Ήταν σε εκείνη την δεκαετία του '90, λίγο πριν ξεψυχήσει, ό,τι είχε απομείνει στο Ενετικό Λιμάνι μας από την εποχή "του αρόδου", των Λεμβούχων, των Λιμενεργατών και των Καραγωγέων!!!
Κάποιοι που ερχόταν από "μακριά" κρατούσαν κάτω από την "αμασχάλη" τους, ως ιερό δισκοπότηρο, τις μνήμες μα και τις παραδόσεις εκείνου του λιμανιού μαζί με τους Λιμανίτες του.
Από το ροδόχρουν λυκαυγές έως το μισοσκόταδο του λυκόφωτος, η δράση και η συμμετοχή τους στις αναπνοές του λιμανιού, που όλο και λιγόστευαν, ήταν ζωοδόχες!!! Οι καταστηματάρχες της λιμενολεκάνης, οι πιο πολλοί, μα και παλιοί δικοί του άνθρωποι, πάσχιζαν να το κρατήσουν στο πιο ψηλό ράφι του τοπικού τουριστικού προϊόντος!!!
Αν τα κατάφεραν θα το δούμε...
Ανοίγω παρένθεση.
Ο Βασίλης και ο Νίκος Παρασυράκης, ο Μήτσος Τσομπανάκης, ο Μανώλης Περακάκης, ο Γιώργης Στουρνάρας, ο Σταύρος και η Μαρία Σταυρουλάκη, τα 7 αδέλφια του Μαρκουλάκη,
η θρυλική ΧΕΛΩΝΑ, τα τρία εγγόνια του γέρο Πανταλόνα και βέβαια ο VASSILIS, αξίζουν και πρέπει να μνημονεύονται εσαεί από όλους εκείνους που κατά διαστήματα παραλαμβάνουν την σκυτάλη του Τουρισμού στην Πόλη μας!!!
Θα μου πεις βέβαια αδερφέ γιατί οι άλλες "ειδικότητες" δεν θα πρέπει και αυτές να εισπράττουν κάτι από το λιβάνισμα;;;
Ασφαλώς!!!
Όμως όλοι εκείνοι κατατάσσονται στους αφανείς ήρωες του λιμένος που πρέπει να θεσπίσουμε για αυτούς την ημέρα του Άγνωστου Λιμανίτη...
Έτσι για την Ιστορία...
Μανώλης Καρνιωτάκης - Βασίλης Παρασυράκης - Σήφης Ντουρουντάκης - Νίκος Παρασυράκης.
Μ Θ Κ
