Ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης σε διάφορες παρεμβάσεις του επιχείρεί ένα χυδαίο ξέπλυμα πολιτικών ευθυνών: για την οικονομική κατάρρευση του 2009, ισχυριζόμενος ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ Και η κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου .
Τότε λοιπόν κ. Μητσοτάκη καλό θα ηταν να ρωτήσετε την αδελφή σας κα Ντόρα Μπακογιάννη που στη βουλή το 2010 διαφοροποιήθηκε και ψήφισε τότε το αναγκαστικό δάνειο για να επιβιώσει η χώρα παραδεχόμενη στην ουσία τις καταστροφικές ευθύνες της κυβέρνησης σας ενω εσείς χειροκροτουσατε τον κ.Σαμαρά που έσκιζε τα μνημόνια με τα περιβόητα Ζάππεια.
Δεν πρόλαβε λοιπόν κ. Μητσοτάκη το ΠΑΣΟΚ να καταστρέψει την χώρα σε τρεις μήνες .Από τον Νοέμβριο του 2009 μέχρι τον φεβρουάριο του 2010 που αποκαλύφθηκαν τα πραγματικά στοιχεία της χρεοκοπίας από την κυβερνηση σας 2004-2009.
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν διαστρευλώνοντας εσείς την αλήθεια και πολλά από τα στελέχη σας να επιρίπτετε ευθύνες σε όλους τους άλλους εκτός από τον πρωθυπουργό, που είχε από το 2004 ως το 2009 το τιμόνι της χώρας στα χέρια του, χάραξε καταστροφική πορεία και πρόλαβε να εγκαταλείψει το σκάφος λίγο πριν τη μοιραία πρόσκρουση στα βράχια.
Δυστυχώς για εκείνους που πρόθυμα προσφεύγουν σε κάθε είδους διανοητική ακροβασία για να συσκοτίσουν την αλήθεια και να προστατεύσουν την υστεροφημία ενός πολιτικού ηγέτη, οι ευθύνες Καραμανλή για τη χρεοκοπία της χώρας δεν μπορούν να ξεπλυθούν.
Έχει αποδειχθεί ότι, στα τέσσερα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του, όταν η οικονομία αναπτυσσόταν με γοργούς ρυθμούς και η χώρα δανειζόταν με σχεδόν γερμανικά επιτόκια, έχασε μια σπάνια ευκαιρία για δημοσιονομική σταθεροποίηση και μείωση του χρέους. Και στα δύο τελευταία χρόνια, 2008 και 2009, αγνόησε τις ηχηρές προειδοποιήσεις για την επικείμενη κατάρρευση και απέφυγε τις δύσκολες αποφάσεις, προτιμώντας να ασχολείται με την εκλογική επιβίωση της ΝΔ και να κρύβει την αλήθεια πίσω από συστηματικά παραποιημένα στατιστικά στοιχεία, που κατέστρεψαν την αξιοπιστία της χώρας.
Γ. Κύρτσος: Ο Καραμανλής πρωταγωνιστής στη χρεοκοπία
Αυτές οι απλές αλήθειες δεν αποτελούν εμπαθή συμπεράσματα πολιτικών αντιπάλων, αλλά αναγνωρίζονται ακόμη και από πολιτικούς παρατηρητές που εντάσσονται στον πολιτικό χώρο της Δεξιάς, όπως ο σημερινός ευρωβουλευτής της ΝΔ, Γιώργος Κύρτσος.
Απαντώντας στην ερώτηση αν ο Κ. Καραμανλής συνέβαλε στη χρεοκοπία, ο κ. Κύρτσος, έχει δηλώσει (τον Φεβρουάριο 2015, στη δημοσιογράφο Έλλη Στάη): «Εγώ λέω ότι πρωταγωνίστησε, όχι απλώς συνέβαλε και το χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι η επιδότηση του ασφαλιστικού το 2004 ήταν 5 δισ. τον χρόνο από τον προϋπολογισμό και μέχρι το 2009 έφτασε τα 15 δισ.».
Αλογοσκούφης: «Άσ’ το γι’ αργότερα»
Το γεγονός ότι ο Κ. Καραμανλής, κατά την κρίσιμη περίοδο που θα μπορούσε να κινηθεί αποτελεσματικά για την αποτροπή της επερχόμενης κρίσης, προτίμησε να αδρανήσει, επειδή πρυτάνευαν μικροπολιτικοί υπολογισμοί, έχει επιβεβαιώσει πανηγυρικά ο ίδιος ο πρώην «τσάρος» της Οικονομίας, Γιώργος Αλογοσκούφης. Όπως έχει αποκαλύψει ο κ. Αλογοσκούφης, όταν ο ίδιος έκανε εισήγηση στον τότε πρωθυπουργό, το καλοκαίρι του 2008, για άμεση λήψη μέτρων σταθεροποίησης, η απάντηση Καραμανλή ήταν «άσ’ το γι’ αργότερα».
Η δραματική προειδοποίηση Δούκα
Τα Χριστούγεννα του 2008, ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών, αρμόδιος και για τη διαχείριση του χρέους, Πέτρος Δούκας, είχε απευθύνει δραματική προειδοποίηση στον Κ. Καραμανλή για τον κίνδυνο αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές. Σε επιστολή του, που αποκαλύφθηκε από την εφημερίδα «Το Βήμα», τον Ιούλιο του 2011, ο κ. Δούκας τόνιζε, μεταξύ άλλων:
n Το επόμενο ενδεκάμηνο το Δημόσιο θα χρειαστεί να δανειστεί ίσως και πάνω από 47 δισ. ευρώ μέσα σε ένα ιδιαίτερα αρνητικό διεθνές επενδυτικό κλίμα. Το 2008 δανειστήκαμε περίπου 47-48 δισ. ευρώ δηλαδή, περίπου 10 δισ. πάνω από αυτά που υπολόγιζε το υπουργείο Οικονομίας ότι θα χρειαζόταν (4% του ΑΕΠ πάνω από τις προϋπολογισθείσες δανειακές ανάγκες, χωρίς να έχουν τακτοποιηθεί όλες οι υποχρεώσεις προς τους προμηθευτές του Δημοσίου, κατασκευαστές, ασφαλιστικά ταμεία, τοπική αυτοδιοίκηση, επιστροφές φόρων)! Τι σημαίνει αυτό για το πραγματικό έλλειμμα του 2008; Η ευχέρεια δανεισμού είναι πιο άμεση και πιο σημαντική πρόκληση και από την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για συγκράτηση των ελλειμμάτων».
Κόλαφος από το Ευρωκοινοβούλιο
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ψήφισμα που εξέδωσε τον Μάρτιο του 2014, κάνει λόγο για «μακροχρόνιο δημοσιονομικό εκτροχιασμό» και «στατιστική λαθροχειρία». Αναφέρει, ειδικότερα, τα εξής:
n «Πριν από την έναρξη του προγράμματος συνδρομής ΕΕ-ΔΝΤ, το οποίο δρομολογήθηκε την άνοιξη του 2010, υπήρχε ένας διττός φόβος που αφορούσε την “αφερεγγυότητα” και τη “μη βιωσιμότητα” των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας ως αποτέλεσμα της συνεχώς μειούμενης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και του μακροχρόνιου δημοσιονομικού εκτροχιασμού, λόγω της χαμηλής πραγματικής είσπραξης φόρου εταιρειών (...). H προβληματική κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική λαθροχειρία κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος».
Καταπέλτης η Eurostat για τα “Greek Statistics”
Στην εκτενή έκθεσή της για τα “Greek Statistics”, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2010, η Eurostat διαπιστώνει ότι οι πρακτικές της κυβέρνησης Καραμανλή, ιδιαίτερα το 2009, όταν το έλλειμμα είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο, ξεπέρασαν τα όρια της δημιουργικής λογιστικής και έφτασαν στην ωμή παραποίηση των στοιχείων.
Όπως ανέφερε η Eurostat,
n «Στην έκθεση περιλαμβάνονται αποδεικτικά στοιχεία για σοβαρές παρατυπίες στις γνωστοποιήσεις στοιχείων βάσει της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος (ΔΥΕ) του Απριλίου και του Οκτωβρίου 2009, στα οποία περιλαμβάνονται η υποβολή ανακριβών στοιχείων, καθώς και η μη τήρηση των λογιστικών κανόνων και του χρόνου υποβολής της κοινοποίησης».
Γιούνκερ: «Πιέζαμε από το 2008, αλλά»...
Ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup, σήμερα πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, έχει τονίσει (συνέντευξη στην εφημερίδα «Το Βήμα», Οκτώβριος 2010) ότι από το 2008 η κυβέρνηση Καραμανλή δεχόταν πιέσεις να λάβει μέτρα για την οικονομία, αλλά τελικά τα μέτρα έλαβε η κυβέρνηση Παπανδρέου:
n «Από το 2008 ασκούσαμε πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση να λάβει τα σωστά μέτρα ώστε να μπορέσει να αναστρέψει την κατάσταση που έδειχνε να λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις. Δεν βγάλαμε το πρόβλημα στον έξω κόσμο γιατί εκείνη την περίοδο το Ευrogroup ήταν ένα ανεπίσημο όργανο στο οποίο απλώς συζητούσαμε πράγματα. Ήταν όμως σε γνώση της ελληνικής κυβέρνησης ότι το Eurogroup βρισκόταν σε κατάσταση συναγερμού σχετικά με την οικονομική κατάσταση της χώρας».
n «Πιέζαμε την Ελλάδα και το 2008 και το 2009 να πάρει σωστά και θαρραλέα μέτρα για να αντιμετωπίσει την κατάσταση που σας περιέγραψα, καθώς ήταν φανερό ότι γινόταν όλο και πιο επικίνδυνη. Η σημερινή κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών πράγματι αντέδρασαν στις προειδοποιήσεις μας και έλαβαν τις αποφάσεις που αναμέναμε. Δεν έχω πρόθεση ούτε να κατηγορήσω την προηγούμενη κυβέρνηση ούτε να χειροκροτήσω τη σημερινή. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πιέζαμε και χτυπούσαμε το καμπανάκι στις ελληνικές αρχές από το 2008. Αποτελεσματικά μέτρα έλαβε η σημερινή κυβέρνηση και μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ικανοποιημένος από αυτά τα μέτρα».
Αλμούνια: «Καταστροφική διαχείριση»
Ο πρώην επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Χοακίν Αλμούνια, έχει μιλήσει ανοιχτά (συνέντευξη στην «Καθημερινή της Κυριακής», Ιούνιος 2013) για τις βαρύτατες ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή για το δημοσιονομικό εκτροχιασμό, που οδήγησε στον αποκλεισμό της χώρας από τις αγορές:
n «Το 2009 η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά, αλλά όχι μόνο λόγω της ανακρίβειας των στατιστικών, διότι η κυβέρνηση εκείνη τη χρονιά, που ήταν και χρονιά εκλογών, ας μην ξεχνάμε, ήταν απολύτως παθητική».
n «Μας έδωσαν το φθινόπωρο του 2008 έναν προϋπολογισμό, που προέβλεπε έλλειμμα για το 2009, 1,8%. Τον πρώτο κιόλας μήνα είχε ξεπεράσει το 3% του ΑΕΠ και τον Απρίλιο το έλλειμμα ήταν πάνω από 5%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας. Παρουσίασα λοιπόν μία αυστηρότατη εισήγηση στο Eurogroup με προτάσεις για την άμεση δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδας. Το Eurogroup υιοθέτησε τις προτάσεις μου, αλλά η ελληνική κυβέρνηση τους επόμενους μήνες δεν έκανε τίποτα. Μας έλεγαν ότι η κατάσταση δεν είναι και τόσο σοβαρή και σκέφτονταν τις εκλογές που είχαν μπροστά τους».
n «Το πρόβλημα ήταν η καταστροφική διαχείριση των δημοσίων οικονομικών από την ελληνική κυβέρνηση το 2009, λόγω της ανικανότητάς της και της ενασχόλησής της με τις εκλογές».
Η Λαγκάρντ και... τα μέτρα της χαρτοπετσέτας
Μια άλλη μαρτυρία, που αποκάλυψε την ολέθρια ανευθυνότητα της κυβέρνησης Καραμανλή στην άσκηση πολιτικής για την αποτροπή της χρεοκοπίας της χώρας, έχει κατατεθεί από τη σημερινή διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και πρώην υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ.
Σύμφωνα με την αφήγηση της Κρ. Λαγκάρντ, σε ανεπίσημη συνάντηση που είχε, στις αρχές του 2009, με τον τότε υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Γιάννη Παπαθανασίου, τον ρώτησε ποια μέτρα σκοπεύει να πάρει για να σταματήσει το διαφαινόμενο δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Εκείνος πήρε μια χαρτοπετσέτα από το τραπέζι και άρχισε να σημειώνει διάφορα μέτρα, μπροστά στην έκπληκτη συνομιλήτρια του. Από την πολιτική του «άσ’ το γι’ αργότερα», η κυβέρνηση Καραμανλή είχε περάσει στην πολιτική της... χαρτοπετσέτας!
Ο ιστορικός του μέλλοντος
Όλα τα παραπάνω ασφαλώς είναι γνωστά και στον κ.Μητσοτακη που ήταν βουλευτης της Ν.Δ αλλα και σε όσους επιχειρούν σήμερα να διαστρεβλώσουν την αλήθεια, για να «σβήσουν» τις ευθύνες Καραμανλή για τη χρεοκοπία. Όμως, οι ευθύνες στους πολιτικούς ηγέτες για τις πράξεις και παραλείψεις τους αποδίδονται από την ιστορία, στην οποία ασφαλώς θα εγγραφεί με μελανά χρώματα η περίοδος διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, ιδιαίτερα στα δύο χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κατάρρευσης και της υποχρεωτικής προσφυγής σε εξωτερικούς μηχανισμούς δανεισμού.
Κατά τραγική ειρωνεία, ο Κώστας Καραμανλής προσέφυγε το 2007, όταν άρχισε να εκδηλώνεται η παγκόσμια οικονομική κρίση, σε πρόωρες εκλογές, επικαλούμενος την ανάγκη να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για την οικονομία, στο πλαίσιο της ψήφισης του προϋπολογισμού για το 2008. Όμως, τελικά πρυτάνευσαν μικροπολιτικοί υπολογισμοί και η προσπάθειά του να σώσει την προσωπική του υστεροφημία, που τον οδήγησαν σε καταστροφική αδράνεια και σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρύψει τα πραγματικά προβλήματα πίσω από στατιστικές απάτες, οι οποίες κατέστρεψαν την αξιοπιστία της χώρας και την οδήγησαν στο μονόδρομο των μνημονίων.
