Με αφορμή τον πρόσφατο μεγάλο διπλό σεισμό σε Τουρκία και Συρία άρχισε μια κουβέντα σε σχέση με τη στατικότητα των κτιρίων στη χώρα μας, ειδικά των σχολικών μονάδων που στεγάζουν νέες, παιδικές ψυχές. Και κρατήσαμε τη δήλωση του κ. Λέκκα ο ποίος ανέφερε ότι «μέσα από ένα πρόγραμμα που έχουμε ξεκινήσει με το υπουργείο Παιδείας και Πολιτικής Προστασίας, θα ακτινογραφήσουμε όλα τα σχολεία της χώρας».
Όπως σημείωσε, μιλώντας στο Mega «το κάθε σχολείο θα έχει την ταυτότητα του, το σχέδιο του και θα κάνει ασκήσεις, ώστε όταν εκδηλωθεί μία σεισμική δραστηριότητα να υπάρχει ετοιμότητα».
Για την Τουρκία σημείωσε πως «υπάρχουν δεκάδες βίντεο που μπορούμε να μελετήσουμε επιστημονικά, για να δούμε σε πραγματικό χρόνο τι έγινε. Έχουμε πάρει χιλιάδες εικόνες με καταρρεύσεις κτιρίων» είπε και πρόσθεσε πως «μαζί με τον κ. Καρύδη που συνόδευε τη αποστολή έχουμε πλήρη εικόνα της τυπολογίας των ζημιών στις κατασκευές».
Ωραία τα μεγάλα λόγια που γίνονται με αφορμή τους καταστροφικούς σεισμούς, σχετικά κοντά μας. Κι επειδή ο φόβος είναι ένα απολύτως φυσιολογικό συναίσθημα, είναι λογικό να μπαίνουν τέτοιοι προβληματισμοί. Αρκεί όμως να μη μένουν εκεί.
Αρκεί να κάνουν και το επόμενο βήμα και να προχωρούν σε πράξεις. Από αυτά έχουμε ανάγκη, από τα έργα και όχι από τις δηλώσεις. Από αυτές έχουμε και με το παραπάνω.
Θα το έχετε προσέξει, καθώς μπήκαμε ήδη σε προεκλογική περίοδο και ας μην έχει οριστεί τυπικά η ημερομηνία των εκλογών. Ξαφνικά οι ηγέτες των μεγάλων πολιτικών σχηματισμών θα μας «αγαπήσουν» πολύ, θα σκύψουν πάνω για τις ανάγκες της κάλπη, θα «δουν» τα προβλήματα και θα υποσχεθούν λύσεις, άμεσες και καθαρές.
Μην τους πιστεύεται. Τα ίδια κάνουν κάθε φορά. Παίρνουν την ψήφο, όσων ακόμα τους εμπιστεύονται και «δεν σε είδα, δεν σε ξέρω», μετά…
Δηλώσεις κάτω από τη σκόνη της πολιτικής, χωρίς καμιά αξία. Και η ίδια η ιστορία το έχει δείξει, διαχρονικά, αυτό. Ο σημερινός σεισμός ως πρόβλημα, αύριο θα ξεχαστεί. Αλίμονο μόνο σε εκείνους τους ανθρώπους που ζουν στο πετσί τους τις επιπτώσεις του.
Θα βγουν μπροστά, άλλα πιο σοβαρά ζητήματα. Κι αν δεν βγουν από μόνα τους, για κάτι τέτοιες ώρες συντηρούν τους μηχανισμούς των ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων που ξέρουν καλά και είναι εκπαιδευμένοι για να δημιουργούν θέματα που θα αποπροσανατολίζουν τους ανθρώπους από τα πραγματικά τους προβλήματα.
Διότι ξέρουν καλά πως η πείνα, η ανομία και η συντήρηση πάση θησεία της ύπαρξης κοινωνικών τάξεων. θα είναι πάντα εδώ κι εκείνοι μπορούν να επωφελούνται τα μέγιστα από τους «πάντα ευκολόπιστους και πάντα προδομένους» που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου ο οποίος αρνείται να ερευνήσει, να μάθει και να κρατήσει μια σταθερή στάση απέναντι σε πράγματα και καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, θέλουν να περνά ο καιρός με κάποια φιλοδωρήματα που απλά «χρυσώνουν» προσωρινά το χάπι της… ευτυχίας, για να είναι σε θέση να τους εκμεταλλεύονται.
Το ερώτημα για έναν άνθρωπο που έχει μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια, είναι για πόσο θα επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Και τι κάνουν για να σταματήσουν να πέφτουν θύματα της μοιρολατρίας τους; Καιρός να θέσουμε όλα αυτά στο εαυτό μας για προβληματισμό και να πάρουμε θέση.
Επιβάλλεται για νοήμονα πλάσματα, όπως είμαστε οι άνθρωποι. Είναι υποχρέωση μας να το αντιληφθούμε αυτό όσο πιο γρήγορα γίνεται. Εκτός κι αν θέλουμε να είμαστε τα «αιώνια» θύματα κάποιων καπάτσων και μας αρέσει να μας χειραγωγούν κατά το συμφέρουν τους. Θέλουμε; Μην περιμένουμε από κάποιον άλλον να μας δώσει αυτή την απάντηση. Εμείς πρέπει να απαντήσουμε με ειλικρίνεια και ευθύτητα στον εαυτό μας. Όσο είναι καιρός.
