Ήταν ημέρα Τρίτη και το ημερολόγιο που κρεμόταν στο καρφί στην μικρή λαϊκή κουζίνα του σπιτιού μας έγραφε 5 Οκτωβρίου 1965. Το τοπικό ΒΗΜΑ που διεύθυνε ο εκδότης Βαγγέλης Καφάτος και η οποία στήριζε την δημοκρατική παράταξη της Ένωσης Κέντρου έγραφε:
"Είς προϋπάντησιν του Γεωργίου Παπανδρέου και της συνοδείας του εξήλθαν από της πρωίας εις Γενί Καβέ ο βουλευτής Ρεθύμνου Παύλος Βαρδινογιάννης, ο πρόεδρος (Νίκος Ανδρουλιδάκης) και τα μέλη της επιτροπής της Ένωσης Κέντρου, πλείστοι νέοι της ΕΔΗΝ (Νεολαία της Ένωσης Κέντρου), τοπικοί παράγοντες και άλλοι συμπολίται. Είς την είσοδον της πόλεως (Κολωνάκι) όπου είχε στηθεί μεγαλοπρεπής αψίς είχαν συρρεύσει μεγάλα πλήθη διά να τον ιδούν και να τον επευφημήσουν. Τον Πρόεδρο υπεδέχθη ο Δήμαρχος κύριος Ευάγγελος Δασκαλάκης. Ακολούθως ο κ. Παπανδρέου δι' ανοικτού αυτοκινήτου κατευθύνθηκε είς την πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων όπου και απευθύνθηκε στα συγκεντρωμένα πλήθη επί της πλατείας από τον εξώστη του ξενοδοχείου "ΔΙΕΘΝΕΣ". Ακολούθως ο Πρόεδρος αναχώρησε διά την Νομαρχίαν Ρεθύμνου διά της οδού Ηγουμένου Γαβριήλ."
Σε εκείνη λοιπόν την γειτονιά του Παπουτσή, του Τσίχλη, του Βασίλα, του γέρο Τζέτζου και της δασκάλας της Θεανώς, ο φωτογραφικός φακός "τσίμπησε" τον Γεώργιο Παπανδρέου εκείνη την ημέρα που δοξαζόμενος όδευε προς την Νομαρχία της πόλης μας.
Σου τα γράφω όλα τούτα Νικόλα μου διότι εκλογές έρχονται, αφ' ενός και για να σου θυμίσω ότι πριν την έλευση του Παπανδρέου τότε... είχαν προηγηθεί τα Ιουλιανά του '65 και η προδοσία της Ένωσης Κέντρου που άνοιξε την πόρτα της Χούντα τον Απρίλη του '67!!!
Κατάλαβες αδερφέ???
