Είναι υπέροχο να είσαι κάπου, επί τούτου και να παρακολουθείς την εξέλιξη μιας πανσελήνου! Τι είναι αυτό που προσδίδει τέτοια όμορφα συναισθήματα; Ίσως γιατί ψαχνόμαστε λίγο περισσότερα ή γιατί αντιλαμβανόμαστε πως κάποιος είναι πίσω από αυτή, την τόσο όμορφη δημιουργία.
Και τα ‘χει φροντίσει όλα με τόση προσοχή και σχολαστικότητα, ώστε δικαιολογημένα να νοιώθουμε πιο ασφαλείς ως δημιουργήματα του. Αυτά, για όσους δεν μένουν στο πρώτο επίπεδο ανάγνωσης που αφορά στην εικόνα που βλέπουμε και μόνο.
Ιδιαίτερος λοιπόν ο φετινός Αύγουστος, καθώς έχει μια διπλή πανσέληνο. Την πρώτη την είδαμε την 1η Αυγούστου. Πρόκειται για ένα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο με δύο «υπερπανσέληνους» που δεν πρόκειται να ξανασυμβεί μέχρι τον Ιανουάριο του 2037. Άξιζε λοιπόν, όσοι από μας διαθέσαμε χρόνο, για να θαυμάσουμε αυτό το μοναδικό θέαμα.
Κι έτσι, μαγικές εικόνες χάρισε στον κόσμο, σε όλο τον πλανήτη, η πρώτη από τις δυο υπερπανσέληνους του Αυγούστου, το βράδυ της περασμένης Τρίτης. Το σπάνιο αυτό αστρολογικό φαινόμενο που έχει ονομαστεί "το φεγγάρι του Οξυρρύγχου" βρίσκεται στο πιο κοντινό σημείο από τη Γη, γεγονός έκανε τη σελήνη να μοιάζει κατά 14% πιο μεγάλη και κατά 1/3 πιο λαμπερή, σε σχέση με τις υπόλοιπες πανσελήνους του έτους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το φαινόμενο αυτό συμβαίνει, όταν το φεγγάρι εμφανίζεται στον νυχτερινό ουρανό πιο μεγάλο και πιο φωτεινό, επειδή βρίσκεται πιο κοντά στη Γη από ότι συνήθως.
Αυτό έχει την εξήγησή του, αφού στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών ο Ήλιος βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της ετήσιας τροχιάς του στον ουρανό, ενώ αντίθετα η Σελήνη βρίσκεται σχετικά πιο κοντά στον ορίζοντα.
Σε αυτή τη θέση η πανσέληνος μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα. Έτσι, ο εγκέφαλος του παρατηρητή, παρασύρεται να πιστέψει ότι η πανσέληνος είναι μεγαλύτερη, ενώ επανειλημμένες μετρήσεις έχουν αποδείξει ότι το μέγεθος της, δεν διαφέρει καθόλου, από ώρα σε ώρα.
Το όνομα «Φεγγάρι του Οξύρρυγχου» προέρχεται από τους ιθαγενείς κατοίκους της Αμερικής, που τη συγκεκριμένη μέρα ψάρευαν το εν λόγω ψάρι. Οι οξυρρυγχίδες ή μουρούνες, είναι οικογένεια ψαριών με παγκόσμια γεωγραφική εξάπλωση που περιλαμβάνει κυρίως τους οξύρρυγχους, τους ούσους, τους σκαφίρρυγχους καθώς και τους ψευδοσκαφίρρυγχους που υπολογίζονται συνολικά σε 25 είδη.
Από τη σύγχρονη ταξινόμηση, προκύπτει ότι οι δύο πρώτοι και οι επόμενοι δύο αποτελούν επιμέρους υπο-οικογένειες, των οξυρρυγχίνων και των σκαφιρρυγχίνων αντί για το νέο.
Πρόκειται για οικογένεια ψαριών από τα μεγαλύτερα του γλυκού νερού (1-2 μέτρα), φθάνοντας και τα 900 κιλά, ψάρια ανάδρομα, ωοτόκα, ιδιαίτερα μακρόβια, καλούμενα και «ψάρια μαθουσάλες», χαρακτηριζόμενα έτσι πρωτόγονα ψάρια που όμως δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν στον ανταγωνισμό της επιβίωσης.
Στο τέλος του Μήνα και συγκεκριμένα στις 31 Αυγούστου, θα ακολουθήσει και η «Μπλε Πανσέληνος», η δεύτερη τον ίδιο μήνα. Πρόκειται για φαινόμενο αρκετά σπάνιο, καθώς για τη συμπλήρωση των φάσεων της Σελήνης χρειάζονται 29 μέρες, 12 ώρες, 44 λεπτά και 2,86 δευτερόλεπτα.
Ο χρόνος αυτός ονομάζεται συνοδικός μήνας και είναι η χρονική περίοδος μεταξύ δύο διαδοχικών πανσελήνων ή δύο διαδοχικών φάσεων Νέας Σελήνης, από την οποία γεννήθηκε ο ημερολογιακός μήνας.
Οι αρχαιολογικοί χώροι στην Ελλάδα ήταν ανοιχτοί, έτσι ώστε ο κόσμος να μπορέσει να απολαύσει αυτό το μαγικό θέαμα. Το ίδιο φυσικά θα συμβεί και στις 31 Αυγούστου. Αν για κάποιο λόγο τη χάσατε αυτή, σας προτρέπουμε να μη χάσετε τη δεύτερη. Σε όλο τον κόσμο θα είναι ένα υπερθέαμα. Όπως ήταν και η πρώτη πανσέληνος!
