Πρέπει να ήταν εκεί... μέσα του 2013, εάν δεν με απατά η κουρασμένη από τον χρόνο μνήμη μου, όταν ο παιδικός φίλος και συμμαθητής μου ο Γρηγόρης Κουκουβάγιας, μου ζήτησε παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες από το Λεύκωμα μου, "ΡΕΘΥΜΝΙΩΝ ΝΟΣΤΟΣ", για να τις κορνιζάρει σε ένα καφενείο που ετοιμαζόταν να "ανοίξει" στην παλιά πόλη απέναντι από τον φούρνο του Κλαψινού.
Ανοίγοντας κουβέντα έξω από το χασάπικο του Χάσικου μου εξήγησε τί είχε κατά νου και πώς σχεδίαζε να "στήσει" το κουτούκι του... Με γεύσεις μικρασιάτικες και παλαιϊνές συνταγές, με μπρούσκο κόκκινο κρασί και τίμια ρακί!!!
Του απάντησα τα εξής και έτσι έκανα.
- Αδερφέ θα σου δώσω το CD με όλες τις φωτογραφίες του βιβλίου. Θα διαλέξεις όποιες θέλεις με μία μόνο υποχρέωση.
Θα γράψεις επάνω στις φωτογραφίες τα ονόματα των προσώπων που απεικονίζονται σε κάθε φωτογραφία!!!
Έτσι και έγινε.
Έπειτα από 2-3 μήνες το στέκι του Γρηγόρη, "Τα 2ΡΟΥ", άνοιγε την πόρτα και την μικρασιατική κουζίνα του στους Ρεθυμνιώτες!!! Πλήθος φωτογραφιών από το λεύκωμα μου, αλλά και πολλές οικογενειακές φωτογραφίες δικές του και άλλων φίλων έσμιγαν με τις μυρωδιές των μεζέδων και τα ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια στο μικρό μαγαζί.
Γρήγορα τα "ΤΑ 2ΡΟΥ" του Γρηγόρη έγινε το στέκι μας.
Στην αρχή, από φίλους που ερχόταν από τα παιδικά και εφηβικά χρόνια και είχαν βιώσει την μυρωδιά της παλιάς πόλης και αργότερα, από ανθρώπους που έψαχναν μια ανθρώπινη επαφή αλλά και να "ρίξουν μια ματιά" στο Ρέθυμνο που χάθηκε μέσα από τίς φωτογραφίες.
Σιγά -σιγά κάθε φίλος έφερνε και μια φωτογραφία από την δική του ιστορία και το παρελθόν. Όλες είχαν θέση στον τοίχο του Γρηγόρη και όλες κουβαλούσαν την δική τους ιστορία μα και όλες μαζί την Ιστορία της φτωχολογιάς και των λαϊκών στρωμάτων της Πόλης!!!
Όμως ένα πρωϊνό ο Γρηγόρης δεν κατέβηκε να ανοίξει το μαγαζί και να ταΐσει τα καναρίνια... Ο Γιώργος ο Τσακάλης που συνήθως ήταν ο πρώτος πελάτης ανησύχησε... Όσο περνούσε η ώρα και ο Γρηγόρης δεν φαινόταν τόσο ο Γιώργος ανησυχούσε περισσότερο.
Μαζεύτηκαν κι άλλοι. Όχι όμως ο Γρηγόρης... Έσπασαν την πόρτα του σπιτιού και ανέβηκαν απάνω.
Ο Γρηγόρης είχε πετάξει για την γειτονιά των Αγγέλων χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν μας!!!
Θυμάμαι πως είχα γράψει μια ταμπέλα και του την είχα δώσει. Αυτός την είχε κρεμάσει ψηλά πάνω από τις φωτογραφίες... Έγραφε η ταμπέλα:
"ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ... ΛΑΘΟΣ.
ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ"
Ακόμα το πιστεύω αυτό!!!
Μ.Θ.Κ
