ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Αγαπητέ μου Νικόλα..

0

Τον αείμνηστο Μιχάλη Μπούμπουκα, κατά κόσμον Μιχάλη Γιανναράκη, του οποίου η ρίζα "έσερνε" από το ανατολικό προάστειο των Περιβολίων της πόλης του Ρεθύμνου τον πρωτοσυνάντησα και τον έκανα φίλο, στις πρώτες ημέρες των εφηβικών μου χρόνων.

Ήταν εκείνα τα χρόνια που οι αυγές μου είχαν πάντα τις αποχρώσεις του ροζ!!!

Με έστελνε η μάνα μου τις ημέρες του Πάσχα και των Χριστουγέννων να "κουβαλάω" όλες τις λαμαρίνες με τα τσουρέκια και τα κουλουράκια της γειτονιάς στον Φούρνο των αδελφών Σταγάκη... Του Κώστα και του Μιχάλη, εκεί στην μακρινή Καλλιθέα, απέναντι από του Συνατσάκη και πλάι στο ρέμα που κατέβαινε από το καμίνι του Ψαλτόπουλου... Εκεί λοιπόν, πίσω από τον πάγκο που άφηνα τις λαμαρίνες, ξεπρόβαλε ένα απόγευμα ένας "κοντούλης" βοηθός και εκκολαπτόμενος φούρναρης... Ο Μιχάλης!!!

Χωρίς περιστροφές και μπαίνοντας κατευθείαν στο ψητό μου είπε ότι... μαθαίνει και παίζει μπουζούκι και επειδή είχε μάθει ότι εγώ έπαιζα Τζαζ (ντραμς) μου πρότεινε να βρεθούμε να παίξουμε μαζί κάποια τραγούδια. Μάλιστα μου είχε πει ότι έχει έναν φίλο που τραγουδάει και θα τον έφερνε και αυτόν μαζί!!!

Συμφώνησα και ένα απόγευμα ήρθε στο σπίτι μου μαζί με τον φίλο του τον τραγουδιστή που ήταν ένα παιδικό μου γειτονόπουλο... Ο Διονύσης Σπανουδάκης.

Το πρώτο τραγούδι που παίξαμε ήταν το Πετραδάκι- Πετραδάκι του Μιχ. Μενιδιάτη που εκείνα τα πέτρινα χρόνια το είχε κάνει σουξέ μέσα από τον ασπρόμαυρο κινηματογράφο ο Νίκος Ξανθόπουλος!!!

Έτσι ξεκινήσαμε την μουσική μας καριέρα... Εγώ, ο Μιχάλης και ο Νιόνιος!!!

Τα χρόνια τότε έτρεχαν πολύ γρήγορα.

Φτιάξαμε τις ΠΕΤΡΙΝΕΣ Καρδιές, ΤΑ ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ και άλλα συγκροτήματα... 

Ο Μιχάλης πάντα μαζί και κοντά μας έγραφε την δική του ιστορία σε Σολ μινόρε στην ΣΠΗΛΙΑ, στην ΔΡΟΣΙΑ, ΣΤΟ ΚΑΛΟ,  στην ΝΗΔΑ και στο RITHΥMNA HOTEL με τον Γιώργο Θεοδωράκη, αλλά και τον Αρτέμη, την Έλλη, τον Στρατή, τον Άκη, τον Καστανιά, τον Αυγενάκη και τους Βροντάκηδες!!!

Σπουδαίος μπουζουξής και μεγάλη καρδιά ο φίλος μας ο ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑΣ!!!

Αυτό δε το παρατσούκλι πρέπει να πω ότι του το έβγαλαν, διότι εκείνα τα χρόνια στα Χάνια υπήρχε ένας μεγάλος μουσικός- μπουζουξής ο οποίος έπαιζε στα νυχτερινά κέντρα των Χανίων και το επίθετο του ήταν... Μήτσος Μπούμπουκας!!!

Πέρα όμως από το μπουζούκι του ο Μιχάλης είχε ανοίξει και κατάστημα με βιντεοκασέτες στην δεκαετία του '80. Εκτός αυτού όμως είχε και δική του στήλη στις αρχές του 2000 με αθλητικά θέματα στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ!!!

Έφυγε νωρίς και σιωπηλός και μας πίκρανε όλους πολύ!! 

Στα γράφω όλα τούτα αδερφέ διότι ποτέ δεν είχα την δύναμη να κοιτάξω τον Χρόνο στα μάτια... Χθες βράδυ όμως βρήκα το θράσος και τον κοίταξα κατάματα... Έπειτα από λίγο είδα δάκρυα να κυλούν από τα μάτια του!!!

Μ.Θ.Κ

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