Είναι ένας προβληματισμός των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας. Είδαν τις συντάξεις τους στα χρόνια των μνημονίων να κατακρεουργούνται και άκουσαν τα μύρια όσα, ότι τάχα μου είναι καλοπληρωμένοι, ενώ τους περιέκοψαν σχεδόν στο ένα τρίτο τις αποδοχές τους. Και δεν άνοιξε μύτη, επειδή έστρεψαν την κοινωνία εναντίον τους. Έκρυψαν όμως με επιμέλεια, ότι αυτά ήταν δικά τους χρήματα. Κρατήσεις από τους μισθούς τους ως εργαζόμενοι.
Και τώρα την ώρα των εκλογών εκτιμούν ότι πρέπει να θέσουν ξανά υπόψη εκείνου που θα εκλεγεί από την κάλπη της 25/6/2023 μερικά ερωτήματα που οι θέσεις τους θα δείχνουν τις προθέσεις τους. Τέσσερα λοιπόν ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεως πριν από τις νέες εκλογές θέτουν οι συνταξιούχοι, σημειώνοντας ότι τα προβλήματα διαβίωσης που αντιμετωπίζουν δεν έχουν επιλυθεί και πως η ώρα για «καθαρές κουβέντες» πριν από τη 2η κάλπη της 25ης Ιουνίου έφτασε.
Όπως επισημαίνουν, οι εκλογές της 21ης Μαΐου παρήγαγαν ένα αποτέλεσμα, οι συνταξιούχοι, όμως, οφείλουν να γνωρίζουν ποιες θα είναι οι πρωτοβουλίες που προτίθεται να αναλάβει η νέα κυβέρνηση ώστε να στηρίξει τα εισοδήματά τους».
1. Η πρώτη εκκρεμότητα αφορά τα αναδρομικά και ειδικά την καταβολή τους για τις περικοπές που συντελέστηκαν προ δεκαετίας για τα δώρα κύριας και επικουρικών συντάξεων και περικοπών των επικουρικών συντάξεων. Περικοπές που αφορούν 2.500.000 δικαιούχους και κοστολογούνται στα 2,4 δισ. Ευρώ
Υπενθυμίζεται ότι τα ποσά που επιστράφηκαν αφορούσαν περικοπές στις κύριες συντάξεις. Μάλιστα, αυτά τα ποσά επιστράφηκαν άτοκα, ενώ τα αρμόδια δικαστήρια αξιώνουν έντοκες επιστροφές ποσών. Δεν έγινε η παραμικρή αναφορά, όμως, στα ποσά που οφείλονται και αφορούν περικοπές σε επικούρηση και δώρα.
2. Τεράστιο πρόβλημα αποτελεί η προσωπική διαφορά που σχετίζεται άμεσα με τις αυξήσεις που καταβάλλονται ήδη από το τρέχον έτος στις κύριες συντάξεις. Φέτος περίπου 1.100.000 συνταξιούχοι έχασαν ένα σημαντικό μέρος ή ολόκληρες της αυξήσεις που πραγματοποιήθηκαν (7,75%), επειδή έγινε κακή χρήση της προσωπικής διαφοράς. Θα εφαρμοστεί πάλι ο «κόφτης» της προσωπικής διαφοράς; Γιατί δεν γίνεται κατάργηση της επαίσχυντης διάταξης που θεσπίστηκε στον «νόμο Κατρούγκαλου;». Οι συνταξιούχοι έχουν επανειλημμένα ζητήσει να καταργηθεί η συγκεκριμένη «λαιμητόμος» για τους συνταξιούχους.
3. Το τρίτο ζήτημα έχει να κάνει με τη 13η σύνταξη, καθώς κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της Ν.Δ. η (έστω κουτσουρεμένη) επαναφορά της 13ης σύνταξης επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που ψηφίστηκε τον Μάιο του 2019, καταργήθηκε λίγους μήνες αργότερα! Αντικαταστάθηκε από ένα επίδομα, το οποίο λαμβάνει μόνο ένα μέρος των συνταξιούχων. Ως αποτέλεσμα, κάθε έτος οι συνταξιούχοι χάνουν περίπου 1,1 δισ. Ευρώ, από τη μη καταβολή της 13ης σύνταξης.
4. Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό είναι η στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων: τα επίσημα στοιχεία του ΕΦΚΑ δείχνουν ότι το 30% των κύριων συντάξεων είναι έως 500 ευρώ τον μήνα, δηλαδή βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας! Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν
Περισσότεροι από 800.000 συνταξιούχοι που λαμβάνουν αυτές τις συντάξεις πείνας. Έχει ζητήσει εδώ και αρκετά χρόνια να επανέλθει το ΕΚΑΣ, που κακώς καταργήθηκε το 2015, ελέω Μνημονίων. Ποια είναι η θέση της νέας κυβέρνησης; Θα δώσει ανάσα σε αυτούς τους χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους; Ή θα τους αφήσει με έκτακτες οικονομικές ενισχύσεις κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, που ισοδυναμούν με επέκταση της φτώχειας, ρωτούν εύλογα, οι συνταξιούχοι.
Τέτοια σοβαρά ζητήματα βέβαια θα έπρεπε να έμπαιναν στο τραπέζι για συζήτηση με ηρεμία και σοβαρότητα και όχι στο στενό προεκλογικό περιθώριο, όπου συνηθίζεται να ακούγονται διάφορα εντυπωσιακά που… ξεχνιούνται την επομένη των εκλογών. Αλλά ζούμε στην Ελλάδα! Και εδώ τα περισσότερα πράγματα τα κάνουμε στο πόδι, πρόχειρα και ως μπαλώματα. Χωρίς σχεδιασμό και καμιά στοιχειώδη μακροπρόθεσμη προοπτική. Έτσι οι συνταξιούχοι για μια ακόμα φορά είναι βέβαιο ότι θα γίνουν θύματα εκμετάλλευσης.
