Ένα ταξίδι διαφορετικό… Ένα ταξίδι σαν παραμύθι…
Μια φορά κι έναν καιρό σ’ ένα μικρό σπιτάκι στο βουνό ζούσε μία γυναίκα, που έφτιαχνε τα πιο όμορφα παπλώματα που είχανε ποτέ υπάρξει. Πλήθος πλουσίων ανέβαιναν στο σπίτι της για να πάρουν ένα από τα μαγικά της παπλώματα. Η ίδια ευγενικά απαντούσε ότι δεν τα είχε για πούλημα. Και αργά το βράδυ τριγυρνούσε στα σκοτεινά στενά σοκάκια της πόλης και τα χάριζε σε άστεγους και σε όσους τα είχαν πραγματικά ανάγκη.
Στην ίδια πολιτεία ζούσε και ένας βασιλιάς, που το μόνο που ήθελε ήταν τα δώρα. Κανένα όμως δεν τον ικανοποιούσε, κανένα δεν του έφτανε, κανένα δεν τον έκανε ευτυχισμένο. Μόλις έμαθε για την παπλωματού απαίτησε να του δώσει ένα από τα παπλώματά της. Αλλά η παπλωματού του το αρνήθηκε ευγενικά και καλοσυνάτα. «Χάρισε όλα όσα έχεις μαζωμένα στο παλάτι σου και εγώ με το κάθε δώρο που θα αποχωρίζεσαι, θα μεγαλώνω κατά ένα περισσότερο κομμάτι το πάπλωμά σου».
Μάταια ο βασιλιάς προσπάθησε να την πείσει και να την κάνει να του δώσει ένα από τα παπλώματα της. Η απάντησή της ήταν πάντα ίδια. Ώσπου στο τέλος δέχτηκε τους όρους της. Ξεκίνησε με το πρώτο δώρο. Κι έπειτα το δεύτερο και το τρίτο και «κάτι σαν χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του». Η χαρά που έδινε στους άλλους μοιράζοντας τα υπάρχοντά του τον άλλαξε! Ταξίδεψε σ’ όλο τον κόσμο χαρίζοντας ό, τι είχε και δεν είχε. Κι όταν πια δεν του έμεινε τίποτα, η παπλωματού, όπως του είχε υποσχεθεί, του χάρισε ένα υπέροχο πάπλωμα Ο βασιλιάς ήταν ευτυχισμένος παρόλο που τα ρούχα του ήταν κουρελιασμένα. «Μα δεν είμαι φτωχός!» της είπε. «Μπορεί έτσι να δείχνουν τα ρούχα μου, αλλά η καρδιά μου είναι γεμάτη με τις πολύτιμες αναμνήσεις από τη χαρά που πρόσφερα στους άλλους. Ευτυχία έδινα και ευτυχία έχω πάρει. Νομίζω ότι τώρα είμαι ο πιο πλούσιος άνθρωπος στη γη».
«Το Δώρο της Παπλωματούς», Τζεφ Μπριμπό και Γκέιλ ντε Μάρκεν
Είναι η τρίτη χρονιά εφέτος που συμμετέχουμε στο πανελλήνιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Νοιάζομαι και Δρω». Ένα πρόγραμμα που μας έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε για τις έννοιες της αλληλεγγύης, της προσφοράς, του εθελοντισμού και του ενεργού πολίτη. Κάθε χρόνο οι δράσεις μας πολλές! Συλλογές τροφίμων για άπορες οικογένειες, ρούχων για τα προσφυγόπουλα, φάρμακα για τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας, χριστουγεννιάτικα παζάρια, επισκέψεις στο Γηροκομείο, ενημερώσεις από εθελοντές, επισκέψεις σε δομές, και τόσες άλλες! Οι εμπειρίες όμως και τα συναισθήματα που βιώσαμε στο πρόσφατο ταξίδι μας στην Αθήνα σίγουρα ξεχωρίζουν και θα μείνουν για πάντα χαραγμένα βαθιά μέσα μας.
