Νίκος Χριστουλάκης:« Το μέλλον ανήκει σε αυτή την ομάδα»
Την αρχή έκανε ο προπονητής του Α.Γ.Ο.Δ.Α. ο οποίος έκανε την ανασκόπηση του για την φετινή χρονιά, μίλησε για τον κρίσιμο αγώνα με τα Ρούστικα όπου και εκεί χάθηκε η άνοδος, αλλά και για τον νέο ρόλο του προπονητή όπου είχε φέτος.
- Πες μου δυο λόγια για την φετινή χρονιά της ομάδας:
«Η ομάδα του Παναρκαδικού είναι μια καινούργια ομάδα που αποτελείται από πολύ μικρά παιδιά και μέσα από την δουλειά καταφέραμε μέσα σε έναν χρόνο να δημιουργήσουμε μια όμορφη εικόνα σε όλα τα επίπεδα. Για όλα αυτά σημαντικό ρόλο έχει παίξει η ηλικία των παιδιών, όπως και η όρεξη που βγάζανε τα παιδιά καθόλη την διάρκεια της σεζόν. Το σύνολο των ποδοσφαιριστών μας ανέρχεται στα 25 άτομα, πράγμα και το οποίο είναι εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κανείς ότι παίζουμε στο Β' τοπικό και με τον ίδιο αριθμό παικτών ολοκληρώσαμε την σεζόν. Εγώ προσωπικά είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος απο την φετινή προσπάθεια, γιατί αυτό που συνέβη φέτος με τον πρωταθλητισμό δεν το είχαν ζήσει τα περισσότερα παιδιά και δεν ήταν κάτι που είχαμε βάλει και εμείς σαν στόχο, όμως μέσα από την δουλειά και την προσπάθεια μας βγήκε και είμαστε αισιόδοξοι και για τον μέλλον».
- Ο Παναρκαδικός στηρίχθηκε σε πολλά νέα παιδιά φέτος, θα συνεχιστεί αυτό η του χρόνου θα πάτε σε πιο σίγουρες λύσεις?
«Είναι στην φιλοσοφία μας να δουλεύουμε με νεαρούς παίκτες και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει γιατί με το φετινό παράδειγμα καταλάβαμε ότι αυτό θα είναι το μέλλον της ομάδας. Όταν υπάρχουν νέοι παίκτες με όρεξη, οι οποίοι ταυτίζονται με την φιλοσοφία του προπονητή, μας δίνει την δύναμη να συνεχίσουμε αυτό το εγχείρημα των νέων παικτών και όχι να πάμε σε σίγουρες λύσεις. Βέβαια αν καταφέρουμε να αποκτήσουμε 2-3 παίκτες που διαθέτουν εμπειρία, ταιριάζουν με τα δικά μας θέλω και μπορούν να βοηθήσουν και τα νέα παιδιά στο να αποκτήσουν εμπειρίες, δεν θα πούμε όχι σε αυτό. Πάντως ο μέσο όρος της ηλικίας θα συνεχίσει να κυμαίνεται σε χαμηλά και να πω ότι φυσικά υπάρχουν και οι ακαδημίες μας. Από εκεί σίγουρα υπάρχουν αρκετά παιδιά που μπορούν να μας βοηθήσουν, πράγμα που έγινε και φέτος με τον τερματοφύλακα μας, ο οποίος μόλις 14 ετών κατάφερε να πάρει και βασική θέση στην ενδεκάδα. Αυτό υποδηλώνει ότι ο Παναρκαδικός στηρίζεται «στα παιδιά της» και μακάρι αυτό το παράδειγμα να το ακολουθήσουν και οι άλλες ομάδες».
- Πώς αισθάνεσαι μετα το τέλος της πολύ περίεργης σεζόν?
