Οι μέρες είναι ιδιαίτερες. Και η αλήθεια είναι ότι φεύγουν σαν αέρας. Χρειάζεται μερικές φορές να κάνεις μια στάση, να πάρεις μια ανάσα και να συλλογιστείς. Ελπίζω να διαθέτετε χρόνο για τέτοιες στάσεις, καμιά φορά και οι αργίες βοηθούν σ’ αυτό. Να το θυμάστε.
Εσείς τώρα κρατάτε στα χέρια σας το φύλλο αυτό, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου και ίσως διαβάζετε αυτή τη στήλη, καθώς ζείτε μέσα στο κλίμα των ημερών που θέλει να υπάρχει διάχυτη μια εθνική ευφορία κι ένας πατριωτισμός.
Μου αρέσουν οι καθαροί άνθρωποι. Αυτοί που ότι έχουν να πουν για σένα, επιλέγουν να το κάνουν μπροστά σου και όχι πίσω από την πλάτη σου. Με τέτοιους επιδιώκω να κάνω παρέα, επειδή ξέρω ότι σίγουρα θα ωφεληθώ και ίσως πάρω κάτι από εκείνους, με αποτέλεσμα να βελτιωθώ και να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Στους καιρούς που ζούμε, όλα δοκιμάζονται. Ιδιότητες δυσεύρετε όπως η εγκράτεια, το θάρρος, η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η αποδοχή και τελικά η συνεργατικότητα. Όσοι διαθέτουν τέτοια προσόντα, κάνουν καλά και είτε φάνηκαν ήδη στην ανάγκη, είτε θα φανούν και χρήσιμοι και αναντικατάστατοι. φάνηκαν, είτε θα φανούν στο άμεσο και κοντινό μέλλον.
Δεν με εντυπωσιάζουν πια τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Κατάφερα να ξεφύγω από αυτή τη μέγγενη, που ταλαιπωρεί πολλούς γύρω μου. Αλλά δεν έγινε τίποτα από μόνο του. Έπρεπε να πετάξω από πάνω μου βαρίδια που μου στερούσαν τη χαρά, όπως οι παράτες, οι αμετροεπείς εθνικισμοί, τα ήθη και έθιμα, οι παραδόσεις.
Τα στημένα είναι πάντα τόσο ψεύτικα που και τα παιδιά ακόμα είναι σε θέση να το κατανοήσουν. Και να πάψουν να ενθουσιάζονται. Όλα, για τα μάτια του κόσμου! Μα όλα για την εικόνα. Καμιά σχέση με την ουσία που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει.
Τι νόημα έχει να «γιορτάζω» μια άρνηση, το όχι στους Ιταλούς, όταν αυτό πολύ γρήγορα έγινε «ναι» με όλες τις καταστρεπτικές συνέπειες από τη γερμανική εισβολή που ακολούθησε; Τι νόημα έχουν όλα αυτά σε μια εποχή που όλα οδηγούν στον εφησυχασμό, τον αποχή και την ιδιώτευση. Σε μια εποχή μιζέριας και κακομηριάς;
Συγχωρείστε μας αλλά εμείς επιλέγουμε συνειδητά να μην ακολουθήσουμε αυτό το κλίμα. Είναι τόσοι πολλοί γύρω σας, δίπλα σας που θα επιλέξουν ευχαρίστως να μοιραστούν τη χαρά σας και τον ενθουσιασμό σας. Εμείς θα συνεχίσουμε να αναφέρουμε τους προβληματισμούς και τις σκέψεις μας που έχουν να κάνουν με την επιβίωση μας σε ένα περιβάλλον όπου μπορούμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια μας.
Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι. Η ακρίβεια σε είδη αναγκαία για το σπίτι και μια σχετική ποιότητα ζωής έχει φτάσει στο απόγειο της. Και δεν υπάρχει κανείς να μας προστατέψει από αυτούς που κερδοσκοπούν σε βάρος μας.
Κάθε φορά οι καλοπληρωμένοι κονδυλοφόροι βρίσκουν κάτι για να μας πείσουν πως αυτό «φταίει» που ακριβαίνουν όλα, χωρίς ωστόσο να αυξάνουν ισόποσα οι μισθοί και οι συντάξεις. Δηλαδή για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, μας κάνουν συνειδητά φτωχότερους, χωρίς να διακρίνεται πουθενά διέξοδος.
Χθες λοιπόν ήταν ο πόλεμος στην Ουκρανία, λίγο μετά οι πλημμύρες στη Θεσσαλία, σήμερα η κρίση και η απειλή γενικευμένης σύρραξης στη Μέση Ανατολή που τάχα μου επηρεάζουν την αύξηση των καυσίμων, ώστε αυτά να είναι απλησίαστα. Και είναι τραγικό να ξέρεις ότι σε κοροϊδεύουν και το κάνουν αυτό τόσο ξετσίπωτα.
Δεν περιμέναμε και τίποτα καλύτερο, αλλά το παραμύθι της εθνικής ανάτασης δεν πρόκειται να το φάμε, αμάσιτο. Όχι, όσο έχουμε σώας τας φρένας μας και όσο αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας. Επειδή λοιπόν πατάμε τα πόδια μας στη γη και καταλαβαίνουμε σε πιο σημείο στο ρεύμα του χρόνου βρισκόμαστε, ορθώνουμε με παρρησία και σθένος το ανάστημα μας…