Η επίσκεψη στον ΞΕΝΩΝΑ της ΕΛΠΙΔΑΣ – Συλλόγου φίλων παιδιών με καρκίνο ετοιμαζόταν καιρό. Σε στενή συνεργασία με τους εκεί εκπαιδευτικούς ετοιμάσαμε τη συνάντηση των παιδιών και τις δράσεις μας. Η ανυπομονησία μας μεγάλη και οι σκέψεις μας πολλές!
Η υποδοχή ήταν ιδιαίτερα εγκάρδια και ζεστή. Ενημερωθήκαμε από το διευθυντή του σχολείου κ. Νάνη για την ασθένεια του παιδικού καρκίνου, τη λειτουργία του Ξενώνα, τις υπέροχες δράσεις που διοργανώνει αλλά και την ανεκτίμητη στήριξη, οικονομική και ψυχολογική, που προσφέρει στα παιδιά και τις οικογένειές τους. Οι εκπαιδευτικοί Λίλλυ Γουργολίτσα, Χρυσή Ευθυμιοπούλου και Δημήτρης Μαλλιαρός μας μίλησαν για τη λειτουργία του σχολείου, για τα παιδιά και τον αγώνα τους να ξεπεράσουν την ασθένειά τους και να γυρίσουν στο σπίτι τους, αλλά και την ανυπομονησία τους να μας συναντήσουν.
Και να που ήρθε η ώρα να τα συναντήσουμε και να τους δείξουμε όσα με πολύ αγάπη είχαμε ετοιμάσει. Σε μια αίθουσα του σχολείου τους τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους παρακολούθησαν τη μικρή παράστασή μας· μια διαδραστική δραματοποίηση του παραμυθιού "το Δώρο της Παπλωματούς". Τα χαμόγελα όλων στο τέλος αλλά και το χειροκρότημα των μικρών θεατών ήταν για εμάς η μεγαλύτερη επιβράβευση.
Ακολούθησαν εικαστικές δημιουργίες σε μικρές ομάδες. Τα μικρότερα παιδιά με τις οδηγίες των μαθητών μας έφτιαξαν με χρώματα και σχέδια το δικό τους "πάπλωμα", ενώ τα μεγαλύτερα κατασκεύασαν καραβάκια αλληλεγγύης και origami λευκά περιστέρια μαζί με μηνύματα για αγάπη, φιλία, και σεβασμό. Σε όποια αίθουσα κι αν έμπαινες άκουγες χαρούμενα παιδιά να συζητάνε, να γελάνε, να δημιουργούν. Τα χαμόγελα περίσσευαν στα χείλη των γονιών και τα δικά μας.
Και ο χορός δεν άργησε να έρθει. Ανταποκρινόμενοι στην επιθυμία των μεγαλύτερων παιδιών τους μάθαμε να χορεύουν κρητικούς χορούς. Γρήγορα η μουσική μας παρέσυρε στους ρυθμούς της. Τα παιδιά ένωσαν τα χέρια σφιχτά. Στήριξαν το ένα το άλλο. Τα έντονα συναισθήματα μας συνεπήραν όλους. Κι όταν ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού κανείς δεν ήθελε αυτή η υπέροχη παρέα να χαλάσει. Τους δώσαμε δώρα και χαρά. Μας έδωσαν ένα πολύτιμο μάθημα ζωής.
Η δεύτερη επίσκεψη του ταξιδιού μας ήταν στο Κ.Ε.Α.Τ., το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών , στην Καλλιθέα. Είναι η δεύτερη φορά που τα δύο σχολεία συνεργάζονται. Πέρυσι τους υποδεχτήκαμε στο Ρέθυμνο στο πλαίσιο του 4ου Πανελληνίου Φεστιβάλ Σχολικού Ραδιοφώνου. Εφέτος, με ιδιαίτερο ενθουσιασμό και χαρά ξανασυναντηθήκαμε στην Αθήνα στο πλαίσιο του προγράμματος «Νοιάζομαι και Δρω», στο οποίο συμμετέχει και το Κ.Ε.Α.Τ. Η οικειότητα και η ζεστασιά ήταν έκδηλες από την πρώτη στιγμή. Οι δράσεις πολλές...
