ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ
Τον «κώδωνα του κινδύνου» κρούει ο επιστημονικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης κ. Νίκος Μιχελάκης σχετικά με τα προβλεπόμενα στην νέα ΚΑΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορούν στην παραγωγή ελαιολάδου. Έχοντας την απαιτούμενη πείρα και μελετώντας τα όσα σχεδιάζονται για τα επόμενα χρόνια, διαπιστώνει δεδομένα που μάλλον οδηγούν σε καταστροφή την ελαιοκαλλιέργεια στην Ελλάδα. Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια περίοδο δύσκολη για τους παραγωγούς του νησιού μας, που από την μια προσπαθούν να ξεπεράσουν το προπέρσινο σοκ της μη παραγωγής λαδιού και από την άλλη βιώνουν τα αποτελέσματα της ΚΥΑ περί επιδοτήσεων που του πλήττει οικονομικά.
Ο κ. Μιχελάκης υποστηρίζει πως όσοι παραγωγοί έχουν λιγότερα από δέκα στρέμματα καλλιεργειών ελιάς, θα βρεθούν εκτός επιδοτήσεων από την νέα ΚΑΠ, μελετώντας την οποία διαπιστώνει σωρεία προβλημάτων που θα προκαλέσουν σοκ στους παραγωγούς. Την ίδια ώρα εκφράζει την απορία τους για την αδράνεια που διαπιστώνεται από τους ίδιους τους αγρότες και τους αγροτικούς συνεταιρισμούς για το κρίσιμο αυτό θέμα, το οποίο όχι μόνο δεν έχει αναδειχθεί αλλά αντιμετωπίζεται με αδιαφορία από τους άμεσα ενδιαφερόμενους.
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΝΕΑ ΚΑΠ
«Οι υψηλοί περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί στόχοι που περιέχονται στα κείμενα διαβούλευσης που δημοσιεύει το ΥπΑΑΤ για την νέα ΚΑΠ, φαίνεται ότι μάλλον αποτελούν «έπεα πτερόεντα» για πολλούς σημαντικούς αγροτικούς τομείς μεταξύ των οποίων και η ελαιοκαλλιέργεια» λέει ο κ. Μιχελάκης και συνεχίζει «Αυτό προκύπτει από την σύγκριση όσων αναφέρονται στο στρατηγικό σχέδιο διαβούλευσης που έχει δημοσιευτεί με όσα ανακοινώνεται από το ΥπΑΑΤ στις τοπικές ημερίδες «διαβούλευσης», αλλά και όσα διαπιστώνονται με την καταβολή των φετινών επιδοτήσεων.»
Εξηγώντας την θέση του, είπε τα εξής: «Κανείς δεν μπορεί βέβαια να είναι αντίθετος με τους στόχους που περιλαμβάνονται στο σχέδιο διαβούλευσης για δίκαιο εισόδημα των γεωργών, αύξηση της ανταγωνιστικότητας, αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, προστασία του περιβάλλοντος, διατήρηση τοπίων και βιοποικιλότητας, ανανέωση γενεών, τόνωση αγροτικών περιοχών, προστασία της υγείας και της ποιότητας των τροφίμων. Όμως οι εξαγγελλόμενες επιλογές του ΥπΑΑΤ και τα μέτρα που προτείνει για την επίτευξη των στόχων αυτών, αλλά και οι μειώσεις και πλήρεις περικοπές που είδαν ιδιαίτερα οι ελαιοπαραγωγοί κατά τις πρόσφατες πληρωμές των ενισχύσεων, αβίαστα αποδεικνύουν πλήρη διάσταση στόχων και πράξης!»
Συγκεκριμένα τόνισε, ότι γίνεται μεγάλη αδικία για τους ελαιοπαραγωγούς και ανέλυσε ως εξής: «Ο στόχος για δίκαιο εισόδημα των γεωργών σαφώς φαίνεται να αποτελεί μάλλον ειρωνεία, παρά πραγματική πρόθεση. Και αυτό γιατί με τα όσα σχεδιάζονται οι ενισχύσεις των μικρών ιδιοκτητών με συνεχείς περικοπές γίνονται συνεχώς χαμηλότερες και τελικά ολισθαίνουν κάτω από το όριο των 250€, οπότε περικόπτονται τελείως! .
Η αδικία αυτή, φαίνεται κραυγαλέα στην περίπτωση των ελαιοπαραγωγών, την πολυπληθέστερη κατηγορία αγροτών της χώρας, οι οποίοι ενώ αποτελούν το 38,5% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων της χώρας, με την νέα ΚΑΠ θα απολαμβάνουν μόνο το 19,7% του συνόλου των άμεσων ενισχύσεων της νέας ΚΑΠ»
Ο ίδιος τόνισε, ότι «Από την άλλη πλευρά, οι στόχοι για περιβάλλον, κλιματική αλλαγή, βιοποικιλότητα κ.α., τελικά φαίνεται να αποτελούν μάλλον ρητορικές κορώνες και όχι πραγματικές προθέσεις. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του ΥπΑΑΤ επιδιώκονται με ατελέσφορα μέτρα και κυρώσεις στις αροτραίες και τους βοσκοτόπους, ενώ συγχρόνως αγνοούνται τελείως στις δενδρώδεις και ιδίως την ελαιοκαλλιέργεια. Και αυτό παρά το ότι όλοι, εκτός ίσως από τους τεχνοκράτες που σχεδιάζουν την ΚΑΠ, ασφαλώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι αειθαλείς ελαιώνες αποτελούν τον μοναδικό και μόνιμο φυσικό απορροφητήρα CO2 στον αγροτικό τομέα και συνεπώς σίγουρο συντελεστή της κλιματικής σταθερότητας.»
