Γεννήθηκα και μεγάλωσα δίπλα στην θάλασσα. Πάνω σε ένα παλιό Ενετικό Λιμάνι της πόλης του Ρεθύμνου. Από τότε η ψυχή μου κίνησε να ψάχνει την δική της ψυχή και τους θαλάσσιους αέρηδες, που πότε την έκαναν γαλήνια και θελκτική και άλλοτε άγρια και επικίνδυνη...
Εξ απαλών ονύχων με έπαιρνε και με σήκωνε η Όστρια και η Ντραμοντάνα.
Ο Ζέφυρος και ο Μαΐστρος...ο Σορόκος και ο Γαρμπής!!! Αυτοί φούσκωναν τα πανιά των ονείρων μου και αυτοί χάραζαν την Ρότα στην πορεία μου. Με αυτούς ταξίδευα στις κοντινές γειτονιές που τις έγλυφε το κύμα και η θάλασσα!!!
Από τον Αράπη στον Κιουλούμπαση μέχρι τον Ιστό της σημαίας στην Αποβάθρα και την Προκυμαία και από την Σκάρπα μέχρι τον Φλοίσβο και το γήπεδο του Κεραυνού!!!
Κάθε φορά που την αντίκρυζα έπλαθα μακρινά φανταστικά ταξίδια πάνω σε ξύλινα καραβόσκαρα!!! Με έκανα πότε καπετάνιο...πότε τζόβενο και πότε καραβοκύρη. Ένιωθα να απλώνεται στο κορμί μου η παράξενη αλμύρα της και μύριζα το ιωδιούχο άρωμα της!!!
Εκείνη ήταν η θάλασσα μου!!!
Η δική μου θάλασσα για αυτό και ζήλευα όταν ήμουν μακριά της.
Έτσι, όταν μετακόμισε η οικογένεια μας από το λιμάνι και βρέθηκαμε στον Παλιό Προσφυγικό Συνοικισμό, τα καλοκαίρια αναγκαζα την μάνα μου να συνοδεύει όλα τα παιδιά της γειτονιάς και να μας πηγαίνει για μπάνιο στην περιοχή που ήταν ο Φλοίσβος. Ένα αστικό ουζερί εκείνης της εποχής. Του Τσακίρη στην αρχή και του Αθανασιάδη του Γιώργη στην συνέχεια. Αυτό βρισκόταν κάτω από το κονσερβoποιείο των Δομαζάκηδων και αριστερά όπως έβγαινες από το Ρέμα Συνατσάκη (οδός Γ. Παπανδρέου).
Εκεί λοιπόν οδηγούσε η μάνα μου όλη την μαρίδα της γειτονιάς για το καθημερινό καλοκαιρινό μας μπάνιο.
Σε εκείνη την αμμουδιά, μπροστά στην παραλία του Φλοίσβου ένα πρωινό το '59 συνέλαβε ο φωτογραφικός φακός του Παντελή Μυλωνά εμένα και την μάνα μου.
Σήμερα σε εκείνη την παλιά αμμουδιά, βρίσκεται περήφανη η είσοδος της "ΜΑΡΊΝΑΣ" στο νέο λιμάνι του Ρεθύμνου!!!
Μ.Θ.Κ
