Η ΡΕΑ, μας συστήθηκε το περσινό καλοκαίρι και παρόλο που έχει μόλις έναν χρόνο ζωής, γρήγορα μπήκε στην καρδιά όλων των ανδρών- γυναικών αλλά και παιδιών, τόσο με το ποδόσφαιρο που έπαιξε αλλά και με το ήθος που έδειξε σε όλη την πορεία του πρωταθλήματος. Έτσι λοιπόν, ρίχτηκε στην μάχη της Woman Football League και τα κατάφερε αφού στο οποίο και κατάφερε να τερματίσει την 3η θέση! Πράγμα που δεν έχει καταφέρει άλλη Ρεθυμνιώτικη ομάδα.
Η επιτυχία αγγίζει την διοίκηση, τους προπονητές αλλά και φυσικά τις πρωταγωνίστριες που δεν ήταν άλλες από τις παίκτριες της ΡΕΑ. Για αυτή την επιτυχία μίλησε ο πρόεδρος της ομάδας, κ. Ηρακλής Μανουκαράκης, ο οποίος αναφέρθηκε στην πρώτη χρονιά της ΡΕΑ που ήταν επιτυχημένη αφού η ομάδα κατέκτησε την 3η θέση στην Ελλάδα, τις δυσκολίες που υπάρχουν στο να είσαι παράγοντας αυτή την εποχή, αλλά και στο προσωπικό του όραμα για την ομάδα.
- Πως σας φάνηκε η πρώτη χρονιά της ΡΕΑ στο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής γυναικών;
«Αγωνιστικά θεωρώ ότι η χρονιά πήγε ιδανικά. Σχεδιάσαμε μία ομάδα την τελευταία στιγμή, που παρόλο την απειρία μας, η ομάδα πήγε αρκετά καλά και πάνω από τους στόχους μας. Δεν είναι η επιτυχία μόνο ότι τερματίσαμε στην 3η θέση , αλλά στο ότι παίξαμε ποιοτικό ποδόσφαιρο. Έχουμε το δικό μας στυλ και αυτό βοήθησε τις αθλήτριες μας να βελτιωθούν. Διοικητικά η φετινή χρονιά ήταν άθλος, με πολύ κούραση, πίεση αφού έπρεπε να γίνουν πάρα πολλά σε λίγο διάστημα και από πολύ λίγους ανθρώπους. Τα καταφέραμε όμως πολύ καλά και γεμίσαμε εμπειρίες για το μέλλον».
- Πόσο δύσκολο είναι να είσαι παράγοντας σε γυναικεία ομάδα και ειδικά αυτή την εποχή;
«Το να είσαι παράγοντας σε μία ομάδα γενικά δεν είναι δύσκολο, ο κάθε ένας μπορεί να γίνει. Είναι όμως πάρα πολύ δύσκολο να είσαι ένας υγιείς σκεπτόμενος παράγοντας με αρχές την συλλογικότητα, με όραμα ανάπτυξης, με καινοτόμες ενέργειες και οικονομική σταθερότητα που δυστυχώς σπανίζουν στην Ελλάδα. Δεν είναι εύκολο και ειδικά εδώ στο Ρέθυμνο γιατί δυστυχώς τόσα χρόνια δεν υπήρχαν υποδομές με πλάνο ανάπτυξης και όραμα του γυναικείου ποδοσφαίρου στο Ρέθυμνο. Μέχρι να το στήσεις έχεις παραπάνω κόπο και κόστος γιατί είσαι υποχρεωμένος να έχεις πολλές αθλήτριες από άλλες περιοχές που κοστίζει πολύ και δεν έρχονται και εύκολα. Πρέπει όμως να το κάνεις αυτό υποχρεωτικά για δύο λόγους:
Α)πρέπει να έρθουν αθλήτριες υψηλού επιπέδου ώστε να προπονηθούν μαζί τους οι δικές σου , να εξελιχθούν και να προετοιμάζονται να σηκώσουν στο μέλλον αυτές την ομάδα στην πλάτη τους σε υψηλό επίπεδο
Β) Να έχεις μία ομάδα υψηλού επιπέδου ώστε να είναι από μόνη της διαφήμιση του αθλήματος στο Ρέθυμνο μας και να εμπνεύσουμε νέα κορίτσια να ασχοληθούν με τον ποδόσφαιρο και γενικά με τον αθλητισμό».
- Ποιο είναι το προσωπικό σας όραμα - στόχος για την ΡΕΑ;
«Το όραμα μου είναι να υπάρχει για πολλά χρόνια η ΡΕΑ σε υψηλό επίπεδο για να βοηθήσει όπως προείπα στην ανάπτυξη της. Επίσης η ΡΕΑ να είναι ένας οργανισμός που θα συνδέει τον αθλητισμό με τον εθελοντισμό, την διαπαιδαγώγηση και την κοινωνική προσφορά. Θα πρέπει να κάνουμε τις Ρεθεμνιώτες και τους Ρεθεμνιώτες να αγαπήσουν αυτή την ομάδα, να την παρακολουθούν, να την στηρίζουν και να συμμετέχουν όπου μέσω των κοινωνικών προγραμμάτων που θα κάνουμε συλλογικά να επιστρέφουμε στην κοινωνία την αγάπη».
- Του χρόνου που θα γίνει ένας όμιλος στο πρωτάθλημα πιστεύετε ότι θα βοηθήσει να δούμε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα;
«Του χρόνου θα είναι πολύ πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα και λόγο του ένα ομίλου και λόγο ότι έχουν ανέβει και ιστορικές μεγάλες ομάδες όπως η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός , ο Αστέρας Τρίπολης. Οι ομάδες θα επενδύσουν περισσότερο οπότε θα δούμε ωραιότερο σε επαγγελματικά πρότυπα ποδόσφαιρο. Θα υπάρχουν περισσότερες σοβαρές διοικήσεις και σε συνεργασία και με την Ένωση σωματείων ποδοσφαίρου Γυναικών που ιδρύουμε τις επόμενες ημέρες θα υπάρχει καλύτερη οργάνωση, πιο ελκυστική εμπορικά και επικοινωνιακά διοργάνωση. Γενικά από την επόμενη χρονιά πιστεύω να ξεκινήσει η ανάπτυξη του γυναικείου ποδοσφαίρου και στην Ελλάδα που υστερεί σε σύγκριση με τις άλλες χώρες».
- Είδαμε ότι πέρα από το ποδοσφαιρικό κομμάτι έχετε κάνει και πολλές κοινωνικές δράσεις, λίγα λόγια για αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι;
«Η ΡΕΑ δεν είναι μία αθλητική ομάδα όπως είπα και πριν, είναι ένας οργανισμός που συνδέει τον αθλητισμό με την κοινωνική προσφορά. Φέτος δεν προλάβαμε να κάνουμε πολλά αλλά είναι ξεχωριστό κομμάτι της οργάνωσης μας οι κοινωνικές δράσεις. Ειδικά σε αυτό έχω μεγάλη εμπειρία με επιτυχίες στο παρελθόν».
