Άγιε μου Παΐσιε! ήρθες ξανά κοντά μας,

 να μας θυμίσεις τον  Χριστό!  μέσα στα όνειρά μας,

το χρέος της αγάπης του και της ταπείνωσή του,

 απέναντι στον άνθρωπο, την όμορφη ψυχή του .

Κάποια βραδάκια έρχεσαι και ανάβεις τις καρδιές μας

και λαμπυρίζουν οι ζωές, φωτίζουν οι ψυχές μας

κι  όλος  κόσμος χαίρεται στην ομορφιά τσ΄ αγάπης ,

που ζωγραφίζεις με Χριστό! μ΄ένα ουράνιο χάδι.

Τόση δροσιά των ουρανών, που  γιόμισες τον κόσμο

 και τις καρδιές εδρόσισες με άρωμα και δυόσμο,

 πώς να την περιγράψουμε, ποιές  λέξεις να γραφτούνε,

 για να μπορούν οι ουρανοί , στη γη  θε να βρεθούνε.

Μετά από τόση  σκοτεινιά ,ελπίδα λαμπυρίζει

και ζωγραφίζει στις ψυχές και μας καλοκαρδίζει,

μες στης αγάπη το ρυθμό ,να ζούμε τον  Χριστό Μας!

και όλοι να πορευόμαστε πάντα για το καλό μας!

Αλήθεια ! τέτοια ομορφιά ζητούσε η ψυχή μας,

 αστέρια της ταπείνωσης, βάρσαμο της ζωής μας,

 ζωγραφισμένη με Χριστό! μ΄ ελπίδα Παναγίας!

 όπλα, κεντίδια ,ναι, απλά, στολίδια ικεσίας.

Άγιε μου Παΐσιε!  σ΄ ευχαριστούμε πάλι,

που φώτισες καλές καρδιές, σε  ετούτηνε τη πάλη,

και έφερες στην πίστη μας, υπομονή μεγάλη,

για να σταθούμε όρθιοι, σε τέτοια ανεμοζάλη.

Αφιέρωμα : Στους συντελεστές της σειράς «Άγιος Παΐσιος»

Ένα μεγάλο ευχαριστώ!