Κρατώ μακριά από εμένα όλες τις έντεχνα κατευθυνόμενες διαρροές περί εξαγγελιών του πρωθυπουργού που πρόκειται να γίνουν στο πλαίσιο της Διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Κι αυτό γιατί προσπαθούν να μας πείσουν πως οι μέρες που ξημερώνουν θα είναι σχεδόν όμορφες, ιδανικές, αφού η κυβέρνηση, πολύ στοργικά σχεδιάζει μέτρα για να καλύψει τις ανάγκες μας.
Αλήθεια, ψέματα, λίγες ώρες απομένουν για να αποδειχτεί. Και επειδή το φύλλο που κρατάτε στα χέρια σας, το ΡΕΘΕΜΝΟΣ, είναι εβδομαδιαίο, μπορεί να διαβάζετε το κομμάτι μια μέρα μετά, ώστε όλα αυτά θα είναι ήδη γνωστά.
Έτσι λοιπόν δεν θα σταθώ σ’ αυτό. Δεν έχω σπουδάσει οικονομικά για να ξέρω να διαστρεβλώνω την πραγματικότητα με επιχειρήματα που εδράζονται στο πλαίσιο μιας δήθεν επιστημονικοφανούς ανάλυσης.
Όχι, θα μιλήσω με τους όρους που αντιλαμβάνονται, επειδή το ζουν στην καθημερινότητα τους, άνθρωποι που περιμένουν τη σύνταξη τους ή το μισθό τους και βλέπουν ότι δεν τους φτάνει να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, ξεκινώντας από την πληρωμή των λογαριασμών της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της ΕΥΔΑΠ και που βλέπουν στο καλάθι του σούπερ μάρκετ να βάζουν λιγότερα πράγματα και να πληρώνουν περισσότερα λεφτά και τελικά να φτάνου μέχρι τις 20 και αν υπάρχει ακόμα απόθεμα στην τσέπη τους, να αισθάνονται άρχοντες.
Αυτοί οι αληθινοί άνθρωποι και όχι οι αριθμοί των στατιστικών των οικονομολόγων, που βλέπουν το λάδι να «σκαρφαλώνει» στα 12-14 ευρώ το κιλό κι αλλάζουν χρώμα. Ήξεραν πως ο τενεκές των 17 κιλών έκανε 60-70 ευρώ μέχρι πριν λίγο και τώρα ζητάνε 150 ευρώ!
Αυτοί που αγόραζαν τον νες καφέςτων 200 γρ. στα 5,30 ευρώ τις μέρες της προσφοράς και τώρα τους ζητάνε 9 ευρώ. Να αναφέρω κι άλλα; Τα τυριά, ας πούμε, τη βενζίνη…
Θα ξαναφέρουν μπροστά μας τα διάφορα pass. Καλά είναι, δε λέω, καλύπτουν ένα πολύ μικρό μέρος της «κλοπής», αλλά δεν αρκεί για να καλυφθεί η καθολική λεηλασία του οικογενειακού εισοδήματος.
Οι άνθρωποι ζητούν κάτι άλλο, πιο απλό και πιο ουσιαστικό. Να υπάρξουν από μεριάς της κυβέρνησης, σοβαροί έλεγχοι που θα βάζουν φραγμό στους ασύδοτους κερδοσκόπους. Να σταματήσει αυτή η επίκληση της δήθεν ελεύθερης οικονομίας, που, εντελώς συμπτωματικά λειτουργεί μόνο και πάντα σε βάρος μας και υπέρ των οικονομικών μεγαθηρίων που ελέγχουν την αγορά.
Αυτό, πόσους πανεπιστημιακούς τίτλους χρειάζεσαι για να το κατανοήσεις; Εκτός κι αν συνειδητά δεν το θέλεις, επειδή ίσως κάποια συμφέροντα υπάρχουν πίσω από όλα αυτά. Δεν είναι δουλειά μου να κατονομάσω τέτοια κέντρα, αλλά σίγουρα υπάρχουν. Κι ο καθένας τα γνωρίζει καλά. Εγώ απλά, ήθελα να προσθέσω κι αυτή την παράμετρο στο σχόλιο.
Από την άλλη με ενοχλεί αφάνταστα, όπως κι εσάς που διαβάζετε το κομμάτι αυτό να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου, Δεν έχουμε κανέναν κοντά μας, δίπλα μας γι’ αυτό είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε κάθε κίνηση μας. Κλείνουμε τα’ αυτιά μας στις σειρήνες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα ‘χα μου όλα γίνονται για το καλό μας!
Ξέρουμε πως είναι ένα ακόμα ψέμα από αυτά που χρησιμοποιούν κατά κόρον από τα φιλικά στην κυβέρνηση ΜΜΕ. Και ξέρουμε πως η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική στα όρια του γκρίζου, αν δεν φτάνει το βαθύ μαύρο. Τουλάχιστον δεν του τους πιστεύουμε, ούτε τους εμπιστευόμαστε για να καθορίζουν τις ζωές μας.
Μόνοι μας βαδίζουμε αυτόν τον κακοτράχαλο δρόμο. Αλλά δεν απογοητευόμαστε, επειδή δεν αισθανόμαστε και δεν είμαστε μόνοι μας. Και δεν αναφέρομαι σε κανένα πολιτικό κόμμα. Έχουμε δει πως λειτουργούν στο παρελθόν.
Με προσοχή και διάκριση πορευόμαστε, χωρίς να κάνουμε εκπτώσεις στην ποιότητα της ζωής μας, αποφεύγοντας τι κακοτοπιές των υπερβολών που προσπαθούν να μας επιβάλλουν μέσω της διαφήμισης. Η κάθε μέρα μπορεί να έχει αισιοδοξία και να μη στερείται τη χαρά, επειδή αυτά τα έχουμε μέσα μας…
