ΠΕΡΙ ‘ΚΑΛΛΙΡΡΟΗΣ ΣΙΓΑΝΟΥ’ ΤΗΣ ΡΕΘΥΜΝΙΑΣ
Ήταν την Τρίτη 7 Μαρτίου που η Πρόεδρος του Λυκείου των Ελληνίδων της πόλης μας,κ Φέφη Βαλαρή. καλεσμένη από το 2ο ΕΠΑΛ Ρεθύμνου, μίλησε στο Πολιτιστικό Κέντρο Ατσιποπούλου για την Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν, το Λύκειο των Ελληνίδων και την Γυναίκα. Αναφέρονται παρακάτω τα κυριότερα σημεία της ομιλίας και της τοποθέτησής της.
Απευθυνόμενη στους περίπου 50 μαθητές και μαθήτριες του Λυκείου αυτού, παρουσίασε το έργο και τις ιδέες της Καλλιρρόης Σιγανού-Παρρέν, της εξαίρετης αυτής Ελληνίδας, που κυριολεκτικά αποτέλεσε την αφετηρία του κινήματος για το «Γυναικείο Ζήτημα» στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, τόνισε πως ήταν αυτή ,η «Συνετή Απόστολος της Γυναικείας Χειραφεσίας» όπως την χαρακτηρίζει η κ. Μαρία Αναστασοπούλου στο σχετικό της βιβλίο, που κατόρθωσε να εγγραφούν οι πρώτες γυναίκες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1893. Πάντα πρωτοπόρος, αγωνίστρια και αποτελεσματική οραματίστρια, είναι η πρώτη Ελληνίδα Δημοσιογράφος ( στην αρχή με ανδρικό ψευδώνυμο) και το 1886 τολμά και εκδίδει την περίφημη «Εφημερίδα των Κυριών» η οποία και κυκλοφορεί με επιτυχία για 31 χρόνια εβδομαδιαία αρχικά, κατόπιν κάθε 15 μέρες και προς το τέλος, μηνιαία.
Η Καλλιρρόη είναι ο βασικός παράγοντας στην δημιουργία πλήθους Ιδρυμάτων στον τομέα της Υγείας όπως τα Άσυλα Ανιάτων, της Αγίας Αικατερίνης, τα κινητά νοσοκομεία εν καιρώ πολέμου, το ΠΙΚΠΑ μα και στον τομέα στης Εκπαίδευσης όπως το Κυριακό Σχολειό για τις εργαζόμενες γυναίκες, την πρώτη στην Ελλάδα Οικοκυρική Επαγγελματική Σχολή κ.α.
Αγωνίζεται για την άγαμη μητέρα και το παιδί και χάρις στις επίμονες ,αλλεπάλληλες εισηγήσεις της, ψηφίζονται οι πρώτοι προστατευτικοί νόμοι για την γυναίκα το 1900.
Αγανακτεί με την ξενομανία της εποχής και υποδεικνύει με κάθε ευκαιρία στις μορφωμένες Ελληνίδες να είναι «ελληνικώτεραι» και να στηρίζουν την πατρίδα τους και την παράδοσή της. Έτσι το 1911 ιδρύει το Λύκειο των Ελληνίδων στην Αθήνα με σκοπό την διατήρηση και ανάδειξη της Ελληνικής Παράδοσης και την στήριξη της Γυναίκας και του Παιδιού, «…υπέρ της γυναικός, υπέρ της οικογενείας, υπέρ της Φυλής και του Έθνους.», όπως λέει η ίδια.
Μάλιστα το 1917 ιδρύει μαζί με την Ιουλία Πετυχάκη και άξιες Ρεθεμνιώτισσες, το Λύκειο των Ελληνίδων Ρεθύμνης,
Συγγράφει 11 βιβλία, διηγήματα, τρία θεατρικά έργα και την «Ιστορία της γυναικός από κτίσεως κόσμου μέχρι σήμερα» και ταξιδεύει στο εξωτερικό εκπροσωπώντας την Ελλάδα σε διεθνή συνέδρια γυναικών στην Αμερική, την Αίγυπτο , την Γαλλία κ.α. κερδίζοντας τον σεβασμό και τον θαυμασμό όλων.
Η Καλλιρρόη θέτει μαζί με τα δικαιώματα της Ελληνίδας και τις υποχρεώσεις της και παλεύει για την μορφωτική της ανύψωση, το δικαίωμα στην εργασία και την οικονομική ανεξαρτησία αλλά και την πνευματική και ψυχολογική της προετοιμασία για την απόκτηση του δικαιώματος της ψήφου.
Για το τεράστιο τριακονταετές Εθνικό και Ανθρωπιστικό έργο της τιμάται με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικος του Τάγματος του Ταξιάρχη, με το Αργυρό μετάλλιο του Δήμου Αθηναίων, με το Αργυρό μετάλλιο του Ερυθρού Σταυρού και λίγο πριν τον θάνατό της, με το Αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Έφυγε στις 16 Ιανουαρίου 1940 κι είναι η πρώτη Ελληνίδα που κηδεύεται δημοσία Δαπάνη.
Η Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν, η Ρεθυμνία από τα Πλατάνια Αμαρίου, η Αρσακειάς, η ακάματη αγωνίστρια, υποστήριζε μέχρι τέλους, ένθερμα, την μετρημένη χειραφέτηση με σεβασμό προς τον άνδρα και με σκοπό την αρμονία, την δίκαιη και ομαλή συνύπαρξη στην οικογένεια. Υπηρέτησε με πάθος την Ιδέα του καλώς εννοουμένου φεμινισμού και πέτυχε την εξύψωση της γυναίκας σε πολύ δύσκολα χρόνια και τρομερά αντίξοες συνθήκες.
Σήμερα στο Λύκειο των Ελληνίδων, κατέληξε η πρόεδρος, ακολουθούμε το παράδειγμά της με σεμνότητα και αγωνιστικότητα ελπίζοντας και προσβλέποντας σε ένα καλύτερο αύριο για την γυναίκα, τον άνδρα, το παιδί, για όλους μας».
Μετά την ομιλία αυτή, ακολούθησαν άλλες παρουσιάσεις αλλά αυτό που έκανε μεγάλη εντύπωση σε όλους και στην Πρόεδρο του Λυκείου των Ελληνίδων ήταν το υπέροχο ακροατήριο στο οποίο απευθύνονταν. Οι μαθητές του 2ου ΕΠΑΛ υπήρξαν υποδειγματικοί ακροατές και τους αξίζει έπαινος καθώς και στους καθηγητές υπεύθυνους της εκδήλωσης και στην διευθύντριά του.
- ΠΕΡΙ ‘ ΚΥΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ’
Στις 12 Μαρτίου, το Λύκειο των Ελληνίδων οργάνωσε στην αίθουσά του, μια τολμηρή ίσως αλλά πολύτιμη για την πληροφόρησή που προσέφερε, διάλεξη με την καθηγήτρια Αναπτυξιακής Ψυχολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Θεανώ Κοκκινάκη.
Το θέμα, «Διακοπή Κύησης: Οι Ψυχολογικές Επιπτώσεις στην Γυναίκα».
Παρά τις ταυτόχρονες με την εκδήλωση αυτή άλλες σημαντικές εκδηλώσεις, το ακροατήριο από γυναίκες αλλά και άνδρες ήταν απολύτως ικανοποιητικό. Μάλιστα η παρουσία φοιτητών του Πανεπιστημίου έδινε ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα στο καυτό και κάπως «ταμπού» θα μπορούσαμε να πούμε θέμα, που όμως είναι υψίστης σπουδαιότητας πρωτίστως για την γυναίκα αλλά και για τον άνδρα καθώς και για όλον τον κοινωνικό περίγυρο επίσης.
Η κ .Κοκκινάκη με αμεσότητα, ακρίβεια και με πολύτιμα στοιχεία ξεκίνησε με το θέμα της εγκυμοσύνης και την σχέση εμβρύου, μητέρας αλλά και πατέρα ως βασικού παράγοντα της ψυχολογικής κατάστασης της εγκύου χωρίς να αφήνει εκτός και το ευρύτερο κοινωνικό και οικογενειακό γίγνεσθαι και την ανάλογη συμβολή του.
Ο προγεννητικός δεσμός εμβρύου-μητέρας, η δραστηριοποίηση του εμβρύου μέσα σε 8 εβδομάδες, οι κινήσεις που είναι ικανό να κάνει στις 15 εβδομάδες, οι αισθητηριακές ικανότητες (κίνηση, όραση, ακοή), οι εμβρυικές αποκρίσεις στην απτική επαφή και το μητρικό άγγιγμα της κοιλιάς, οι αυξημένες κινήσεις του στόματος στη μελωδική εκφορά της συλλαβής «λα» από τις μητέρες, οι κοινωνικές εκφραστικές συμπεριφορές κ.α. υποδηλώνουν, πάντα σύμφωνα με τις σχετικές έρευνες, ότι ‘τα έμβρυα είναι πρόσωπα’, ευαίσθητα στα επικοινωνιακά σήματα των μητέρων τους, κατέληξε η κ. Κοκκινάκη.
Στην συνέχεια με αριστοτεχνικό τρόπο, ευαισθησία και αντικειμενικότητα αναφέρθηκε στο θέμα της διακοπής της εγκυμοσύνης είτε αυτή είναι ακούσια είτε εκούσια.
Όσον αφορά την αποβολή (ακούσια διακοπή), τόνισε ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η γυναίκα μετά από μια τέτοια εμπειρία έχει αυξημένες πιθανότητες να διακατέχεται από αισθήματα απώλειας και πένθους, κατάθλιψης και άγχους και έχει απόλυτη ανάγκη στήριξης από τον σύντροφο αλλά και την ευρύτερη οικογένεια και περιβάλλον της.
Όσον αφορά την τεχνητή διακοπή κύησης (εκούσια), το θέμα είναι πιο πολύπλοκο και δύσκολο να ερευνηθεί λόγω της επίδρασης του κοινωνικού ή οικογενειακού «στίγματος» που μια τέτοια πράξη μπορεί να ενέχει αλλά και λόγω της διαφορετικότητας των πλαισίων μέσα στα οποία βιώνεται η εμπειρία αυτή. Οι παράγοντες είναι πολλοί αλλά γενικά μπορεί να ειπωθεί ότι ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών που προσφεύγουν στην τεχνητή διακοπή για διάφορους λόγους, βιώνουν επίσης παρόμοια συναισθήματα με αυτές που έχουν αποβάλει, δηλαδή αίσθηση απώλειας, κατάθλιψη κ.α. ενισχυμένα όμως με αισθήματα ενοχής, ντροπής και πολλές φορές και μετάνοιας, η διάρκεια των οποίων είναι μεγαλύτερη από αυτά που δημιουργεί η αποβολή. Από την άλλη πλευρά βέβαια, ένα ποσοστό γυναικών αισθάνεται ανακούφιση, ικανοποίηση και αίσθηση επιστροφής στην κανονικότητα.
Παράγοντες που συσχετίζονται με την απόφαση μιάς τεχνητής διακοπής κύησης, ενδεικτικά, μπορεί να είναι: Οικογενειακή κατάσταση, Οικονομικά ζητήματα, Εκπαιδευτικό επίπεδο, Έλλειψη σχετικών γνώσεων, Κοινωνική υποστήριξη, Κοινωνικές νόρμες, Θρησκεία, Αυτονομία, θέμα βιασμού και πολλοί άλλοι, πράγμα που κάνει απολύτως κατανοητή την δυσκολία ποσοτικοποίησης των συναισθηματικών και ψυχολογικών εμπειριών των εμπλεκομένων γυναικών. Το σύγχρονο νομικό πλαίσιο αίρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης όταν η εγκυμοσύνη δεν έχει υπερβεί τις 12 εβδομάδες ή είναι αποτέλεσμα βιασμού κ.τ.λ. ή όταν κινδυνεύει η ζωή ή η σωματική και ψυχική υγεία της εγκύου. Αν δε η έγκυος είναι ανήλικη απαιτείται η συναίνεση ενός από τους γονείς ή του προσώπου που έχει την επιμέλειά της. Πολλά ακόμα μας εξέθεσε η κ .Κοκκινάκη με σιγουριά, γνώση και αμεσότητα, κρατώντας το ενδιαφέρον του κοινού της αδιάπτωτο, θίγοντας τομείς που δύσκολα αναφέρονται αλλά που μας αφορούν όλους.
Ακολούθησαν ερωτήσεις και συζήτηση και προέκυψε το θέμα της « καισαρικής». Άλλος τομέας όπου η ενημέρωση της γυναίκας είναι ελάχιστη όσον αφορά τις επιπτώσεις μιάς τέτοιας εγχείρισης, στο βρέφος της. Το πέρασμα από την στενωπό του μητρικού κόλπου είναι υψίστης σημασίας, καθώς το έμβρυο καθώς πιέζεται, εκκρίνει χρησιμότατες ορμόνες που ενισχύουν το αναπνευστικό του σύστημα και όχι μόνον. Μεγάλο ποσοστό παιδιών που έχουν γεννηθεί με καισαρική τομή, παρουσιάζουν αναπνευστικά προβλήματα και αλλεργίες σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Η προσφυγή σε καισαρική θα πρέπει να γίνεται μόνο σε απόλυτη ανάγκη και η σχετική ενημέρωση όσον αφορά τις επιπτώσεις της στο νεογνό, θα πρέπει να γίνεται από τον γυναικολόγο της ή άλλον ειδικό.
Χρησιμότατες πληροφορίες, λοιπόν, για θέματα που συχνά παρουσιάζονται στην καθημερινότητά μας και για τα οποία οι γνώσεις μας είναι ανεπίτρεπτα ανεπαρκείς ενώ είναι τόσο σημαντικές και πολλές φορές καθοριστικές στην πορεία της ζωής των συνανθρώπων μας αλλά και του καθενός από εμάς προσωπικά.
Άπαντες ευχαρίστησαν την κ. Κοκκινάκη που παρουσίασε με ευαισθησία, λεπτότητα αλλά και επιστημονικότητα ένα τόσο «καυτό» θέμα. Τα εύσημα επίσης αξίζουν και στο Λύκειο των Ελληνίδων που στοχεύοντας στη σωστή ενημέρωση και σεβόμενο το «άνθρωπο», οργανώνει εκδηλώσεις του είδους.
