Γίνεται ένας αστυνομικός να είναι και συγγραφέας μυθιστορημάτων; Γίνεται! Και μάλιστα μπορεί να είναι και πάρα πολύ καλός! Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Ρεθεμνιώτης Γιάννης Κοκονάς. Το πρώτο βήμα του έγινε με την έκδοση του αστυνομικού μυθιστορήματος «Άγνωστες Πτυχές», που περιλαμβάνει … την «ιστορία με τα κόκκινα παπούτσια», δηλαδή ένα συναρπαστικό θρίλερ μυστηρίου που γοητεύει!
Η παρουσίαση του βιβλίου, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διάνοια», θα γίνει το Σάββατο 23 Νοεμβρίου και ώρα 6 το απόγευμα σε εκδήλωση στο Σπίτι του Πολιτισμού στην παλιά πόλη.
Ο Γιάννης Κοκονάς γεννήθηκε στην Χίο και σε μικρή ηλικία μετακόμισε στο Ρέθυμνο, όπου ζει με την σύζυγο του και τα τρία παιδιά του.
Είναι αστυνομικός με πολλά χόμπι καθώς η ποδηλασία και το inline speed skating αποτελούν κομμάτι της ζωής του. Παράλληλα δε, το θέατρο και η μουσική περιλαμβάνονται στις ασχολίες του.
Από μικρός έγραφε σε χαρτιά τις ιστορίες του και το 2017 απέσπασε το τρίτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος.
Έτσι σταδιακά έφτασε στην έκδοση του πρώτου του βιβλίου.
Με την ευκαιρία αυτή μιλήσαμε μαζί του, για να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να απαντήσουμε στο γιατί αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε τις μυστηριώδεις «Άγνωστες Πτυχές» … του!
Περισσότερα στην συνέντευξη που ακολουθεί.
Ποια εσωτερική ανάγκη σας οδήγησε στην συγγραφή του μυθιστορήματος;
Πάντα ένιωθα μέσα μου έντονα την ανάγκη, να βρω τρόπους έκφρασης πιο καλλιτεχνικούς, καθώς από τη φύση μου είμαι ένας άνθρωπος αρκετά εσωστρεφής και σκεπτόμενος. Στην προσπάθειά μου αυτή, ασχολούμαι κατά διαστήματα με το θέατρο, την ξυλογλυπτική και τη μουσική. Η συγγραφή είναι το απόγειο αυτής της προσπάθειας, καθώς θεωρώ πως είναι ένα πιο ολοκληρωμένο μέσον, που μου επιτρέπει να επικοινωνήσω, μέσω των χαρακτήρων που πλάθω, τις δικές μου σκέψεις, εμπειρίες και αλήθειες.
Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο σας. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης του βιβλίου σας;
Ο αναγνώστης θα διαβάσει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, με κάποια στοιχεία θρίλερ, προϊόν μυθοπλασίας, με εξαίρεση ένα και μόνο αληθινό περιστατικό. Σε μια φαινομενικά ήσυχη πόλη, συμβαίνει μια αναπάντεχη και άγρια δολοφονία, που ταράζει τους κατοίκους και τους γεμίζει καχυποψία και αμφιβολίες. Μέσα από μυστικά που βγαίνουν στο φως και άλλα που μένουν καλά κρυμμένα, το βιβλίο καλεί τον αναγνώστη να ανακαλύψει την αλήθεια, αγγίζοντας παράλληλα διάφορα θέματα της καθημερινότητας και των ανθρώπινων σχέσεων στην κοινωνία μας, χωρίς όμως να κρίνει ή να στοχοποιεί ανθρώπους, αλλά ούτε και να κατευθύνει, με οποιονδήποτε τρόπο, καταστάσεις. Θεωρώ πως πρόκειται για ένα βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα, χάρη στη γρήγορη πλοκή του και τις πολλές ανατροπές που διατηρούν ζωντανό το ενδιαφέρον.
Η θητεία σας στην ελληνική αστυνομία επηρεάζει την σκέψη σας;
Το ότι κάνω αυτό το επάγγελμα, είναι για εμένα μια πολυσύνθετη εμπειρία. Υπάρχουν στιγμές που με καταπιέζει ιδιαίτερα η φύση αυτού του ρόλου, που καλούμαι να εξυπηρετήσω κι άλλες που νιώθω ότι βρίσκομαι εκεί όπου πραγματικά ανήκω. Οι εμπειρίες όμως που έχω αποκομίσει, οι εικόνες στο μυαλό μου και οι ιστορίες που έχω να πω, ύστερα από 23 χρόνια υπηρεσίας στον δρόμο, σε άμεση σχέση με τον άνθρωπο, σαφώς και με έχουν επηρεάσει. Προσπαθώ να κρατώ ζωντανές τις ευχάριστες αναμνήσεις και να χρησιμοποιώ τις αρνητικές καταστάσεις, ως εργαλεία-μαθήματα για το μέλλον
Ο χρόνος και ο τόπος αποτελούν αφηρημένες έννοιες μέσα στο μυθιστόρημα σας. Όμως ζείτε και κινείστε στο Ρέθυμνο. Πόσο επηρεάζουν τη σκέψη σας ο χώρος και ο χρόνος που εσείς ζείτε;
Ως παιδί μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό της Χίου και έπειτα στο Γερακάρι Αμαρίου, ενώ την εφηβεία μου την πέρασα στο Ρέθυμνο. Κατά την ενήλικη ζωή μου έζησα και εργάστηκα στην Αθήνα και τα τελευταία 15 χρόνια επέλεξα να εγκατασταθώ μόνιμα στο Ρέθυμνο. Οι εμπειρίες μου λοιπόν και οι άνθρωποι που συνάντησα ποικίλουν, μεταξύ τόπων με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Τοποθετώντας την ιστορία μου σε μια μικρή και ήσυχη πόλη, η επιλογή της οποίας αφήνεται στη φαντασία του αναγνώστη, πιστεύω ότι τα γεγονότα αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα, σε σχέση με το αν διαδραματίζονταν σε μια μεγαλούπολη, όπου ο άγνωστος μεταξύ αγνώστων αδιαφορεί για τον διπλανό του. Ο χρόνος από την άλλη δεν ορίζεται συγκεκριμένα, καθώς δεν παίζει σπουδαίο ρόλο στην ιστορία. Αναφέρομαι αφηρημένα σε κάποια ανοιξιάτικη περίοδο, κάποιας κοινωνίας με σύγχρονα, αλλά και διαχρονικά προβλήματα. Το ενδιαφέρον μου εστιάζεται περισσότερο στην αλληλουχία των γεγονότων, στο πριν και στο μετά, που είναι και το βασικό εργαλείο αποκρυπτογράφησης της αλήθειας και κατανόησης της ιστορίας ως το τέλος της.
Ποια είναι τα βασικά ερεθίσματα που "καθοδηγούν" την πένα σας;
Ερέθισμα μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Ένας ήχος, μια κίνηση, μια λέξη, μια εικόνα, μια ολόκληρη εμπειρία. Εμπνέομαι πολύ από τέτοιου είδους ερεθίσματα και σε συνδυασμό με όσα με απασχολούν και με προβληματίζουν μέσα μου, κινητοποιείται μια δημιουργική διαδικασία στο μυαλό μου και κάπως έτσι, σιγά σιγά, χτίζεται από το πουθενά ένας ολόκληρος νέος κόσμος.
Εμπεριέχονται στο μυθιστόρημα σας κάποιοι κρυμμένοι κώδικες που μόνο οι επίμονοι αναγνώστες μπορούν να "αποκρυπτογραφήσουν" και πόση βαρύτητα δίδετε σε αυτό;
Δεν θεωρώ πως χρειάζεται να μπει κάποιος στη διαδικασία της αποκρυπτογράφησης. Άλλωστε η γραφή είναι λιτή και άμεση, χωρίς δύσκολες έννοιες. Όλες οι πληροφορίες δίδονται στον αναγνώστη απλόχερα, όταν χρειάζεται. Αυτό είναι και το μεγάλο μυστικό. Απαιτείται υπομονή και προσήλωση κατά την ανάγνωση, ώστε να μπορέσει ο αναγνώστης να ανακαλέσει την πληροφορία που του έχει δοθεί και να συνδυάσει τα γεγονότα.
Τι έχουμε να περιμένουμε στο εξής;
Στο εξής έχουμε να περιμένουμε πολλά. Έχω ήδη ξεκινήσει να γράφω το επόμενο μυθιστόρημα, στο συρτάρι του γραφείου μου υπάρχει ακόμα ένα μισοτελειωμένο και το μυαλό μου, ευτυχώς, δεν σταματάει ποτέ να κατεβάζει ιδέες.
