Η φετινή παγκόσμια ημέρα του νοσηλευτή συμπίπτει με μια πρωτοφανή υγειονομική κρίση λόγω της πανδημίας από τον ιό SARS-CoV-2. Αυτή η νέα διασυνοριακή απειλή για τη Δημόσια Υγεία και την Κοινωνία, ανέδειξε την ανεκτίμητη αξία των Δημόσιων Συστημάτων Υγείας και των ανθρώπων τους. Η συμβολή των γιατρών και των νοσηλευτών στη μάχη κατά της λοίμωξης covid 19 έχει καθολική αναγνώριση. Ειδικά στη χώρα μας που έχουμε αποφύγει μέχρι στιγμής μια υγειονομική τραγωδία όπως αυτή που ζουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το πλειοψηφικό κοινωνικό αίτημα είναι να αποτελέσει η πανδημία την ευκαιρία για μια μεγάλη επένδυση στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, που θα το ενισχύσει σε μόνιμη και σταθερή βάση με το αναγκαίο ανθρώπινο δυναμικό, με τις απαραίτητες υποδομές και εξοπλισμό , διευρύνοντας την πολιτική της καθολικής κάλυψης υγείας που έχει υλοποιηθεί με το ν.4368/2016 για την πρόσβαση των ανασφάλιστων.
Ταυτόχρονα όμως, είναι η ώρα για την επίλυση προβλημάτων θεσμικού χαρακτήρα που σχετίζονται με το ιατρικό , νοσηλευτικό και υγειονομικό προσωπικό του ΕΣΥ , οι οποίες δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστούν την προηγούμενη περίοδο των μνημονιακών περιορισμών και των μέτρων λιτότητας. Μια τέτοια εκκρεμότητα που αφορά τους νοσηλευτές είναι η θεσμοθέτηση ενιαίου κλάδου νοσηλευτών ΕΣΥ με διακριτές κατηγορίες ανάλογα με το επίπεδο εκπαίδευσης (ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ), με ενιαίο πλαίσιο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στη Νοσηλευτική, νέες νοσηλευτικές ειδικότητες-εξειδικεύσεις και δυνατότητα επιστημονικής αναβάθμισης των νοσηλευτών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η πρόθεση της κυβέρνησης να νομοθετήσει τη δημιουργία κλάδου νοσηλευτών χωρίς τη συμμετοχή των ΔΕ που είναι περίπου το 50% του συνόλου, αποδεικνύει περίτρανα ότι αγνοείται η πραγματικότητα στα νοσοκομεία όλης της χώρας και ότι θα διαιωνίζεται ο σημερινός κατακερματισμός της νοσηλευτικής υπηρεσίας που δεν αντιστοιχεί στις σύγχρονες απαιτήσεις αναβαθμισμένης νοσηλευτικής φροντίδας των ασθενών.
Η ρύθμιση επίσης για τον ενιαίο νοσηλευτικό κλάδο πρέπει να συνοδευτεί με τη θεσμοθέτηση ειδικού μισθολογίου για το νοσηλευτικό-υγειονομικό προσωπικό του ΕΣΥ και την ένταξη του στα ΒΑΕ, ως έμπρακτη αναγνώριση από την Πολιτεία του ρόλου και της προσφοράς των ανθρώπων της «πρώτης γραμμής». Η πιο σημαντική όμως κίνηση βελτίωσης των εργασιακών συνθηκών του νοσηλευτικού προσωπικού, θα είναι η δρομολόγηση αντίστοιχων μόνιμων προσλήψεων για την κάλυψη με σταθερό τρόπο όλων των αναγκών που σήμερα καλύπτονται προσωρινά με συμβασιούχους (επικουρικό προσωπικό και πρόγραμμα ΟΑΕΔ). Χωρίς αυτές τις παρεμβάσεις ζωτικής σημασίας για την καθημερινότητα των δημόσιων δομών, το αξιοπρεπές μέλλον της νοσηλευτικής στη χώρα μας και η σύγκλιση με τους μέσους όρους της Ευρώπης στον αριθμό νοσηλευτών/ 1000 κατοίκους θα είναι στον αέρα, ενώ οι επετειακές αναφορές και τα καλά λόγια για τους νοσηλευτές θα μείνουν κενό γράμμα.