- Σαν πρόεδρος θεωρείται ότι η 3η θέση είναι το «ταβάνι» για τη ΡΕΑ ή είναι απλώς η αρχή γιατί κάτι μεγαλύτερο;
«Ήταν μία πολύ δύσκολη και πιεστική χρονιά φέτος αλλά συναισθηματικά μου έχουν μείνει δυο προσωπικές στιγμές. Η πρώτη ήταν στον πρώτο ιστορικό αγώνα της ομάδας μας που ήταν στην πιο δύσκολη έδρα και από τις πιο δύσκολες ομάδες που έχουμε αγωνιστεί μέχρι τώρα τον ΟΦΗ αλλά οι κοριτσάρες μου κατάφεραν και με έκαναν να γιορτάσω αυτόν τον πρώτο αγώνα με νίκη και φοβερή εμφάνιση. Το μόνο δυσάρεστο σε αυτόν τον αγώνα ήταν η στιγμή που τραυματίστηκα στο γόνατο μου μετά από το πανηγυρισμό….μου βγήκε όλη η ψυχολογική μου ένταση και υπέρεβαλα στον πανηγυρισμό με αποτέλεσμα να χτυπήσω στο γόνατο. Η δεύτερη σημαντική στιγμή για εμένα, και η στιγμή που μάλιστα κύλησε και δάκρυ υπερηφάνειας και δικαίωσης ήταν όταν στον αγώνα με την Ρόδο γίνεται αλλαγή και βλέπω να τρέχει μέσα στο γήπεδο η πρώτη αθλήτρια από τις ακαδημίες μας, το Ρηνιώ!, η Μεργέμογλου, ήταν σαν να πήραμε το πρωτάθλημα ! Αυτές οι δύο στιγμές ήταν σημαντικές για μένα, η πρώτη ότι υπάρχουμε σαν ομάδα και δεύτερη ότι φέρνουμε ανάπτυξη. Ταβάνι στα όνειρα και στο όραμα δεν μπορείς να βάλεις αλλά πρέπει να είσαι και ρεαλιστής και να πατάς γερά στο έδαφος. Ο στόχος της ομάδας θα είναι πάντα να υπάρχει στην Α’ Εθνική, να παίζει ελκυστικό και θεαματικό ποδόσφαιρο, να την αγκαλιάσει η τοπική κοινωνία και από κει και πέρα κάθε χρόνο βάση των ιδιαιτεροτήτων του πρωταθλήματος και κατά πόσο έχεις πετύχει στην χημεία την ομάδα θα έρχεται η θέση κατάταξης που σου αναλογεί. Το Ρέθυμνο, η τοπική κοινωνία και οικονομία μπορεί να σηκώσει μια ομάδα Α’ Εθνικής στο ποδόσφαιρο Γυναικών που θα πρωταγωνιστεί και γιατί όχι και κάποια στιγμή να δούμε και αγώνα με Ευρωπαϊκή ομάδα στην πόλη μας».
- Με τα τωρινά δεδομένα και με το χέρι στην καρδιά, ποιο άθλημα προτιμάτε, μπάσκετ η γυναικείο ποδόσφαιρο;
«Έχω περάσει αξέχαστες είτε καλές είτε κακές στιγμές στο μπάσκετ, είναι ένα κομμάτι της ζωής μου. Δεν έφυγα από την επαγγελματική ομάδα γιατί δεν μου άρεσε το μπάσκετ αλλά είχαν αρχίσει να με ενοχλούν λάθος πράγματα και κινήσεις που δυστυχώς μετά δικαιώθηκα. Είμαι στο συμβούλιο του ερασιτέχνη ΑΓΟΡ και την αγαπάω πολύ αυτή την ομάδα αλλά δυστυχώς λόγω του περιορισμένου χρόνου μου δεν μπορώ να είμαι συνέχεια δίπλα στην ομάδα και στον Πρόεδρο κ. Καλαϊτζάκη. Και τα δυο αθλήματα τα αγαπώ, το κάθε ένα έχει την διαφορετικότητα του. Το ένα είναι χαραγμένο μέσα στην καρδιά μου, το άλλο ζώ μια μεγάλη αγάπη τώρα μαζί του, οπότε δεν μπορώ να προτιμήσω κάποιο από τα δύο αθλήματα γιατί θα αδικήσω το άλλο μέσα στην καρδιά μου».
- Τι εύχεστε ενόψει της νέας χρονιάς για την ομάδα;
«Υγεία, ανάπτυξη και να καταφέρει η παΡΕΑ μας να γεμίζει σε κάθε αγώνα τις κερκίδες στην Σοχώρα! Βέβαια για να είμαστε και ρεαλιστές για να γίνει αυτό με τις κερκίδες που εύχομαι, δεν φτάνουν οι ευχές ούτε οι δικές μου ούτε όλου του κόσμου, χρειάζεται να βελτιωθούν οι υποδομές της κερκίδας που να είναι φιλόξενη για τους φίλους τα ομάδα μας, και αυτό δεν είναι στο χέρι μας αλλά σε αυτούς τους θεσμικούς που πρέπει να φτιάξουν μία αξιοπρεπή κερκίδα στο αθλητικό στολίδι της πόλης μας».