«Δεν ξέρω αυτό το συναίσθημα που έχω μπορώ να το περιγράψω είτε με χαρά, είτε με λύπη γιατί για μεγάλο χρονικό διάστημα βρισκόμασταν στις πρώτες θέσεις και θεωρώ ότι βάση της εικόνας μας καθόλη την διάρκεια της σεζόν, δικαιούμασταν κάτι καλύτερο. Καταφέραμε να γυρίσουμε απο του μείον 7 βαθμούς που βρισκόμασταν απο την κορυφή όταν ξεκίνησε ο τρίτος γύρος του πρωταθλήματος στο +2. Σίγουρα μας στεναχωρεί αλλά αυτό ήταν ένα μάθημα για όλους μας, ειδικά για τα παιδιά που δεν γνωρίζανε την λέξη πρωταθλητισμός και μάθανε την φετινή σεζόν πως είναι να κάνεις. Οπότε το βλέπω από την θετική πλευρά και είμαι σίγουρος ότι το μέλλον ανήκει σε αυτή την ομάδα».
- Το γεγονός ότι η ομάδα δεν κατάφερε να πάρει μια από τις δύο πρώτες θέσεις, θεωρείς ότι άδικη όλη αυτή την προσπάθεια που έγινε φέτος?
« Αν είναι δίκαιο ότι η ομάδα δεν κατέκτησε μια εκ των δύο προνομιούχων θέσεων δεν μπορώ να το πω εγώ αυτό αλλά αυτό που έχω να πω σαν προπονητής είναι ότι ήταν στενάχωρο να γίνεται αυτή η αλληλουχία φέτος στο Β' τοπικό. Φτάσαμε στο σημείο να παίζουμε τρίτο γύρο, σε αγώνες με τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον και δεν γνωρίζαμε ούτε σε ποιό γήπεδο παίζαμε αλλά ούτε με ποιον παίζαμε και όλο αυτό έπαιξε στενάχωρο λόγο στην δική μου φιλοσοφία. Παίζαμε ένα παιχνίδι που ήταν τελικός για εμάς και ενώ ήταν προγραμματισμένος να παίξουμε στην Σοχώρα, μάθαμε λίγες ώρες πριν την έναρξη του παιχνιδιού μάθαμε ότι χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο μεταφέρθηκε στην Επισκοπή. Μάλιστα το πιο αστείο ήταν ότι ούτε οι ίδιοι άνθρωποι της Επισκοπής γνώριζαν ότι θα διεξαχθεί εκεί το παιχνίδι και ενώ ο αγώνας ήταν να ξεκινήσει στις 7, εμείς περιμέναμε μέχρι τις 6.15 να ανοίξει το γήπεδο για να μπούμε μέσα. Οπότε δεν ξέρω αν είναι δίκαιο ή άδικο αλλά όλα αυτά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και στην ψυχολογία και στην δική μας συμπεριφορά. Σίγουρα είναι στενάχωρο αλλά οι αρμόδιοι θα κρίνουν για το αν είναι δίκαιο».
- Τι είναι πιο δύσκολο, να είσαι ποδοσφαιριστής η προπονητής?
« Σίγουρα είναι θέμα ψυχολογίας, και το λέω αυτό διότι όταν είσαι ποδοσφαιριστής προετοιμάζεις μόνο τον εαυτό σου για το παιχνίδι, ενώ σαν προπονητής πρέπει να ετοιμάσεις όλους τους παίκτες και αυτούς που έχεις επιλέξεις για την βασική ενδεκάδα αλλά και αυτούς που δεν θα ξεκινήσουν βασικοί και μάλιστα με διαφορετικό τρόπο τον καθένα από αυτούς. Οπότε σαν προπονητής θεωρείται ότι είναι πιο δύσκολο ο ρόλος του προπονητή απο του παίκτη».
- Αν μπορούσες με 3 λέξεις να περιγράψεις την ομάδα, ποιες θα ήταν αυτές?
«Το πρώτο που θα διάλεγα θα ήταν η όρεξη γιατί τα παιδιά δεν έχασαν καμιά προπόνηση και τελειώσαμε με τον ίδιο αριθμό παικτών με τον οποίο που αρχίσαμε. Το δεύτερο είναι το ήθος γιατί σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων παρόλο τα εξωαγωνιστικά πρόβλημα που είχαμε κατα την διάρκεια της σεζόν, και τέλος τον σεβασμό που είχαμε σαν ομάδα, τόσο ως προς τον προπονητή αλλά και στην διοίκηση».
