένα ανυπόστατο και γελοίο κείμενο που νομικά δεν έχει καμία ισχύ; Ήρθε σε συνεννόηση με την πολιτική ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας για ανακήρυξη της ΑΟΖ μεταξύ των δύο κρατών του ελληνισμού;
Αναδείχτηκε μήπως το ζήτημα των Κρυπτοχριστιανών της Τουρκίας, είτε πρόκειται για ρωμιούς, είτε ποντίους, είτε αρμένιους, είτε κούρδους, είτε τουρκογενείς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν μπορούν να ασκήσουν ελεύθερα την πίστη τους στο νέο-οθωμανικό αυτό εθνικιστικό μόρφωμα;Ή μήπως συζήτησαν οι δύο ηγέτες την οριστική παύση των αερομαχιών στους αιθέρες του Αιγαίου, καθώς η Τουρκία συνεχίζει τις παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο και πάνω από κατοικημένα νησιά μας;
Ανέδειξε ο κ. πρωθυπουργός στους αμερικάνους το θέμα της πώλησης των F-16 στους τούρκους που μας απειλούν, όπως το είχε κάνει στο Αμερικανικό Κογκρέσο, ή μήπως τουλάχιστον τους υπενθύμισε τις διευκολύνσεις που κάνει σε Η.Π.Α. και ΝΑΤΟ η Ελλάδα μέσω των βάσεων στη Σούδα, την Αλεξανδρούπολή και αλλού, ζητώντας τους τα αυτονόητα ισχυρά αντισταθμιστικά ανταλλάγματα; Πρότεινε μήπως ο Έλληνας πρωθυπουργός στον τούρκο πρόεδρο την εξαγορά λιμένων και μαρίνων στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας από Έλληνες εφοπλιστές, προκειμένου να βοηθήσει την τουρκική οικονομία η επένδυση αυτή, μιας και βρίσκεται στην πλέον κρίσιμη φάση της η οικονομία της γείτονος; Σε όλα αυτά οφείλει να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης προς τον ελληνικό λαό.
Και μέσα σε όλη αυτή τη ζοφερή και συγκεχυμένη κατάσταση, παρακολουθεί κανείς τα κόμματα της αντιπολίτευσης και βλέπει την ανυπαρξία πρότασης. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ βρίσκονται στην εντατική, καθώς η πυξίδα της πολιτικήςτους, ειδικά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, έχει από καιρό χαλάσει. Ας μας πουν όμως συνολικά τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ποια εξ αυτών είναι υπέρκαι ποια είναι κατά, στον πλέον δημοκρατικό θεσμό για τέτοια σοβαρά θέματα, αυτόν του δημοψηφίσματος, ώστε να αποφασίσει ο πλέον ενδιαφερόμενος περί του θέματος, που δεν είναι φυσικά ο κ. πρωθυπουργός, ούτε ο κ. Γεραπετρίτης, μα είναι το σώμα των πολιτών του ελληνικού λαού. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να μας πουν, τώρα μετεκλογικά, κι αυτά τα κόμματα ένα προς ένα, ποια η θέση τους στα ζητήματα που τέθηκαν προηγουμένως.
Επιπρόσθετα, δεν υπάρχει Έλληνας και Ελληνίδα που με τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης,το λιγότερο να μην εντυπωσιάστηκε, με την αλλαγή του υπουργού επί των εξωτερικών κ. Δένδια, ο οποίος ήταν ένας επιτυχημένος υπουργός εξωτερικών. Είτε πρόκειται για εσωτερικά πολιτικά παιχνίδια για τον έλεγχο του κόμματος και τον αποκλεισμό του κ. Δένδια από την εσωκομματική κούρσα για πιθανή διαδοχή, είτε η αλλαγή του υπουργού έγινε κατ’ επιταγή των ΝΑΤΟικών, ένα είναι σίγουρο. Ότι κάτι δεν πάει καλά μετεκλογικά στις αποφάσεις του κ. Μητσοτάκη. Κι όταν αυτές αφορούν το κόμμα του, δεν μας πέφτει λόγος. Όταν όμως αφορούν την πατρίδα, τότε είναι σοβαρά τα πράγματα. Και εδώ τα πράγματα φαίνεται να είναι άκρως σοβαρά. Πρέπει κάποιος άμεσα να τον επαναφέρει στην πολιτική τάξη. Κι αν αυτό δεν είναι ικανό να το κάνει το ίδιο του το κόμμα και τα στελέχη της ΝΔ, θα πρέπει όλοι μαζί (λαός,θεσμοί, δικαιοσύνη, εκκλησία, στρατός) να διαμηνύσουμε στον κ. πρωθυπουργό ότι τα όποια παιχνίδια έχει στο νου του, προτού καν τα αρχίσει καλό είναι να τα ξεχάσει. Ο κυρίαρχος ελληνικός λαός που διαφεντεύει αυτό το κράτος, κι ο οποίος τον ανέβασε στον πρωθυπουργικό θώκο, είναι από το Σύνταγμα κάθε στιγμή έτοιμος να ζητήσει λογοδοσία και να τον ανακαλέσει. Όταν μάλιστα αυτά που πρόκειται να κάνει, είναι τόσο τραγικά και ενδοτικά όσο δείχνουν οι θλιβερές δηλώσεις του, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι ως σώμα λαού να αντιμετωπίσουμε το κάθε ενδεχόμενο με βούληση και σθένος.
Η Ελλάδα δεν έχει να δώσει ούτε μια βραχονησίδα στον μεγάλο και προαιώνιο εχθρό της, την Τουρκία. Η Ελλάδα έχει να πάρει από την Ιστορία και όχι να δώσει. Η ελληνική διπλωματία θα πρέπει να κινηθείσυντονισμένα και την ώρα που ο Ερντογάν αλληθωρίζει προς την Ρωσία παίζονταςπαιχνίδια, Συνασπισμός Μεγάλων Δυνάμεων (ΝΑΤΟ, Ε.Ε., Κίνα, Ρωσία) να αναλάβει τον έλεγχο των Στενών των Δαρδανελίων και τον Βόσπορο, ενώ παράλληλα η ΝΑΤΟική βάση στη Σμύρνη να εγγυηθείτον αφοπλισμό των ακτών της Τουρκίας, η οποία προκλητικά τα τελευταία χρόνια απειλεί ότι θα έρθει μια νύχτα ξαφνικά κοκ. Ανακήρυξη της ΑΟΖ με την δεύτερη ελληνική κρατική οντότητα, την Κυπριακή Δημοκρατία, επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων (της κυριαρχίας μας δηλαδή, όπως το διεθνές δίκαιο προβλέπει) στα 12 ναυτικά μίλια παντού όπου εκτείνεται το ελληνικό κράτος και να απαιτήσει από τους συμμάχουςμας,αν όπως ισχυρίζονται υπάρχει αυτό το θετικό κλίμα,να πιέσουν ώστε να άρει πάραυτα η Τουρκία το διακηρυγμένο casusbeli προς την χώρα μας.
Εν τέλει το βασικό ερώτημα είναι, ο κ. Μητσοτάκης στο Βίλνιους πήγε ως εκπρόσωπος του ελληνικού λαού, ή ως εκπρόσωπος της 5ηςφάλαγγας του αντεθνικού ΕΛΙΑΜΕΠ και των υπερατλαντικών λεσχών και thinktanks;Ενός ΕΛΙΑΜΕΠ που με επιστημονικό προσωπείο πρωτοστατεί στην αλλαγή της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας, στην αλλαγή της ιστορίας και των εθνικών αρχών, σε εκπτώσεις στην εξωτερική πολιτική και την μετατροπή της Ελλάδας σε έναν χώρο μειωμένης κυριαρχίας και την εν γένει υιοθέτηση πολιτικών υποτέλειας στα γερμανοτουρκικά συμφέροντα και τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις τους.
Απευθυνόμαστε στην εγγύτερη προς τον πρωθυπουργό ζώνη ανθρώπων, λέγοντάς τους με αγωνία «επαναφέρατέ τον στην τάξη και στις πάγιες ελληνικές θέσεις και πολιτικές. Μην αναγκάσετε τους ελληνικούςθεσμούς και τον ελληνικό λαό να το κάνει με όποιο κόστος χρειαστεί, προκειμένου να διασφαλίσει τα εθνικά σύνορα και την αξιοπρέπεια ενός λαού που έχει προδοθεί πολλάκις από τις ηγεσίες του τις τελευταίες δεκαετίες και τον ΣΥΡΙΖΑ εσχάτως». Ο ελληνισμός θα ζήσει, οι κάθε είδους πραματευτάδες πρωθυπουργοί να πάνε να πουλήσουνετ’ αμπέλια του παππούτους, ή ας πάρουν το πρώτο αεροπλάνο για άλλη χώρα.
Αν ωστόσο ο κ. Μητσοτάκης έχει ενέργεια και θέλει να την αξιοποιήσει επ’ ωφελεία του ελληνικού λαού που τον εξέλεξε λίγες εβδομάδες πριν, θα μπορούσε να ασχοληθεί με ένα πλήθος ενεργειών. Ας μας επιτρέψει να του υπενθυμίσουμε κάποιες εξ αυτών, αν και τις γνωρίζει. Να δοθούν άμεσα κίνητρα να κατοικηθούν από Έλληνες πολίτες/ οπλίτες οι βραχονησίδες και να ξανακατοικηθούν μικρά νησιά που έχουν λίγους ή καθόλου κατοίκους τα τελευταία χρόνια. Να αναπληρωθούν όσα οπλικά συστήματα έφυγαν από τα νησιά με νεότερης τεχνολογίας. Το ΚΥΣΕΑ και το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών των κομμάτων της Βουλής άμεσα να επανασυσταθούν και να προβούν σε ενέργειες ανασύνταξης και ενημέρωσης του ελληνικού λαού για την επιθετική πολιτική που υιοθετεί ολοένα η Τουρκία. Να επανελεγχθούν οι σχεδιασμοίαντίδρασης της Ελλάδας σε περίπτωση θερμούεπεισοδίου και να επιβεβαιωθεί η ετοιμότητα της πατρίδας μας για ολική επίθεση σε όλο το εύρος των συνόρων, με κύριο στόχο την διέξοδο στον ευρωπαϊκό τομέα τηςΚωνσταντινούπολης. Να σταματήσει η εκποίησητης χώρας σε ξένα οικονομικά συμφέροντα και να δοθεί προτεραιότητα στο θέμα της υπογεννητικότητας. Να σταματήσει η ροή επιστημόνων προς το εξωτερικό και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσειςεπιστροφής όσων μετανάστευσαν τα τελευταία μνημονιακά χρόνια.
Οι διπλωμάτες και οι πολιτικοί σύμβουλοι που είναι κοντά στον κ. πρωθυπουργό και σε επιτελικές θέσεις του ελληνικού κράτους, θα πρέπει άμεσακαι συντονισμένα να κινητοποιηθούν προτού επέλθει η πλήρης απαξίωση της Ελληνικής Δημοκρατίας στη διεθνή σκηνή.
