Είναι στιγμές που κι εγώ, όπως πολλοί φίλοι μου, νιώθω πως καμιά φορά η Αυγή αρχίζει να γίνεται από πολύ νωρίς... σούρουπο κι απόβραδο!!!
Τότε είναι εκείνες οι στιγμές, που κατεβαίνω στο "υπόγειο" του μυαλού και ανασύρω εικόνες που το "φαρμάκι' των αναμνήσεων τους κάπως με στανιάρει...
Ανασαίνω αγέρι από χρόνους και χώρους που η περασιά και η πατημασιά μας άφησε ανεξίτηλη την ταυτότητα και την νεανική "υπογραφή" μας.
Γήπεδο Κεραυνού... Προκυμαία... Λιμάνι
Κιουλούμπασης... Σοχώρα... Γήπεδο Αστέρα!!! Όλη η διαδρομή μας μια αναπνοή κι ένα σέρτικο τσιγάρο δρόμος.
Κι άντε και πάλι από την αρχή.
Χωρίς υπερβολές και δίχως επιπλέον φόρο προστιθέμενης αξίας αφήσαμε της νιότης το ποτάμι, να διασχίσει δίχως παρατηρήσεις και κίτρινες κάρτες όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση της Πολιτείας.
Να!!! για κοίτα εδώ!!!
Παλληκάρια μια άλλης εποχής.
Δίχως απαιτήσεις για σύμφωνα συμβίωσης και πιέσεις για παρένθετες μαμάδες... Με τα κουστουμάκια τους τα σκούρα...Το λευκό πουκαμισάκι τους και οπωσδήποτε την μαύρη "σαρδελέ" γραβάτα τους!!! Συγκέντρωση για το γήπεδο της Κυριακής έξω από το ΜΠΑΡ ΤΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ του Αχαρών Τσακμασιάν στην Λεωφόρο Κουντουριώτου, ανάμεσα σε ΟΤΕ και το Βιβλιοπωλείο ΣΑΛΒΑΡΑΚΗ.
Από αριστερά:
Αντώνης Σκουλούδης (Κωλάντερο)
- Μιχάλης Μουρτζανός (Χρυσοχόος)
- Παύλος Χριστοφοράκης (Αφρικάνος)
Κοτζαμπουγιούκης (Ράφτης)
- Σταύρος Μαυραλέξης (Σταύρακας)
Μανώλης Αντωνακάκης (Χάμπλα)
Λάκης Κορωνάκης (Ταξιτζής )
- Γιώργος Κακογιαννάκης (Τσιτώνης)
Πάντα μου άρεσε το δηλητήριο που στάζει από τις αναμνήσεις ρε Φίλε!!!
Μ.Θ.Κ