Σπύρος Φιλιππόπουλος: « Δεν έχω ξαναζήσει τέτοια ατμόσφαιρα σαν την φετινή»
Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο ποδοσφαιριστής του Παναρκαδικού, ο οποίος αναφέρθηκε στο καλό κλίμα που επικράτησε στην ομάδα σε όλη την διάρκεια του πρωταθλήματος, για την τύχη που έλειψε φέτος, αλλά και για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές.
-Πως θα σχολίαζες την φετινή χρονιά της ομάδας:
«Φέτος ήταν η καλύτερη χρονιά που είχα ποτέ σε ομάδα. Υπήρξε καταπληκτική χημεία μεταξύ μας και τρομερό δέσιμο, δεθήκαμε πάρα πολύ και μπορώ να πω ότι όλοι μας νιώσαμε σαν οικογένεια. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ μου όχι μόνο εγώ αλλά και άλλοι παίκτες δεν είχαμε νιώσει τέτοιο κλίμα στην ομάδα ξανά και σε αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο ο προπονητής μας, ο κ. Νίκος Χριστουλάκης, ο οποίος μαζί με την διοίκηση της ομάδας έκαναν τα πάντα για να μην μας λείψει τίποτα και να υπάρχει αυτό το οικογενειακό κλίμα».
-Τι θέση παίζεις και ποιο θεωρείς ότι είναι το καλύτερο στοιχείο σου:
«Η θέση στην οποία αγωνίζομαι έχει να κάνει με αυτή του αμυντικού παιχνιδιού, αν και φέτος πρέπει να ομολογήσω ότι άλλαξα πολλές θέσεις, αλλά συνήθως αγωνίζομαι στην άμυνα και το κέντρο. Γενικά είμαι ένας παίκτης που θα παίξω όπου μου ζητήσει ο προπονητής για να δώσω ό,τι έχω και δεν έχω με μοναδικό σκοπό η ομάδα να πάρει την νίκη. Αυτό παρεμπιπτόντως
θεωρώ ότι είναι και το καλύτερο μου στοιχείο, δηλαδή να τα δίνω όλα για την ομάδα μου».
- Θεωρείς ότι η ομάδα άξιζε να προβιβαστει στην Α κατηγορία?
«Σίγουρα το άξιζε και είμαστε πάρα πολύ στεναχωρημένοι που δεν το καταφέραμε γιατί όλη την χρονιά δώσαμε όλοι μας τον καλύτερο μας εαυτό για να το πετύχουμε. Πολλοί παράγοντες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, με τον κυριότερο για μένα να είναι εκείνος της τύχης. Μην ξεχνάμε ότι μπήκαμε στα πλεί-οφς με αρκετούς πόντους μακρια απο την κορυφή και όμως καταφέραμε γρήγορα να αναρριχηθούμε στην κορυφή. Αν είχαμε λίγο παραπάνω τύχη στον αγώνα με τα Ρούστικα, τώρα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αυτό που εμένα μου έχει μείνει είναι μια μεγάλη στενοχώρια για το ότι χάσαμε την άνοδο με αυτό τον τρόπο».
-Σου αρέσει που ο Παναρκαδικός επενδύει σε νεαρά παιδιά
« Ναι, μου αρέσει πάρα πολύ γιατί θεωρώ ότι πραγματικά αξίζει για μια ομάδα να επενδύει σε νέα παιδιά γιατί αυτά είναι το μέλλον του υγιή αθλητισμού. Φέτος με αυτό που έκανε ο Παναρκαδικός, πιστεύω ότι πέρασε το μήνυμα και σε άλλες ομάδες για να επενδύσουν σε νεαρούς ποδοσφαιριστές. Σίγουρα χρειάζονται και οι έμπειροι παίκτες, για να μας μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις του και να υπάρξει αυτό το απαραίτητο δέσιμο με σκοπό να μπουν οι νεαροί παίκτες στο πνεύμα του αθλητισμού-πρωταθλητισμού. Είμαι σίγουρος ότι η νέα χρονιά στον Παναρκαδικό θα είναι ακόμη καλύτερη από την φετινή και μακάρι να μας γυρίσει η τύχη, αυτά που μας στέρησε φέτος».