Τα παιδιά γνωρίστηκαν μεταξύ τους με παιχνίδια γνωριμίας. Με μια μπάλα του goalball να κυλά και να κουδουνίζει ανάμεσά μας μάθαμε τα ονόματα, τα ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες των παιδιών από τη συμμετοχή τους στο «Νοιάζομαι και Δρω» και στο European School Radio. Ακολούθησε συνέντευξη που ετοιμάσαμε με σκοπό να τους γνωρίσουμε καλύτερα. Πως είναι η καθημερινότητά τους; Πως εκπαιδεύονται για τις καθημερινές τους δεξιότητες; Πως επιλέγουν τα ρούχα τους; Μπορούν να περιγράψουν την εξωτερική εμφάνιση τους; Πως αντιμετωπίζουν τυχόν αρνητικά σχόλια; Ποια είναι τα σχέδια τους για το μέλλον; Και το κυριότερο… έχουν facebook και instagram;
Η πρώτη ώρα της συνάντησής μας έκλεισε με τα παιδιά να τραγουδούν όλα μαζί το «Ποδήλατο». Μια στιγμή ιδιαίτερα συγκινητική καθώς οι υπέροχες φωνές τους και η μελωδία της κιθάρας γέμισαν την αίθουσα. «Τα ποδήλατά μας όπως τα όνειρα μας ξέρουν απ’ ανηφοριές…»
Στο δεύτερο μέρος, ενημερωθήκαμε από την υπεύθυνη Προσανατολισμού - Κινητικότητας και Δεξιοτήτων καθημερινής διαβίωσης κα Γεωργία Κιριτσοπούλου για τη σημασία της προσβασιμότητας για τα άτομα με προβλήματα όρασης αλλά και τη σωστή κοινωνική και κυκλοφοριακή συμπεριφορά. Ακολούθησε μια βόλτα στη γειτονιά με τα παιδιά μας να είναι οδηγοί των παιδιών του Κ.Ε.Α.Τ. Σε μικρές ομάδες καταγράψαμε τα προβλήματα/εμπόδια στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Ενημερώσαμε τους οδηγούς και τους καταστηματάρχες για τη σωστή κοινωνική και κυκλοφοριακή συμπεριφορά αφήνοντας τους και ενημερωτικά φυλλάδια. Στη μικρή αυτή βόλτα συνειδητοποιήσαμε τη μεγάλη σημασία της προσβασιμότητας για τα άτομα με μειωμένη όραση, την επικινδυνότητα κάποιων κακών πρακτικών, αλλά και τη μεγάλη αδιαφορία και άγνοια του κόσμου. Μας δόθηκε βέβαια και η ευκαιρία να μιλήσουμε μεταξύ μας, να χαλαρώσουμε, να γνωριστούμε καλύτερα και να φτιάξουμε την «ηλεκτρονική» μας ομάδα για να επικοινωνούμε.
Στο τελευταίο μέρος της επίσκεψής μας είχαμε τη χαρά να μάθουμε goalball! Η κα Αγγελίνα Χρυσαργύρη, καθηγήτρια Ειδικής Φυσικής Αγωγής, με υπομονή και ιδιαίτερο ενθουσιασμό μας έμαθε τα μυστικά αυτού του υπέροχου παραολυμπιακού αθλήματος. Και, βέβαια, δεν χάσαμε την ευκαιρία να το δοκιμάσουμε!!! Τέλος, ενημερωθήκαμε από την κα Ελισάβετ Μουτζουρογεώργου για τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών από τα άτομα με μειωμένη όραση.