Ο κ. Νίκος Μιχελάκης, υποστηρίζει, ότι «Το υψηλότερο κόστος καλλιέργειας και η χαμηλή παραγωγικότητα των παραδοσιακών δύσβατων ελαιώνων, όπως αποδεικνύεται με αδιάσειστα στοιχεία, οδηγεί σε συνεχή εγκατάλειψη και ακαλλιέργεια τους, Έτσι, καταλαμβάνονται από ζιζάνια που αποτελούν προσάναμμα για καταστροφικές πυρκαγιές με οδυνηρές συνέπειες στο περιβάλλον, το κλίμα και την διάβρωση του εδάφους! Ωστόσο, οι παραδοσιακοί ελαιώνες αποκλείονται σχεδόν όλοι από τις ενισχύσεις των «οικολογικών σχημάτων» αφού οι πλείστοι βρίσκονται σε επικλινή εδάφη για τα όποια το στρατηγικό σχέδιο του ΥπΑΑΤ προβλέπει ότι εξαιρούνται από τις ενισχύσεις των οικολογικών σχημάτων γιατί σε αυτά η φυτοκάλυψη είναι υποχρεωτική! Φαεινές ιδέες με τις οποίες σίγουρα θα αναχαιτιστεί η κλιματική αλλαγή!»
ΕΚΤΟΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΩΝ ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΟΙ;
Ο κ. Μιχελάκης, υποστηρίζει πως με τα προβλεπόμενα στην νέα ΚΑΠ οι κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς επιδοτήσεις οι μισοί ελαιοπαραγωγοί. Συγκεκριμένα τονίζει, ότι, «Σύμφωνα με δημοσιεύματα που επικαλούνται ασφαλείς πηγές του ΥπΑΑΤ, οι ελαιοπαραγωγοί με εκτάσεις μικρότερες από 9 στρ. δεν θα δικαιούνται ούτε την περίφημη αναδιανεμητική πριμοδότηση, της οποίας ο μέσος όρος διαμορφώνεται σε 15,7 ευρώ/στρ.
Έτσι, οι ελαιοπαραγωγοί αυτοί θα δικαιούνται μόνο την βασική ενίσχυση η οποία, για την Αγρονομική Περιφέρεια «Δενδρώδεις» στην οποία υπάγονται, καθορίζεται σε 28,5 €/στρ. και για συγκεντρώσουν τα 250€, θα πρέπει να έχουν τουλάχιστο 9 στρ.!
Συμπερασματικά, οι ελαιοπαραγωγοί που έχουν κάτω από 10 στρέμματα ελαιώνες, τελικά θα τεθούν εκτός επιδοτήσεων! Επομένως, στην Κρήτη, ειδικά, όπου η μέση έκταση ελαιώνων ανά παραγωγό, είναι μόλις 11 στρ., το ποσοστό όσων θα τεθούν εκτός επιδοτήσεων, σίγουρα θα υπερβαίνει το 50%.»
ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑ
Απέναντι σε όσα υποστηρίζει ο επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ κ. Νίκος Μιχελάκης δεν έχουν εγερθεί αντιρρήσεις. Ωστόσο, την ίδια ώρα δεν διαπιστώνεται η παραμικρή αντίδραση από τους ίδιους τους ελαιοπαραγωγούς ή τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς που τους εκπροσωπούν.
Ο ίδιος κάνει λόγο για «Ανεξήγητη αδράνεια» και «έλλειψη διεκδικητικότητας» των Ελαιοπαραγωγών, για όλα όσα σε βάρος τους σχεδιάζονται με την νέα ΚΑΠ.
Ο ΣΕΔΗΚ στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ και των στρατηγικών «από το χωράφι στο τραπέζι» και «βιοποικιλότητα», με υπόμνημα του έχει εισηγηθεί η χώρα μας να χαράξει μια θαρραλέα «ελληνική ελαιοκομική στρατηγική», όπως ήδη κάνει η Ιταλία και η Ισπανία, η οποία να περιλαμβάνει τουλάχιστο τα εξής:
1.Ένταξη της Ελαιοκαλλιέργειας σε χωριστή ειδική «αγρονομική περιφέρεια». Οι ελαιώνες έχουν φυτικό κεφάλαιο πολλαπλάσιας αξίας τους εδάφους και δεν μπορούν να συγκρίνονται με άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες, ασκεπείς εκτάσεις, η βοσκότοπους!
2.Οι παραδοσιακοί δύσβατοι ελαιώνες έχουν υψηλή περιβαλλοντική αξία και πρέπει να προστατευτούν και υποστηριχτούν με ένταξη τους στις συνδεδεμένες ενισχύσεις η στα βιολογικά συστήματα που προβλέπει η ΚΑΠ.
3.Οι μικροί ελαιοπαραγωγοί να υπαχθούν στα μέτρα των ενισχύσεων των 1.250€, που συζητήθηκαν για μικρούς παραγωγούς στην ΕΕ.
