Ανήμερα του Τιμίου Σταυρού.
Κάτω από τα ασβεστωμένα αλμυρίκια με το καρώ τραπεζομάντηλο στα χρώματα της Ελλάδας στρωμένο το τραπέζι. Με την αλισάχνη να κάνει στρώσεις στο κατώχειλό τους και την αρμπώνα να στάζει ρυθμικά την νοσταλγία από το παρακείμενο αλμυρίκι, πάνω στα γυμνά τους μπράτσα!!!
Ω Θεέ μου και Τίμιε Σταυρέ μου!!!
Μέρα που τους χάρισες και τόπο που τους δώρισες, αμέσως μετά από το τραγικό πέρασμα του Δανιήλ.
Απάγκιο τους η σκιά του Κάστρου και ευλογία τους... το έλεος του Άη Σπυρίδωνα του Ρεθυμνιώτη!!!
Να έχουν την τιμητική τους και την εορτή τους ο γέροντας ο Σταύρος μαζί και τα τρία τα εγγόνια του!!! Σταύροι και σταυραετοί να δέχονται ευχές και απλόχερα να τους φιλεύουν.
Να τους δροσίζει το μπογάζι από τα Χανιώτικα, να νιώθουνε την αναπνοή από το κύμα και όλοι μαζί, Ρίτζιδες και παρέες, να ισορροπούνε με μια ρακί και με μιαν ταπεινή αντζούγια, ανάμεσα στην Χοχλάδα και τα Ηλιοβασιλέματα!!!
Εδώ ο Παράδεισος και πέρα μακριά η κόλαση.
Μέρες που δεν λένε να φύγουν και φίλοι που μαζί τραγούδησαν τον Στέλιο και μοιράστηκαν το κίτρινο τυρί στα παιδικά τους χρόνια. Άνθρωποι που πάλεψαν.
Που έπεσαν κάτω κι όμως βρήκαν την δύναμη και σηκώθηκαν μόνοι τους ξανά. Που δημιούργησαν και υπερήφανα παρέδωσαν... Σήμερα κάτω από τα αλμυρίκια απλώνουν τις ζωές τους.
Ω Θεέ μου και Τίμιε Σταυρέ μου.
Αν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου αυτό δεν λέγεται Ελλάδα, αναρωτιέμαι πώς αλλιώς να λέγεται!!!
Από αριστερά:
Μπάμπης Τσαγκαράκης
Γιώργης Μαγεράκης
Βασίλης Παρασυράκης
Τοποθεσία: Ταβέρνα "ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΈΜΑΤΑ'