Αρέσει στους ανθρώπους να δίνουν έμφαση στις δημοσκοπήσεις για τις εκλογές. Θέλουν, αδημονούν, βιάζονται να ξέρουν ποιος θα εκλεγεί. Κι έτσι τα ΜΜΕ παραγγέλλουν τέτοιες έρευνες, για να τις προβάλλουν. Αδυνατώ βέβαια να καταλάβω σε τι εξυπηρετούν ή μάλλον υποψιάζομαι. Στόχος είναι οι αναποφάσιστοι που θέλουν να είναι πάντα με τον νικητή των εκλογών.
Επέλεξα να γράψω αυτό το κομμάτι, που θα διαβαστεί λίγο πριν ή την ημέρα που οι ψηφοφόροι θα πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν. Επομένως σε τίποτα δεν μπορεί να επηρεάσει τους ψηφοφόρους. Δεν είναι άλλωστε στις προθέσεις μου κάτι τέτοιο. Ο καθένας έχει τις απόψεις τους για τις εκλογές και η στήλη δεν έχει ως στόχο τίποτε άλλο, πέρα από το να πει τη γνώμη της.
Αφορμή στάθηκε η κουβέντα που άνοιξε για τους δημοσκόπους στις εκλογές της Τουρκίας την περασμένη Κυριακή. Κι αυτό γιατί έδιναν την πρωτιά στον Κιλιντσάρογλου, ηγέτη της αντιπολίτευσης κάτι που δεν επιβεβαίωσαν οι κάλπες όταν άνοιξαν. Του έδιναν μάλιστα μια διαφορά πέντε ποσοστιαίες μονάδες από την Ερντογάν.
Τα ίδια συμβαίνουν κι εδώ. Υπάρχουν μάλιστα καταγραμμένες δηλώσεις πολιτικών που λένε ότι πολλοί δημοσκόποι «θα σκίσουν τα χαρτιά των προβλέψεων τους, το βράδυ των εκλογών». Μένει να το δούμε. Ο χρόνος προς αυτή την κατεύθυνση, είναι ήδη πολύ περιορισμένος.
Το εκπληκτικό είναι ότι οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των εταιρειών που διενεργούν δημοσκοπήσεις, είναι επιφυλακτικοί, καθώς συναντούν ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών που αρνούνται να απαντήσουν στις τηλεφωνικές τους κλήσεις και να συμμετάσχουν στην έρευνα. Μόνο δύο στους δέκα απαντούν, λένε.
Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν με φανερές και κρυφές δημοσκοπήσεις, όσο τα χρονικά περιθώρια το επιτρέπουν, να το κάνουν. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τονίζουν ότι αυτές οι εκλογές είναι «βουβές». Και τι αξία, ιδιαίτερη, μπορεί να έχει κάτι τέτοιο; Μένει να φανεί, επειδή επιδέχεται πολλές ερμηνείες.
Οφείλουμε όμως να ξεκαθαρίσουμε πως αν ασχοληθήκαμε σήμερα με αυτές τις εταιρείες είναι γιατί έχουμε την αίσθηση ότι λειτουργούν ως μηχανισμοί χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας επιστημονικά εργαλεία για να πετύχουν το στόχο τους. Κι αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο στις μέρες μας.
Θα εκτιμηθεί ως ένα ακόμα μέσο επηρεασμού της κοινής γνώμης στην κάλπη και ενδεχομένως δοκιμάζεται σε σημείο κατάρρευσης, όλη λογική που οικοδομείται περί δήθεν ελεύθερης έκφρασης του ψηφοφόρου σ’ ένα περιβάλλον δημοκρατίας.
Προβληματισμοί που θα πάρουν απαντήσεις με το άνοιγμα της κάλπης το βράδυ της Κυριακής. Στο κατόπι περιμένουν αναλυτές του τίποτα που για να δικαιολογήσουν το μισθό τους, θα πιάσουν «στασίδι» και θα προσπαθούν να υπερασπιστούν τις απόψεις τους.
Όλα αυτά μας είναι παντελώς αδιάφορα. Και στις κορώνες τους περί συνυπευθυνότητας, αισθανόμαστε παγερά διάφοροι. Το βέβαιο είναι ότι το πολιτικό σύστημα, τρυγά τους καρπούς των κόπων του.
Όλα αυτά τα χρόνια απογοήτευσαν, απαξίωσαν και έδωσαν τον χειρότερο εαυτό τους ως υπεύθυνοι κυβερνήτες, αποδεικνύοντας την ανικανότητα τους να διαχειριστούν ακόμα και μικρά προβλήματα της καθημερινότητα των πολιτών.
Από δημοσιογραφική άποψη και όσο γίνεται πιο καθαρή και ουδέτερη ματιά, θα παρακολουθήσουμε την επομένη των εκλογών και τα σενάρια, που από τώρα έχουν έτοιμα ως εναλλακτικά, οι επαγγελματίες πολιτικοί. Και θα γελάμε με τους δημοσκόπους που εξαργύρωσαν τα επιστημονικά εργαλεία τους για «ένα πιάτο φακής».
Λυπούμαστε βέβαια εκείνους που τους πίστεψαν και ανάλωσαν την ενεργητικότητα τους όλη αυτή τη μακρόσυρτη εκλογική «μάχη» για το θεαθήναι. Την επομένη, τα προβλήματα τους θα είναι κάτω από το χαλάκι, εκεί όπου τα άφησαν, κυνηγώντας το όνειρο. Οι λύσεις μεταφέρονται σε μια άλλη πολιτική περίοδο, ίσως με άλλους υποψήφιους. Και η ζωή συνεχίζεται, όπως πάντα…
