Μα είχαν πει ότι στην Ευρώπη θα ευημερούσαμε, το θυμάστε; Αντί γι’ αυτό με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού βρίσκεται αντιμέτωπο το 26,3% των Ελλήνων πολιτών, έναντι ποσοστού 22% που είναι ο μέσος όρος στην ΕΕ, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για το 2022 που δόθηκαν την περασμένη Τετάρτη στη δημοσιότητα.
Από κοντά και η Ισπανία με ποσοστό 26%, ενώ χειρότερη είναι η κατάσταση στη Ρουμανία όπου με φτώχεια κινδυνεύει το 34,4% του πληθυσμού και στη Βουλγαρία το 32,2%. Σλυμφωνα με την ίδια έρευνα τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Τσεχία (12%), τη Σλοβενία (13%) και την Πολωνία (16%).
Συνολικά το 2022, 95,3 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ (22% του πληθυσμού) διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, δηλαδή ζούσαν σε νοικοκυριά που αντιμετώπιζαν τουλάχιστον έναν από τους τρεις κινδύνους: φτώχεια, σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση, διαβίωση σε νοικοκυριό με πολύ χαμηλό ποσοστό απασχόλησης των μελών του.
Και το χειρότερο είναι ότι το ποσοστό παρέμεινε σχετικά σταθερό σε σύγκριση με το 2021 (95,4 εκατομμύρια, 22% του πληθυσμού). Δηλαδή, για να καταλάβουμε τι σταθερότητα μας πρόσφερε η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Eurostat, οι γυναίκες, οι νεαροί ενήλικες ηλικίας 18-24 ετών, τα άτομα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και οι άνεργοι είχαν, κατά μέσο όρο, περισσότερες πιθανότητες να κινδυνεύσουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό το 2022 σε σχέση με άλλες ομάδες του πληθυσμού της ΕΕ.
Ειδικότερα, ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ ήταν υψηλότερος για τις γυναίκες από ό,τι για τους άνδρες (22,7% έναντι 20,4%).
Όσον αφορά την ηλικία, ο υψηλότερος κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ καταγράφηκε για νεαρούς ενήλικες ηλικίας 18-24 ετών (26,5%), ενώ ο χαμηλότερος κίνδυνος καταγράφηκε για ενήλικες ηλικίας 25-49 ετών (19,9%). Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ήταν 20,2% για άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω και 21% για τον πληθυσμό ηλικίας 50-64 ετών. Η νεότερη ηλικιακή ομάδα, άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών, είχε επίσης σχετικά υψηλό κίνδυνο (24,7%).
Εκτός από την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο είχε σημαντικό αντίκτυπο στον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού. Σε επίπεδο ΕΕ, περισσότερο από το ένα τρίτο (34,5%) όλων των ατόμων ηλικίας 18 ετών και άνω με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σε σύγκριση με το 10,5% των ατόμων στην ίδια ηλικιακή ομάδα με τριτοβάθμιο (υψηλό) μορφωτικό επίπεδο. Το αντίστοιχο ποσοστό για άτομα με μέσο μορφωτικό επίπεδο ήταν 19,8%.
Στην ΕΕ, σχεδόν τα δύο τρίτα (65,2 %) των ανέργων ηλικίας 18 ετών και άνω διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού το 2022. Το ποσοστό των συνταξιούχων που διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ήταν 19,1% και το μερίδιο των απασχολουμένων ήταν 11,1%.
Στην ΕΕ συνολικά, ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού για τα νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά ήταν λίγο υψηλότερος από ό,τι για εκείνα χωρίς. Πάνω από το ένα πέμπτο (22,4 %) των ατόμων που ζουν σε νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά στην ΕΕ διέτρεχαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, κάτι που ήταν ελαφρώς υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό μεταξύ των νοικοκυριών χωρίς εξαρτώμενα παιδιά (20,8 %).
Λοιπόν, ας το ξαναδούμε ψύχραιμα το πράγμα. Πόσο βοήθησε το γεγονός ότι ως χώρα πασχίσαμε να μπούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Και πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν δεν ήμασταν; Τέτοια ζητήματα δεν βλέπω να έχουν στην ατζέντα τους οι πολιτικοί που ζητούν την ψήφο των πολιτών. Μόνο αόριστες υποσχέσεις δίνουν, που τελικά την επομένη δεν θα μπορέσουν με τίποτα να υλοποιήσουν.
Γιατί λοιπόν να τους εμπιστευτούν; Και γιατί να φανατίζονται λίγες πριν η κάλπη δώσει το αποτέλεσμα της; Η πραγματική ζωή, μιλάει από μόνη της! Και είναι πιο σκληρή απ’ ‘ότι μπορούμε να φανταστούμε…