Την ώρα του αποχαιρετισμού τα παιδιά αντάλλαξαν δώρα. Δεχτήκαμε υπέροχους σελιδοδείκτες με τα ονόματα μας στη γραφή Μπράιγ και προσφέραμε αναμνηστικά καπελάκια. Ανταλλάξαμε αγκαλιές, χαμόγελα και έντονα συναισθήματα. Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για μια τρίτη φορά.
Η τρίτη δράση αυτού του ξεχωριστού ταξιδιού ήταν η συμμετοχή μας στο NO FINISH LINE, το μεγαλύτερο φιλανθρωπικό υπερμαραθώνιο αγώνα δρόμου, στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Ένας φιλανθρωπικός αγώνας 90 συνεχόμενων ωρών, όπου οι συμμετέχοντες τρέχουν ή περπατάνε για να στηρίξουν το έργο της ένωσης παιδικών ιδρυμάτων "Μαζί για το Παιδί". Ένας αγώνας χωρίς χρονικό και χιλιομετρικό περιορισμό, του οποίου τα χιλιόμετρα μετατρέπονται σε χρήματα. Την οργανωτική ευθύνη είχαν το No Finish Line International, σε συνεργασία με το Σύλλογο «Ερμής 1877» και με τη συνδρομή πολλών άλλων χορηγών. Σ' ένα μαγευτικό περιβάλλον, με δεκάδες εθελοντές δρομείς κάθε ηλικίας δίπλα τους, τα παιδιά διένυσαν με ενθουσιασμό και πείσμα πάνω από 40 χιλιόμετρα! Κάποια έκαναν βόλτα, ενώ άλλα έτρεξαν 6 και 7 χιλιόμετρα. Όλοι όμως νιώσαμε τη χαρά της προσφοράς και της αλληλεγγύης.
Θα θέλαμε από καρδιάς να ευχαριστήσουμε τη διευθύντρια του Ξενώνα Ελπίδα κα Άννα Παναγοπούλου και το διοικητή του Κ.Ε.Α.Τ. κ. Μενέλαο Τσαούση που μας δέχτηκαν με τόση χαρά και αγάπη, καθώς και τους εκπαιδευτικούς των δύο δομών για την εξαίρετη συνεργασία. Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά που τόσο αβίαστα ένωσαν τα χέρια τους και τις φωνές τους και κατάφεραν να μας συγκινήσουν και να μας δώσουν πραγματικά μαθήματα ζωής. Περάσαμε υπέροχες στιγμές που θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας.
Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Ι.ΙΕΚ Grand, και ιδιαίτερα στην κα Οικονομάκη-Κορνελάκη Κατερίνα, και στο Βιβλιοπωλείο Αφοι Κλαψινάκη που με μεγάλη προθυμία και ευαισθησία πρόσφεραν δώρα για τα παιδιά του ξενώνα και του Κ.Ε.Α.Τ. Ευχαριστούμε και τον Δήμο Ρεθύμνου, και προσωπικά τον Δήμαρχο κ. Γιώργο Μαρινάκη, για τα δώρα που με χαρά μας παραχώρησε για τους υπεύθυνους και συνεργάτες εκπαιδευτικούς των δύο δομών.
Πίσω στο Ρέθυμνο, τα λόγια του βασιλιά του παραμυθιού έρχονται ξανά και ξανά στη θύμησή μας. Το ίδιο και το ταξίδι μας…
« …η καρδιά μου είναι γεμάτη με τις πολύτιμες αναμνήσεις από τη χαρά που πρόσφερα στους άλλους. Ευτυχία έδινα και ευτυχία έχω πάρει. Νομίζω ότι τώρα είμαι ο πιο πλούσιος άνθρωπος στη γη!»
Οι υπεύθυνες εκπαιδευτικοί του Πειραματικού Γυμνασίου Π.Κ.
Ιγνατία Κωφοπούλου και Μαίρη Γουργολίτσα
