Πολλές φορές η κοινωνία του Ρεθύμνου συμπεράνει διερευνώντας φαινόμενα που ταλανίζουν και το Νομό μας, την ανάγκη ενίσχυσης των εκπαιδευτικών δομών, ιδιαίτερα αυτών που αφορούν την ειδική αγωγή, την ένταξη αλλά και όσων χαρακτηρίζονται, με πραγματικούς όρους, δυσπρόσιτα. Και η πραγματικότητα είναι ότι οι εκπαιδευτικές δομές, ιδιαίτερα οι προαναφερθείσες, είναι η πραγματική πηγή της λύσης σε κάθε μεγάλο κοινωνικό ζήτημα.
Η μόνη που δε συμμερίζεται την άποψη αυτή, είναι προφανώς, σύμφωνα με τα πεπραγμένα της, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι υπηρεσιακοί και μη παράγοντες στο Ρέθυμνο που λειτουργούν ως το μακρύ χέρι της στην τοπική κοινωνία προκειμένου να επιτευχθεί το ελάχιστο κράτος των αρίστων – που στην πορεία του χρόνου μεταφράστηκε «κολλητών», των καλών γειτονιών της Αθήνας και των «φυσικών ανισοτήτων» όπως τόνισε από την αρχή της διακυβέρνησης του, ο σύντομα ελπίζω απερχόμενος, πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Ρέθυμνο, που επέλεξε να δείξει πίστη στην κυβέρνηση κι όχι στην τοπική κοινωνία, αρνείται, να προχωρήσει στη μονιμοποίηση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής που διορίστηκαν τελικά το 2020 σύμφωνα με το Νόμο 4589 του Ιανουαρίου του 2019 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Σε αντίθεση μέλλαε διευθύνσεις της χώρας, παρατυπεί εν γνώσει της, στην προσπάθεια και η ίδια να συμβάλει σε ένα καθεστώς ομηρίας των εκπαιδευτικών που προφανώς τους καθιστά ευάλωτους σε κυβερνητικές πιέσεις για περιορισμό της ειδικής εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Στο πλαίσιο αυτό του περιορισμού και των κυβερνητικών πιέσεων που μεταφέρει πρόθυμα η τοπική δευτεροβάθμια διεύθυνση, υπάγεται και η τακτική της για τροποποιήσεις των αρχικών τοποθετήσεων εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής (αρ. απόφασης 26/10-10-2022) παρόλο που συμπληρώνουν πλήρες ωράριο στα σχολεία τους. Αντί να ζητά επιπλέον προσλήψεις καθηγητών ειδικής αγωγής, προσπαθεί να μπαλώσει τα κενά με καθηγητές μπαλαντέρ που καλούνται να μοιράζονται σε σχολεία απόστασης δεκάδων χιλιομέτρων που μόνο η διασταλτική οπτική της βλέπει πιθανόν ως συστεγαζόμενα. Τακτική που ναι μεν την κάνει το ¨καλό παιδί¨ του Μαξίμου, λειτουργεί όμως σε βάρος των μικρών μαθητών ιδιαίτερα σε δυσπρόσιτες περιοχές με αυξημένες ανάγκες.
Ο μόνος περιορισμός που δε βάζει η κυβέρνηση βέβαια είναι στην «κομματοκρατία». Παρόλα τα δεκάδες αιτήματα για νέα τμήματα ένταξης στο Ρέθυμνο και την Κρήτη, κανένα (!) δεν έγινε δεκτό σύμφωνα με την από 21/10/2022 Υπουργική Απόφαση της Υφυπουργού ΠΑΙΘ του κ. Μητσοτάκη κας Ζ. Μακρή. Συστάθηκαν όμως 5 νέα τμήματα ένταξης στη Μαγνησία, στην εκλογική Περιφέρεια της ίδιας της Υπουργού. Και φυσικά καλώς, γιατί κι εκεί οι μαθητές μας τα έχουν ανάγκη, και γιατί κανείς μας δεν πρέπει να πέφτει στην κυβερνητική παγίδα του κοινωνικού αυτοματισμού αλλά πραγματικά θα άξιζε να τεκμηριωθεί γιατί δημιουργήθηκαν μόνο 40 τμήματα στη χώρα κι όχι όσα πραγματικά έχουν ανάγκη τα σχολεία, κι όχι κανένα σε ολόκληρη την Κρήτη.
Στο Ρέθυμνο, στα παιδιά μας, δεν αρμόζουν οι αποκλεισμοί και η απαξίωση που προωθεί η κυβερνητική πολιτική, ιδιαίτερα στην Παιδεία και τον Πολιτισμό. Ένα σχολείο για όλους, με ισχυρό το ρόλο των εκπαιδευτικών, με επάρκεια σε επιστήμονες, με ψυχολόγους κοινωνικούς λειτουργούς, με μαθητοκεντρική νομοθεσία και διευθύνσεις που θα υπηρετούν τον τοπικό μαθητικό πληθυσμό, είναι εφικτό και θα είναι στις προτεραιότητες της επόμενης προοδευτικής διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία.
