Τι θα έπρεπε, άραγε, να γίνει με την εγκληματικότητα; Θα αρκούσε η αυστηροποίηση των ποινών;
Η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι θετική, και μόνο για τον λόγο πως οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση - με καθαρό μυαλό - καν να σταθμίσουν τις συνέπειες των εγκληματικών τους πράξεων, δηλαδή
τις όποιες επαπειλούμενες αυστηρότερες κυρώσεις. Αλλά το βασικό πρόβλημα σήμερα είναι ακριβώς ότι η ενάργεια και διαύγεια αυτών περνούν φάση παρακμιακή. Δίχως να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες, ατενίζοντας το θέμα σε αδρές γραμμές θα αποδώσουμε το πρόβλημα στην έλλειψη ηρεμίας του σύγχρονου ανθρώπου.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που η πρόληψη αναγνωρίζεται ως προέχουσα, και κρίσιμο ζητούμενο προβάλλει η ηρεμία της ανθρώπινης ψυχής, ανακύπτει το ερώτημα, πού πρέπει να αναζητήσουμε την τελευταία. Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Και ανάμεσά τους επικρατέστερη είναι η θρησκευτική.
Πράγματι, το κυρίως ζητούμενο που η χριστιανική θρησκεία απεργάζεται, η βιωματική, βαθιά, και όχι διανοητική, επιφανειακή, σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, από την αρχή μέχρι το τέλος της είναι, απαρέγκλιτα, σχέση ηρεμίας. Ώστε, να διακινδυνέψουμε την άποψη, πως η κατάσταση αυτή της γαλήνης είναι η πλέον προσφιλής στον Θεό;
Βέβαια, ο χριστιανισμός μπορεί να ασκήσει καταλυτική επίδραση στον σύγχρονο εφιάλτη της εγκληματικότητας και μέσω του έτερου πόλου αυτού, της αγάπης (η αφετηριακή, κυρίαρχη “πραγματικότητα”, που κατισχύει της ανακυκλούμενης ατομικότητας. Η τόσο αναγκαία κοινωνικά, μπροστά στην αυθεντικότητα της οποίας ωχριά εκείνη του νομικού εξαναγκασμού).
Δεδομένου ότι το ζήτημα αυτό (όπως, άλλωστε, όλα τα μεγάλα προβλήματα σήμερα) είναι πανανθρώπινο, αντίστοιχα και η λύση του θα ήταν καλύτερο να απευθύνεται σε όλες τις κοινωνίες και τους ανθρώπους, δηλονότι να χρησιμοποιηθεί προς τον σκοπό αυτόν ένας δίαυλος κατά το μάλλον ή ήττον παγκόσμιος. Και επειδή ο τουρισμός είναι που φέρνει τους ανθρώπους κοντά, ίσως θα έπρεπε να το ψάξουμε και στο πεδίο του θρησκευτικού τουρισμού. Δηλαδή να ενεργήσουμε, για να πάψει ο τελευταίος να είναι αποκλειστικά προσκυνηματικός, προσλαμβάνοντας και έναν ρόλο πιο ουσιαστικό και διεθνοποιημένο: Μια προβολή της Ορθοδοξίας γενικώς, αλλά και ειδικώς πάνω στα φλέγοντα παγκόσμια προβλήματα.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ
